دیروز خیلی اتفاقی یه رییلز دیدم تو اینستگرام که یه دختر بچه ۸ ساله نقاشی بداهه میکشه.
مو به تنم راست شد. عرق سرد کردم از وحشت.
بعد سریع رفتم تو پیجش و بقیه پست ها و کامنت ها رو دیدم.
هر چی بیشتر میدیدم و میخوندم بیشتر وحشت زده و عصبی میشدم. از چهره و حالت چشماش، از نقاشی و بیشتر از همه از جواب هایی که این مادر به کامنت ها داده.
هر چی مردم ازش خواستن که این بچه رو ببره روانشناس و این بچه قطعا از یه چیزی داره رنج میبره ایشون مخالفت کرده و با تمسخر و خنده میگه بابا سخت میگیرین اینا ذهن خلاق یه کودکه. یا مثلا میگه هر وقت شما رفتی منم اینو میبرم و از این قبیل جواب های کسشر.
یه روانشناس با رویکرد اسکیماتراپی (طرحواره درمانگر) بعد دیدن این نقاشیها توی توییتر گفته: در این نقاشیها، چشمهای زیاد کشیده شده، گوش و بینی نداره و دهانهایی با دندان ترسیم شده.
چشمهای زیاد نشون دهنده: کنترلگری والدینش میتونه باشه.
بیشتر نقاشیهایی که دیدم، دهان با دندان داشت.
در صورت نبود دهان، یعنی میل به خاموشی و ابراز نکردن عواطفش است.
دهان با دندان هم، از خشم و پرخاش میاد که هر دوی اینها، نشوندهندهی بار عاطفی منفی والدینش میتونه باشه.
پ.ن: راستش خایه کردم، وقتی دیدم بچه ۸ ساله کشیده ۶ برابر خایه کردم.
@SeMeej