مكتبة شيخ حارث الروحية

از اشتراک گذاشتن بیش از حد زندگیتان دست بکشید. همه ی آدمها بهترین چیزها را برای شما نمی خواهند. حریم خصوصی داشتن در زندگی  شخصی
نوعی مراقبت از خود در بالاترین سطح است.

.
این اطلاعات گفته بنده نیست و تماماً از وبسایت های ایرانی و خارجی جمع آوری شده.
.
در یهودیت، هگزاگرام اهمیت مذهبی عمیقی داره چون طبق ادعاهای خودشون با حضرت داوود در ارتباط بوده و بعد ها به عنوان نمادی از هویت یهودی پذیرفته شد.
اعتقادشون بر اینه که نشون دهنده حفاظت الهی و ارتباط با خداست.
کنیسه ها اغلب از این نقوش تزئینی با هگزاگرام بر روی دیوارها یا محراب خود استفاده میکنن.
زیربنای پیوند شناخته شده بین شنبه (شبات در عبری) و زحل (شابتای در عبری) اشاره به زحل به عنوان سیاره ای هست که مسئول یهودیاست.
پشت پیوند بین زحل و شنبه، نظریه ای نجومی وجود داره که هفت سیاره رو پشت سر هم، از خورشید شروع می‌کنه و به ترتیب مدارهاشون رو دنبال می‌کنه و به 24 ساعت شبانه روز و به هفت روز هفته اختصاص داده میشه.
از زحل به عنوان ستاره شبات (شنبه) یاد می‌کنن.
با این حال، طالع بینی یونانی و عرب، زحل را بدخیم ترین سیاره در میان هفت سیاره میدونستن و به این ترتیب یهودیان که از نظر نجومی توسط زحل اداره میشدن، آلوده به طبیعت شیطانی سیاره تلقی میشدن.
هگزاگرام توسط حضرت سلیمان که پس از ازدواج با دختر فرعون در سال922 قبل از میلاد به ایجاد معجزه روی آورد، برای یهودیان آورده شد.
در جادو و جادوگری مصری (معجزه) به مهر سلیمان معروف شد.
داوود مطلقاً هیچ ربطی به هگزاگرام نداشت و مطمئناً اون ستاره (زحل) به هیچ وجه نماینده قوم خدا نبود و به حضرت داوود نسبت داده شده.
.
مکعب روی سر مسیحیان "تفیلین"
جعبه چرمی از پوست حیوانات که یهودیان هنگام نماز بر سر و بازوی ضعیف تر خود میبندن.
داخل تفیلین قسمت های کتاب انجیل وجود داره - به ویژه چهار قسمت از انجیل که الزام پوشیدن تفیلین رو ذکر میکنه...
نظر شما چیه؟

تلنگر افکار
دو سانیاسی، یکی کوچکتر و دیگری بزرگتر، برای زیارت سفر می کردند. در حالی که راه می رفتند با رودخانه ای برخورد کردند که با بارش های اخیر طغیان کرده بود. زنی جوان و زیبا در کنار رودخانه ایستاده بود که مضطرب بود و قادر به عبور از آب های خروشان نبود.

او با دیدن سانیاسی ها با دستان بسته به آنها نزدیک شد و گفت: «ای مقدسان، من به تنهایی نمی توانم از این رودخانه عبور کنم. آیا یکی از شما آنقدر مهربان است که مرا به آن طرف ببرد؟»

سانیاسی جوان‌تر، با پیروی از قوانین سخت‌گیرانه عهد انکار خود، با ناراحتی از این درخواست به دور نگاه کرد. برای سانیاسی هر گونه تماس با زن ممنوع بود چه برسد به حمل آن.

بدون هیچ حرفی، سانیاسی بزرگتر لبخند مهربانی زد، زن را برداشت، او را روی پشت خود از رودخانه برد و به آرامی او را در طرف دیگر نشاند. زن به شدت از او تشکر کرد و به راه خود ادامه داد.

دو سانیاسی در سکوت به راه رفتن ادامه دادند. سانیاسی جوان‌تر به‌طور فزاینده‌ای آشفته می‌شد و ذهنش در افکارش می‌چرخید. پس از چندین مایل، که دیگر نتوانست خود را مهار کند، رو به سانیاسی بزرگتر کرد و گفت: «چطور توانستی این کار را انجام دهی؟ ما از دنیا دست کشیدیم! قرار نیست ما به زنان دست بزنیم، چه برسد به حمل آن!»

سانیاسی بزرگتر ایستاد، به جوانتر نگاه کرد و به آرامی لبخند زد. گفت: «برادر، ساعتی پیش او را در کنار رودخانه گذاشتم. چرا هنوز او را حمل می کنی؟»