خیلی وقتها به این فکر میکنم که اگر
انقلاب نشده بود الآن درباره چی مینوشتم؟ آیا اصلا دغدغه سیاسی و نظامی داشتم؟ اگر انقلاب نشده بود ایران احتمالاً قدرت برتر منطقه و یکی از قدرتهای مؤثر جهان بود. اگر هنوز مینوشتم احتمالاً از مفاد پیمان ایران و اتحادیه اروپا مینوشتم./۱
از پایگاههای نظامی که ایران در منطقه داره یا مانورهای نظامی مشترک با اسرائیل، آمریکا و ناتو مینوشتم. از سود سالانه فلان شرکت بزرگ ایرانی که در سطح جهان مطرح شده یا ۵۰ میلیون گردشگری که سالانه به ایران سفر میکنند و....
اما هیچکدام از اینها نیست. دغدغه من ایرانی فیلترینگ، لباس دخترکان، دلار ۸۰۰۰۰۰ ریالی، تحریمهای فزاینده، انواع و اقسام گروههای تروریستی، خطر حمله همان اسرائیل و آمریکا به ایران، قطعی برق و گاز و کوفت و زهرمار و چشمانداز سیاه ایران است. دلیل: یک مشت «روشنفکر» قحبهزاده پلشت/۳
یک مشت دوزاری و بیمایه که چون چهار تا تیکه شعر بینظم و قافیه به نام «سپید» سر هم کردند یا چهار تا داستان مسخره نوشتند این رو توی خودشون دیدند که نظر سیاسی بدن و جاده صاف کن یک مشت عمامه به سر کودن بشن./۴
توجیه هم نکنید که انقلاب دزدیده شد. کجا دزدیده شد؟ از که دزدیده شد؟ آنهایی که هم حجاب اجباری را توجیه و بلکه تشویق میکردند هم دشمنی با غرب هم صدور انقلاب را؟ بیانیه کانون نویسندگان درباره اشغال سفارت آمریکا را بخوانید. این چه فرقی با موضع دلقکهای مسلمان دارد؟/۵
نامه مشترک کسانی مثل احمد شاملو، غلامحسین ساعدی و اسماعیل خوئی را هم بخوانید:
"اقدام شما در لحظهای که امپریالیسم آمریکا شاه فراری را در دامان خود پناه داده است نشان داده که دانشگاه همچنان سنگر مبارزه در راه آزادی است و پرچم جهاد ضد امپریالیستی را قهرمانانه به دوش میکشد."
چرا «روشنفکران» مسئولیت بیشتری داشتند؟ چون اگر روزی عوام به خطا رفتند این روشنفکران و عقلای قوم هستند که باید هشدار دهند و مانع شوند اما «روشنفکر» ما از مردم عامی ما بسی احمقتر و کوتهفکرتر بود و متأسفانه هنوز هست.
ای لعنت به بنیادت پنجاه و هفتی که ریشه ما رو سوزوندی.
حیف شاش😡
ش.ط
#ارسالی