♻️
شریعتی و انقلاب اسلامی ۱- “امت و امامت” شریعتی کتابی‌ست در نقد و نفی دموکراسی، آزادی، و نگاه لیبرال به قدرت و جامعه. زبان شریعتی در اینجا صریح است. خبری از وعدهٔ آب و برق مجانی نیست. او صراحتا دو نوع حکومت را در مقابل یکدیگر قرار می‌دهد؛ حکومتی که بدنبال رفاه مردم است، و حکومتی که در پی هدایت آنهاست.
۲- حکومت اسلامی موردنظر شریعتی به دنبال هدایت مردم است، چه بخواهند و چه نخواهند! به همین خاطر حکومت‌اسلامی شریعتی در تضاد با دموکراسی تعریف می‌شود. از سوی دیگر، جامعه موردنظر شریعتی هم امتی‌ست که در مرزهای جغرافیایی نمی‌گنجد. امتی که مفاهیمی چون ملیت در برابرش پوچ و بی‌ارزش‌اند.
۳- جمهوری‌اسلامی بیش از هر ایده دیگری شبیه حکومت اسلامی موردنظر شریعتی‌ست. رهبرش همان امامِ موردنظر شریعتی‌ست. جامعه‌ای که این حکومت به دنبال آن است همان امت مورد اشاره شریعتی‌ست. امتی که شیعیان لبنان و نیجریه و یمن در آن حقوقی به مراتب بیشتر از مردم سنی بلوچستان و کردستان دارند.
۴- اگر “ولایت فقیه” خمینی را جمع محدودتری از روشنفکران خوانده بودند، “امت و امامت” شریعتی از پرخواننده‌ترین کتابهای آن نسل بود. شریعتی به وضوح، بدون هیچ استعاره و ابهامی، از حکومتی سخن می‌گوید که مردم را رنج می‌دهد تا هدایت کند. حکومتی که مردم را به هر قیمتی که شده، هدایت می‌کند.
۵- اما چگونه ممکن است کتابی که مفاهیمی چون “سعادت”، “رفاه”، “آزادی” و “آسایش” را به عنوان صفاتی منفی بکار می‌برد، پوچ و بی‌ارزش می‌خواند، به یکی از محبوب‌ترین کتابهای یک نسل بدل شود؟ پاسخ در تغییر نظام معنایی ماست. تجربه جمهوری‌اسلامی درک ما را از معانی این کلمات تغییر داده است.
۶- در ایران دهه ۵۰، در کشوری که برای بیش از یک دهه رشد اقتصادی دورقمی را تجربه کرده، رنج بردن ارزش بود. چپ‌ها و اسلامگرایان، رنج بردن را تقدیس می‌کردند. در چنین فضایی، آزادی و دموکراسی برای بخشی از جامعه، ارزش‌های بورژوازی بود و برای بخشی دیگر، توطئه غرب‌زدگان برای نابودی مقدسات.
۷- آنها که ادعا می‌کنند هدف انقلاب دموکراسی و آزادی بوده، درکی زمان‌پریشانه از تاریخ دارند. تصور می‌کنند آنچه امروز برای ما ارزشمند است، در گذر تاریخ همواره ارزشمند بوده است. این است که آرمان‌ها و ارزش‌های نسل فعلی را به انقلابی نسبت می‌دهند که در جهانی بکل متفاوت رخ داده است.
#قلمـبیداری
https://t.me/darvishane49
