مصطفی بادکوبه ای(امید)

غزل " علی ای همای رحمت" از آقای شهریار و مقایسه آن با غزل مفتون همدانی( چاپ شده و تصحیح استاد سعید نفیسی) و صهبا..و میزان اقتباس وی از دیگران.

من دیروز نوشتم که نباید " روز شعر و ادب ایران" را چنان تنزل دهیم که به نام‌مرحوم شهریار نامیده شود.
اعتراض هایی به من شد و تصمیم‌ گرفتم معروف ترین غزل ایشان را ( که سراسر اغراق های آنچنانی است) با غزل مفتون و صهبا( افتخارالعلما.شاعر دوره قاجار متخلص به صهبا) مقایسه کنم. کسانی که هر دو قبل از شهربیار بوده اند و خوب هم سروده اند. ..حالا توجه کنیم
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷


صهبا: علی ای سحاب رحمت تو چه آیت خدایی
شهریار: مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دوزخ
 مفتون: علی ای همای وحدت تو چه مظهری خدا را / که خدا نمود زینت به تو تخت انّما را

مفتون: علی ای محیط وحدت تو چه آیتی خدا را/که محاط توست کثرت چه نهان چه آشکار

مفتون:به همای اوج عزت مده نسبت مگس را/ که بفر و شوکت خود نشناختنی هما را
شهریار: علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را / که به ماسوا فکندی همه سایه هما را

مفتون: علی ای که داد احمد به کفت لوای حمدش / که علم کند یدالله به دو عالم آن لوا را
مفتون: بجز از علی چه گویی به کسی خلیفته الله/ ز خدای زهد و تقوی بده فرق اشقیا را
مفتون: تو چه مظهر العجائب تو چه توچه مظهر و الغرائب/که شود به نفس غالب که بود دهر یارا

شهریار: به جز از علی که آرد پسری ابوالعجایب / که علم کند به عالم شهدای کربلا را

مفتون: چه سکندری سکندر ز تو خورد ریخت آبش / چو به خضر واسپردی، سرِ چشمه بقا را
مفتون: علی ای که کس بجز تو  بخدا نمی‌تواند/که بقا دهدفنا را که فنا دهد بقا را

شهریار: به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند / چو علی گرفته باشد سر چشمه بقا را

مفتون: تو اگر ز کعبه بت‌ها به زمین نمی‌فکندی / به خداکسی به عالم نشناختی خدا را
مفتون:تو به منکر خدا گو نکند بهیچ سو رو/به رخ علی ببیند بشر خدا نما را

شهریار: دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین / به علی شناختم من به خدا قسم خدا را

مفتون: به عطای پادشاهی بودش امید مفتون/که غلام قنبر خود بشمارد این گدا را
(سعدی: برو ای گدای مسکین دری دیگر طلب کن/که هزار بار گفتی و نیامدت جوابی)
شهریار: برو ای گدای مسکین در خانه علی زن/ که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

😳😳😳😳😳😳😳😳😳😳

اینک با حفظ حرمت جناب شهریار ، بار دیگر اعلام‌ می کنم که هیچ شاعری بجز فردوسی بزرگ لیاقت نام " روز شعر و ادب پارسی" را ندارد

@mostafabadkobeie

و. زنان شاعر شدند

🌷🌸🌷🌸🌷🌸🌷🌸🌷🌸

زنان را از رقصیدن منع کردند،
از آواز خواندن،
از عاشقی کردن،
بوسیدن،
خندیدن.
زنان در پیله‌هایِ خود فرو رفتند
و از تنهاییِ بسیار شاعر شدند
و در شعرهایشان وحشیانه رقصیدند،
آواز خواندند،
عشق ورزیدند،
بوسیدند،
اما "خنده" نه؛
فقط گریستند...!

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
شاعرش را نمی شناسم. اما تحسینش می کنم.
@mostafabadkobeie

☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️☝️

این را می‌گویند :" ترقی معکوس" آقایان مسئولان بیشتر افتخار کنند....
آنوقت روضه خوانان و مداحان‌و دکتراهای کیلویی و فله ای همه سرافرازانه پول جارو می‌کنند