«حکومت استبدادی حاصل شخصی شدن مناسبات قدرت است و یکی از مناسبات به‌شدت شخصی شده در این حکومت، رابطهٔ حکومت و مزدوران‌اش است. در چنین رابطه‌ای، مزدور، مطیع تامّ سرورِ مستقیم خویش است و هم‌چون ماشینی در خدمت او قرار می‌گیرد. نیروی مزدوران چون مأمور تهاجم و سرکوب مخالفین حکومت شود و با این مخالفین هم‌چون شئ برخورد می‌کند؛ اشیایی که فقط باید حذف شوند. از این منظر رابطهٔ مزدوری حامل ناانسانی‌ترین برخوردها با انسان است.»

🖋 #حسن_قاضی_مرادی (۱۳۹۵). 📚 استبداد در ایران. چاپ هفتم (اول ناشر). تهران: نشر اختران. صفحهٔ ۱۸۷.
کانال رمان‌خوان.