در شب چله، بیدار می‌مانیم و آتش می‌افروزیم
شاید ندانید که نیاکان ما ایرانیان، شب چله را در کنار یکدیگر می‌گذراندند و بیدار می‌ماندند و آتش می‌افروختند و به نیایش می‌پرداختند و در سپیده دم همزمان با طلوع خورشید، مشغول جشن و پایکوبی می‌شدند! اما چرا؟
باور بر این بود که در درازترین شب سال، میترا به زمین بازمی‌گردد و با تاریکی و سردی و ظلمت که نماد اهریمن بود، مبارزه می‌کند تا با شکست تاریکی، شب را کوتاه و روز را بلندتر نماید.
باور رایج دیگری که در میان ایرانیان وجود داشت این بود که اگر شب چله را بیدار نمانند و آتش نیافروزند و به میترا در نبرد با تاریکی یاری نرسانند، تاریکی بر میترا غلبه می‌کند و خورشید خاموش می‌گردد و اهریمن بر جهان سلطه می‌یابد و ظلمت و سیاهی همه جا را فرامی‌گیرد.
در نتیجه ایرانیان که روشن کردن آتش و ایجاد نور و گرما را نوعی کمک به میترا برای پیروزی بر تاریکی و سرما و اهریمن می‌دانستند، در شب چله بیدار می‌ماندند و برای یاری رساندن به میترا، آتش می‌افروختند و طلوع خورشید را نشانه‌ای از پیروزی میترا و شکست تاریکی و اهریمن دانسته و آن را جشن می‌گرفتند.
علاوه بر اینها، ایرانیان عقیده داشتند که اهریمن در این شب توسط میترا بمدت شش هزار سال به بند کشیده می‌شود و دوباره سال بعد میترا به جنگ با اهریمنی که تازه متولد شده می‌رود.
قدمت این باورها در میان ایرانیان، به بیش از هفت هزار سال پیش بازمی‌گردد.
به همین جهت است که برخی عقیده دارند نام ماه دی، از داتَر یا دادار در آیین میترایی آمده و به معنای خداوند است. چرا که در آغاز ماه دی، میترا بر اهریمن غلبه می‌کند.
منبع
جشن‌های آتش، مهرگان: جشن مهرگان، چله، شب يلدا، جشن سده، پنجه، چهارشنبه سورى همراه با پژوهشى درباره جشن‌هاى آتش در جهان و مراسم برگزارى و آيين‌هاى سنتى ميان زرتشتيان ايران و پارسيان. هاشم رضی
گردآوری و نگارش: تاریخ و داستان
@tarikhvadastan
شاید ندانید که نیاکان ما ایرانیان، شب چله را در کنار یکدیگر می‌گذراندند و بیدار می‌ماندند و آتش می‌افروختند و به نیایش می‌پرداختند و در سپیده دم همزمان با طلوع خورشید، مشغول جشن و پایکوبی می‌شدند! اما چرا؟
باور بر این بود که در درازترین شب سال، میترا به زمین بازمی‌گردد و با تاریکی و سردی و ظلمت که نماد اهریمن بود، مبارزه می‌کند تا با شکست تاریکی، شب را کوتاه و روز را بلندتر نماید.
باور رایج دیگری که در میان ایرانیان وجود داشت این بود که اگر شب چله را بیدار نمانند و آتش نیافروزند و به میترا در نبرد با تاریکی یاری نرسانند، تاریکی بر میترا غلبه می‌کند و خورشید خاموش می‌گردد و اهریمن بر جهان سلطه می‌یابد و ظلمت و سیاهی همه جا را فرامی‌گیرد.
در نتیجه ایرانیان که روشن کردن آتش و ایجاد نور و گرما را نوعی کمک به میترا برای پیروزی بر تاریکی و سرما و اهریمن می‌دانستند، در شب چله بیدار می‌ماندند و برای یاری رساندن به میترا، آتش می‌افروختند و طلوع خورشید را نشانه‌ای از پیروزی میترا و شکست تاریکی و اهریمن دانسته و آن را جشن می‌گرفتند.
علاوه بر اینها، ایرانیان عقیده داشتند که اهریمن در این شب توسط میترا بمدت شش هزار سال به بند کشیده می‌شود و دوباره سال بعد میترا به جنگ با اهریمنی که تازه متولد شده می‌رود.
قدمت این باورها در میان ایرانیان، به بیش از هفت هزار سال پیش بازمی‌گردد.
به همین جهت است که برخی عقیده دارند نام ماه دی، از داتَر یا دادار در آیین میترایی آمده و به معنای خداوند است. چرا که در آغاز ماه دی، میترا بر اهریمن غلبه می‌کند.
منبع
جشن‌های آتش، مهرگان: جشن مهرگان، چله، شب يلدا، جشن سده، پنجه، چهارشنبه سورى همراه با پژوهشى درباره جشن‌هاى آتش در جهان و مراسم برگزارى و آيين‌هاى سنتى ميان زرتشتيان ايران و پارسيان. هاشم رضی
گردآوری و نگارش: تاریخ و داستان
@tarikhvadastan