"خون خورشید" از لحاظ فرمی در جایی ما بین "خودها" و دو تا ترک آخر سورنا (آخرین وسوسه، بوسه یهودا) میگیره که به خودها نزدیکتر، و همچنین بهتر و قابل شنیدن تر از خودها هست. بعبارتی حرکت بهرام و سورنا به سمت هم، باعث شده بهرام شنیدنی تر بشه و از طرف مقابل سورنا رو متفاوت و ناهمگون کرده.
پروداکشن آلبوم همچنان با فضاسازی کلی، فرم و نحوه روایت اثر همخونی نداره، چفت نیست و تو ذوق میزنه، هر چند تو بعضی ترک ها مث "خون خورشید" و "شعر بیداری" خوب در اومده.
خط داستانی و روایت آلبوم از آثار اخیر هر دو رپر ساده تر و قابل فهم تره هر چند خیلی نکته متفاوتی از کارهای قبلی شون نداره و همون ته مایه های تفکرات چپ و سرمایه دارستیزی رو داره.
و البته که این فلوی جدید بهرام واقعا نچسب و رو مخه.
در مجموع پروداکشن ناهمگون و کج سلیقگی در انتخاب بیت باعث میشه این آلبوم هم مثل" خودها" آلبومی نباشه که شنونده معمولی (نه خایمال طرف) رو مجاب کنه که دوباره بهش برگرده و گوشش بده، چیزی شبیه آلبوم "عشق" فدایی!
#Synapse
@HipHopTwitter