راوی

الان داشتم نگاه می‌کردم دیدم چقدر درباره بازی دیشب النصر با استقلال یسری‌ها کل‌کل کردند.
و برام سوال شد که واقعا اینا توقع داشتند که استقلال ببره؟

بابا شوهرِ آرام جوینده هم به اینا گل زده.
وا بدید :))))

🆔 @Raavi_ir

🔻سیمین دانشور؛ بانوی اول داستان‌نویسی ایران

🔹یه دختر شیرازی، یه خانواده فرهیخته، یه عشق بی‌پایان به ادبیات... اینا ترکیبی بود که سیمین دانشور رو به اولین زن رمان‌نویس ایرانی تبدیل کرد! دختری که توی خونه‌ای بزرگ شد که پدرش پزشک بود و مادرش نقاش و از همون بچگی غرق توی شعر و کتاب بود. حافظه‌ای عجیب داشت. یه شعر رو یه بار که می‌خوند، حفظ می‌شد! توی مدرسه روزنامه می‌نوشت، مقاله می‌خوند و همه براش دست می‌زدند.

🔻از دانشگاه تهران تا استنفورد آمریکا

🔸عشق به ادبیات، سیمین رو کشوند به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، جایی که نه‌تنها دکتری ادبیات فارسی گرفت، بلکه زیر نظر فاطمه سیاح و بدیع‌الزمان فروزانفر تحقیق کرد. رساله‌ی دکتریش رو با عنوان "علم‌الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم" نوشت و بعد، راهی آمریکا شد! اونجا، توی دانشگاه استنفورد، زیبایی‌شناسی، داستان‌نویسی و نمایشنامه‌نویسی رو یاد گرفت. شاگرد والاس استنگر و فیل پریک شد، و اونقدر درخشان بود که بعدها خودش استاد دانشگاه تهران شد!

🔻جلال آل‌احمد و یک زوج ادبی بی‌نظیر

🔹سال ۱۳۲۸، زندگی سیمین با ازدواجش با جلال آل‌احمد وارد فصلی تازه شد! جلال، روشنفکری معترض بود که نثرش، تند و برنده بود، و سیمین، بانویی که با قلمش زنانگی، ظرافت و قدرت رو همزمان توصیف می‌کرد. این دو، کنار هم مکمل بودند؛ جلال، نگاه اجتماعی و سیاسی تند و تیزی داشت و سیمین، عمق ادبی و زیبایی‌شناسی. این زوج، یکی از ماندگارترین زوج‌های ادبی ایران شدند.

🔻سووشون؛ آغازگر یک عصر جدید

🔸سال ۱۳۴۸، سیمین شاهکار خودش رو منتشر کرد: "سووشون" یه رمانی که داستانش توی دوران جنگ جهانی دوم توی شیراز می‌گذره و از نگاه یه زن روایت می‌شه؛ زری، زنی که از یه دختر محافظه‌کار، به زنی شجاع تبدیل می‌شه که مقابل ظلم می‌ایسته. سووشون نه‌فقط یه داستان، بلکه یه بیانیه‌ی ادبی علیه سنت‌های غلط و قدرت‌طلبیه. این کتاب به بیش از ۱۵ زبان دنیا ترجمه شد و هنوزم بعد از نیم قرن، از مهم‌ترین آثار ادبیات فارسیه!

🔻اولین رئیس زن "کانون نویسندگان ایران"

🔹سیمین فقط نویسنده نبود، بلکه یک فعال فرهنگی مهم هم بود! قبل از انقلاب، اولین رئیس کانون نویسندگان ایران شد و برای آزادی بیان و حقوق نویسنده‌ها جنگید. بعد از انقلاب هم نوشت اما کمتر در مجامع رسمی حاضر شد.

🔻جزیره سرگردانی، ساربان سرگردان و آخرین آثار

🔸بعد از "سووشون"، سیمین نوشتنش رو ادامه داد. از "جزیره سرگردانی" که فضای قبل از انقلاب رو روایت می‌کرد تا "ساربان سرگردان" و "کوه سرگردان" که در ادامه‌اش نوشته شد و درباره موعود و حقیقت‌جویی انسان ایرانی بود. یکی از آخرین داستان‌هاش، "برو به شاه بگو" بود که درباره حضرت علی(ع) و مظلومیتش نوشت.

🔻نویسنده‌ای که صدای زنان شد

🔹سیمین دانشور اولین زنی بود که توی ادبیات ایران، صدای زنان رو به گوش همه رسوند. تا قبل از اون، بیشتر زن‌ها توی داستان‌ها نقش فرعی داشتند ولی سیمین زنان رو شخصیت‌های اصلی کرد. دنیای درونیشون رو روایت کرد. از رنج‌هاشون گفت و از شجاعتشون نوشت. ادبیات زنانه‌ی ایران، با سیمین دانشور شکل گرفت!

🔻ترجمه‌های بی‌نظیرش

🔸سیمین نه‌تنها نویسنده‌ای فوق‌العاده بود، بلکه مترجم بزرگی هم بود! از "سرباز شکلاتی" برنارد شاو گرفته تا "دشمنان" آنتوان چخوف، "بنال وطن" آلن پیتون، "داغ ننگ" ناتانیل هاثورن و "ماه عسل آفتابی" آکوتاگاوا! این ترجمه‌ها، جزو بهترین‌های ادبیات ایران هستند.

🔻پایان حیات سیمین

🔹۱۸ اسفند ۱۳۹۰، سیمین دانشور بعد از سال‌ها نوشتن، تدریس، ترجمه و تأثیرگذاری، چشم از دنیا بست. ولی واقعیت اینه که سیمین هنوز زنده‌ست! چون هر بار که یه نفر "سووشون" رو می‌خونه، روح سیمین بین کلمات جاری می‌شه.

📌سیمین دانشور فقط یه نویسنده نبود، یه جریان فکری، یه جنبش ادبی و صدای زنانی بود که تا قبل از اون، در ادبیات فارسی خاموش بودند.

🆔 @Raavi_ir