امام رضا علیه السلام

🌺🍃 ولادت امام جواد(علیه السلام)
برتمام عاشقان مبارک باد

همین الان که دارید این مطلب میخوانید
به نیابت از امام زمان عج نیت کنید برای
حاجت روا شدن خودتان و خانواده و دوستان
و عزیزان تان‌ یک‌ مرتبه سوره‌ یاسین‌  و ۱۰۰
مرتبه صلوات اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدِ بْنِ عَلِىِّ
الجَواد»

و هدیه‌ کنید‌ به‌‌ امام‌ جواد(علیه السلام)
+ان‌شاء‌الله‌ عیدی‌ تون‌ رو‌  از‌ دردانه‌
امام‌ رضا(ع) بگیرید..♥️

این بنده حقیرم دعا کنید

#میلادامام‌جواد‌علیه‌السلام‌مبارک

┄┅┅❁🦋❁┅┅┄
@ImamReza313_ir

💐🍁💐
🍁💐🍁💐🍁💐🍁💐🍁
🍁💐🍁
🔴ختم بسیارمجرب جهت وسعت امرمعیشت

نقل شده است قرائت این چهار سوره قرآن
به صورت روزانه جهت وسعت امر معیشت
از مجربات یقینیه است.

1⃣ سوره ذاریات
2⃣ سوره طلاق
3⃣ سوره مزمل
4⃣ سوره انشراح

لازم به ذکر است قرائت روزانه این ۴ سوره
حدود ۱۰ دقیقه زمان می‌برد و همگی از سوره‌های
نسبتا کوتاه هستند که مجموعا ۷ صفحه از قرآن
را شامل می‌شوند :

📩سوره ذاریات
📩سوره طلاق
📩سوره مزمل و انشراح

📚 کتاب هزار و یک ختم ص ۷۷

@ImamReza313_ir

🕊 #یک_دقیقه_مطالعه

📚داستان پیرمرد سلمانی

هنگامی‌که امام رضا(ع) به سمت مرو می‌آمدند بعد از نیشابور به کاروانسرایی رسیدند و کاروان متوقف شد. بر اساس دستور مأمون، مأموران اجازه ارتباط‌گیری مردم با امام را نمی‌دادند تا اینکه پیرمردی عاشق امام رضا(ع) شغل و هنر خود را بهانه کرد تا امام زمان خویش را ببیند.

او به بهانه اصلاح و آرایش سر و صورت امام رضا(ع) خود را به حضرت رساند و توفیق دیدار امام زمانش را به دست آورد و امام رخصت دادند و مشغول کار شد.

پیرمرد سلمانی هنگام آرایش مو‌های امام، از اشتیاق دیدن آن حضرت صحبت می‌کرد که یک لحظه فکر کرد: «ای کاش از امام تقاضای اجرت کند» تا این فکر به ذهنش رسید، در همان لحظه امام رضا(ع) با اشاره به سنگی که به‌وسیله آن قیچی خود را تیز می‌کرد آن را تبدیل به طلا کردند.

این پیرمرد بامعرفت به امام عرض کرد: ای امام رئوف، من [پشیمان شدم] اجرت دنیوی نمی‌خواهم، من صباحی بیش زنده نیستم؛ چرا که عمر خود را گذرانده‌ام! پیراهنی از شما می‌خواهم که با آن نماز خوانده‌اید و عبادت خدا را کرده‌اید تا کفنم باشد و خداوند به‌واسطه آن عذاب و فشار قبر را از من بردارد.

امام رضا(ع) دستور دادند که یکی از لباس‌هایشان را به سلمانی بدهند، در این لحظه پیرمرد به ذهنش رسید تا درخواست دیگری داشته باشد پس گفت: ای مولا! من از سکرات موت می‌ترسم و بزرگواری کنید و لحظه مرگ در کنار من باشید که امام پذیرفتند.

پیرمرد با خوشحالی لباس و وسایل سلمانی خود را بدون نگاه به سنگ طلا برداشت و خداحافظی کرد. آن حضرت فرمودند: سنگ طلایت را بردار ما آنچه را که دادیم پس نمی‌گیریم....


روزی اطرافیان امام دیدند حضرت رضا(ع) فرمودند: «لبیک لبیک لبیک» و بعد از آن هرچه به دنبال آن حضرت گشتند ایشان را نیافتند تا اینکه آن حضرت آمد و ماجرای این پیرمرد سلمانی را تعریف کردند و فرمودند اکنون لحظه جان دادن او بود. من هم بر بالینش حاضر شدم تا به آسانی جان داد.

همای‌ سعادت، همائی واعظ، ص۱۱۵