پروفسور زرتشت ستودِ KFP

درود همراهان گرامی، این پیج اینستاگرامی بنام پروفسور زرتشت ستودِ به دست یکی از دوستان ایشان گردانده میشود در صورت امکان حمایت کنید.

پست بالا هم از همین صفحه برداشته شده است
👇🙏
https://www.instagram.com/professor.zartosht.setude?igsh=ZXFiazRvOHM5bXR4

During Marco Polo's visit to Tabriz in the 13th century, the city's inhabitants primarily spoke an Iranian language known as Old Azeri, rather than a Turkic language. Historical accounts indicate that the Turkification of Tabriz and the broader Azerbaijan region occurred gradually over several centuries, with Old Azeri remaining prevalent in major urban centers like Tabriz well into the 14th and 15th centuries. For instance, Hamdallah Mustawfi, writing in the 14th century, refers to the language of Maragha (a city near Tabriz) as "modified Pahlavi," an Iranian language. Additionally, the Safina-yi Tabriz, a 13th-century manuscript, contains numerous poems and expressions in the local Iranian dialect of Tabriz, further demonstrating the linguistic landscape during that period. Therefore, it is likely that Marco Polo encountered Persian or the local Iranian dialect, Old Azeri, during his time in Tabriz

شیدالدین فضل‌الله همدانی تألیفات بسیاری دارد که برخی از آن‌ها تصحیح و چاپ شده است و برخی دیگر هم به حالت نسخه خطی باقی‌مانده است. از جمله این تألیفات عبارتند از:

جامع‌التواریخ: مهم‌ترین کار رشیدالدین فضل‌الله همدانی نگارش کتاب جامع‌التواریخ بود که از شاهکارهای تاریخی زبان فارسی و تاریخ جهان به‌شمار می‌آید. این کتاب دربارهٔ تاریخ، اسطوره‌ها، باورها و فرهنگ‌های قبایل ترک و مغول و همچنین تاریخ پیامبران از آدم تا محمد، پیامبر اسلام، تاریخ ایران تا پایان دوره ساسانیان و سایر اقوام است. در حقیقت جامع‌التواریخ نخستین دورهٔ کامل تاریخ و جغرافیای آسیا است که با استفاده از وسایل و منابعی ترتیب داده شده است که تا آن زمان در اختیار هیچ‌کس قرار نگرفته بود.
الاحیاء و الاثار: که ۲۴ مجلد است و دربارهٔ مسائل گوناگونی از این قبیل است: علم کائنات جو، کشاورزی، درختکاری، پرورش زنبور عسل، نابودی حشرات و خزندگان موذی و مضر، دامپروری، معماری، قلعه‌بندی، کشتی‌سازی، معدن‌کاوی و تصفیه و ذوب فلزات.
توضیحات: نسخه‌ای موسوم به توضیحات که دربارهٔ مسائل تصوف و کلام است و دارای یک مقدمه و نوزده رساله است. این کتاب به درخواست اولجایتو نوشته شده است. یک نسخه خطی از این کتاب در کتابخانه ملی فرانسه موجود است و کاترمر آن را شرح داده است.
مفتاح التفاسیر: کتاب دیگری در تفسیر و کلام نگاشته است و در مسائل مختلفه از قبیل فصاحت آسمانی قرآن، مفسرین آن کتاب مبین و طرق ایشان، خیر و شر، جزا و سزا، طول عمر، پروردگار، تقدیر، معاد جسمانی و غیره بحث می‌کند و در آخر آن شرحی در ابطال مذهب تناسخ و تعریف لغات و اصطلاحات فنی اضافه نموده است.
الرساله السلطانیه: کتاب دیگری است که از تفسیر و کلام که در تاریخ نهم رمضان ۷۰۶ هجری به رشته تحریر درآورده و ماحصل مباحثه‌ای که در موضوعات کلامی در حضور سلطان الجایتو مابین علمای وقت اتفاق افتاده جمع‌آوری نموده است.
لطائف الحقایق: مشتمل بر چهارده رساله نیز از آثار قلمیه او است و با شرح رؤیائی که برای مؤلف در شب ۲۶ رمضان ۷۰۵ هجری روی داده و حضرت رسول را به خواب دیده است شروع می‌شود. محتویات این کتاب نیز مسائل کلامی و اسلامی است این کتاب و سه کتاب مذکور در فوق، همه به زبان عربی است و همه آن‌ها مجموعه رشیدیه را تشکیل می‌دهد که نسخه نفیسی از آن کتاب بتاریخ ۷۱۰ هجری است در پاریس وجود دارد.
بیان الحقائق: دیگر از مؤلفات رشیدالدین نسخه‌ای است که متأسفانه فقط مطالب مندرجه آن معلوم است و آن موسوم است به بیان الحقائق مشتمل بر هفده رساله که غالباً در مسائل کلامی برشته تحریر درآمده است. اگر چه بعضی از مطالب دیگر مانند آبله و معالجه آن و ماهیت و انواع حرارت نیز بحث شده است.
وقف‌نامه ربع رشیدی
بنای ربع رشیدی

علاقه به ایران و بیزاری از مغولان
رشید الدین فضل‌الله، یک میهن‌پرست ایرانی و همچنین ستایش‌گر سنت‌های فرهنگ ایران بود. نام «ایران» در جامع التواریخ وی ذکر شده است و او نسبت به مغولان (که از آن‌ها به عنوان تُرک یاد می‌کند) بیزاری نشان داده است.


رشیدالدینْ فضل‌الله (در حدود سال ۶۴۸ قمری/۶۲۹ خورشیدی در همدان – ۲۸ دی ۶۹۶ خورشیدی / ذی‌القعده ۷۱۸ قمری) رجل سیاسی، تاریخ‌نگار و پزشک ایرانی آخر سدهٔ هفتم خورشیدی بود[۱] که کتاب جامع التواریخ را به دستور غازان خان به رشته تحریر درآورد و در دوران وزارت خود بناهای فراوانی همچون ربع رشیدی را ساخت. برمی‌شمارد.[۲] کتاب جامع التواریخ او که مهم‌ترین کتاب اوست به نثری عالمانه و پخته نوشته شده است.رشیدالدین فضل‌الله الوزیر ابن عمادالدوله ابی الخیر بن موفق‌الدوله علی همدانی در حدود سال ۶۴۸ قمری/۶۲۹ خورشیدی در [همدان] در یک خانوادهٔ پزشک متولد گردید. نیای بزرگ او «موفق‌الدوله علی» یک عطار یهودی بود که به همراه خواجه نصیرالدین طوسی در دژ الموت به‌عنوان مهمان اجباری اسماعیلیان به سر می‌برد و پس از یورش هلاکو خان به آنجا، به خدمت وی درآمد.[۳] از آن هنگام به بعد او و خاندانش شهرت یافتند و این اشتهار تا پایان عمر غیاث‌الدین محمد وزیر امتداد داشت. به این ترتیب بزرگان این خاندان با تمام دورهٔ ایلخانان مغول همزمان و در قسمتی از آن دوره صاحب قدرت و تصرف تام در امور بودندموریس روسابی، تاریخ‌نگار، او را برجسته‌ترین چهرهٔ ایران در دورهٔ دوران مغول برمی‌شمارد.[۲] کتاب جامع التواریخ او که مهم‌ترین کتاب اوست به نثری عالمانه و پخته نوشته شده است.