سبدگردان ویستا

📌 اظهارات جدید رئیس فدرال رزرو درباره کاهش نرخ بهره آمریکا

🌀جروم پاول، رئیس فدرال رزرو در سخنرانی‌ جمعه، اظهار داشت: علی‌رغم سطح بالای عدم قطعیت، اقتصاد ایالات متحده همچنان در وضعیت خوبی قرار دارد. نیازی به عجله نداریم و در موقعیت مناسبی هستیم تا منتظر وضوح بیشتر بمانیم.

🌀پاول به داده‌های اخیر که افزایش انتظارات تورمی کوتاه‌مدت مصرف‌کنندگان را نشان می‌دهد اشاره کرد و گفت: «بیشتر معیارهای انتظارات بلندمدت همچنان پایدار و منطبق با هدف ۲ درصدی فدرال رزرو است.»

🌀سیاست‌گذاران مالی آمریکا همچنین تمایل دارند در شرایط عدم قطعیت مربوط به طرح‌های اقتصادی دونالد ترامپ، دست نگه دارند. بر اساس برخی برآوردها، چنین سیاست‌هایی بر تورم فشار افزایشی وارد می کند، در حالی که رشد کلی اقتصادی را کاهش می دهد. این موضوع احتمال مواجهه فدرال رزرو با سناریوی رشد کُند همراه با تورم بالا را افزایش داده است.

🌀انتظار می‌رود سیاست‌گذاران فدرال رزرو در نشست بعدی خود در ۱۸-۱۹ مارس نرخ بهره بانک مرکزی را بدون تغییر نگه دارند. پس از کاهش یک درصدی نرخ بهره در ماه‌های پایانی سال ۲۰۲۴، مقامات اعلام کرده‌اند که ترجیح می‌دهند در همین سطح نرخ بهره باقی بمانند و منتظر پیشرفت بیشتر در کاهش تورم به سطح هدف خود باشند.
/دنیای اقتصاد

@vistaamc

📌 تولید زیان با تقسیم سود

🌀تامین مالی مشکل همه صنایع است، آن هم وقتی دریافت تسهیلات از شبکه بانکی سخت و تامین مالی بورسی ناچیز است. در فقدان توسعه ابزارهای مالی و تنگنای انتشار اوراق برای جذب منابع، صنایع به سمت استفاده از سود انباشته برای رفع نیازهای مالی خود حرکت کرده‌اند.

🌀اسکن دو ساله ۲۰ شرکت صنعتی در چهار رشته‌فعالیت مختلف نشان می‌دهد که صنعتگران به سمت خرج‌کردن سود انباشته برای رفع نیازهای روزمره کارخانه‌ها متمایل شده‌‌‌اند؛ فعالیتی که گاه در نتیجه اقتصاد دستوری حاصلی جز زیان ندارد. اثر بالای تورم و شوک نوسانات ارزی بر هزینه‌‌‌های بنگاه در کنار دسترسی پایین صنایع به تامین مالی موجب استفاده از اهرم «سود انباشته» در صنایع بورسی شده است؛ حال آنکه اغلب این صنایع قادر به تعدیل درآمد خود با تورم و ارز نیستند. ریشه این ناترازی در دخل و خرج تولیدکنندگان است که جیب تولید را خالی می‌کند و سبب تلاش برای بقا می‌شود.

🌀از دلایل اصلی کاهش سود انباشته در صنایع ایران، افزایش بی‌‌‌سابقه هزینه‌‌‌های تولید، نرخ بالای تورم و سیاست‌‌‌های مالی و مالیاتی دولت هستند که در مجموع، توان رقابتی شرکت‌ها را کاهش داده و آنها را به سمت منابع تامین مالی پرهزینه سوق داده است.

🌀در نتیجه، بنگاه‌‌‌های اقتصادی به‌‌‌جای سرمایه‌گذاری در توسعه خطوط تولید، منابع مالی خود را به دارایی‌‌‌های غیرمولد اختصاص داده‌‌‌اند که این امر موجب کاهش ظرفیت تولید، افت اشتغال و تشدید رکود اقتصادی شده است.

🌀افزایش وابستگی شرکت‌ها به منابع مالی پرریسک، هزینه‌‌‌های تامین مالی را بالا برده و توان بنگاه‌‌‌ها را برای پرداخت سود تقسیمی کاهش داده است. این موضوع باعث کاهش جذابیت بازار سرمایه و خروج سرمایه از بازارسرمایه می‌شود که می‌‌‌تواند پیامدهای منفی بیشتری برای تامین مالی بنگاه‌‌‌ها و ثبات اقتصادی کشور داشته باشد.

🌀به‌منظور مقابله با این چالش‌‌‌ها، ضروری است که سیاستگذاران اقتصادی اقداماتی در جهت کاهش هزینه‌‌‌های تولید، ثبات‌‌‌بخشی به نرخ ارز، اصلاح نظام مالیاتی و تسهیل تامین مالی شرکت‌ها از طریق بازار سرمایه انجام دهند.

🌀بهبود فضای کسب‌وکار، کاهش مداخلات دولتی در قیمت‌گذاری و تسهیل دسترسی صنایع به مواد اولیه، از جمله راهکارهایی است که می‌‌‌تواند به افزایش سودآوری بنگاه‌‌‌ها و تقویت توان سرمایه‌گذاری در بخش تولید کمک کند؛ در غیر‌این صورت، تداوم روند کاهش سود انباشته می‌‌‌تواند رشد اقتصادی را به‌‌‌شدت تحت‌تاثیر قرار داده و بحران نقدینگی در صنایع را تشدید کند و حتی می‌‌‌تواند به صنعت‌‌‌‌زدایی شدید منجر شود.
/دنیای اقتصاد

@vistaamc

📌 حبس پول با حراج طلا

🌀یک سال پیش بود که مرکز مبادله ایران وابسته به بانک مرکزی، خبر از آغاز حراج انواع سکه‌های طلا داد. این سیاست با هدف کاهش نوسانات بازار طلا و جذب نقدینگی از بازارهای سوداگری انجام گرفت. نگاهی به آمار قیمت سکه طلا به ما نشان می‌دهد که در یک سال اخیر، قیمت سکه تمام‌بهار بیش از ۸۰% رشد کرده است در حالی که طلای جهانی در این مدت تنها ۴۱% رشد داشته است. به این ترتیب، به نظر می‌رسد سیاست سکه‌فروشی بانک مرکزی حتی در کنترل نوسانات نیز چندان موفق نبوده است. البته در این زمینه افزایش نرخ ارز نیز به شدت تاثیرگذار بوده است.

🌀به گفته کارشناسان، سیاست‌هایی همچون برگزاری حراج سکه یا پیش‌فروش سکه بانک مرکزی، اگرچه به صورت محدود می‌تواند نوعی سیاست انقباضی در نظر گرفته شود، با‌این‌حال این سیاست‌ها هرگز جایگزین سیاست‌های پولی همچون استفاده از نرخ بهره نخواهد بود.

🌀سیاست‌هایی همچون پیش‌فروش و حراج سکه، با جذب نقدینگی از سطح جامعه، منابع پولی را تبدیل به دارایی‌های فیزیکی می‌کنند و منابع پولی موجود در کشور را در خانه‌ها محبوس می‌کنند. این در حالی است که جذب سپرده توسط بانک‌ها اجازه سرمایه‌گذاری و استفاده از این سپرده‌ها توسط بانک‌ها را می‌دهد. در نتیجه، برخلاف سیاست سکه‌فروشی، سیاست پولی منجر به محو نقدینگی نمی‌شود.

🌀بانک مرکزی از سال ۱۴۰۱ با اجرای سیاست کنترل ترازنامه‌ای، رویکردی انقباضی را در مواجهه با بانک‌ها و در راستای کنترل رشد نقدینگی در پیش گرفته است؛ از طرفی، سیاست‌هایی همچون حراج‌های سکه، حراج‌های شمش و پیش‌فروش سکه توسط بانک مرکزی و به واسط مرکز مبادله ارز و طلا، در حال اجراست. همه این سیاست‌ها، نشان از شکل‌گیری رویکردی انقباضی برای کنترل نوسانات بازارهای دارایی و جلوگیری از هجوم نقدینگی به بازارهایی همچون دلار دارد. با‌این‌حال، سیاست بانک مرکزی در مواجهه با کریدور بهره‌ای، دقیقا رویکردی انبساطی محسوب می‌شود. بانک مرکزی،به‌رغم اینکه حدود ۱۰ هفته از رسیدن نرخ بهره بین‌بانکی به سقف کریدور می‌گذرد، هنوز برنامه‌ای برای جابه‌جایی کریدور اعلام نکرده است و در عوض، سیاست تزریق گسترده ذخایر به بازار بین‌بانکی را در پیش گرفته است.

🌀غیاب سیاست پولی در دستور کار بانک مرکزی، در شرایطی که جابه‌جا نکردن کریدور باعث تحمیل فشار به پایه پولی شده است، نشانگر کارکرد غلط بانک مرکزی در سیاستگذاری اقتصادی کشور است. البته که بانک مرکزی، به‌تنهایی توانایی رفع تمام مشکلات حوزه پولی را نخواهد داشت.
/دنیای اقتصاد

@vistaamc