Deutsche Philosophie

چکیده و کلمات کلیدی، مقاله نظم در منطقه خاورمیانه، ماول و پرتهس، ترجمه از سید حکیم کمال
خاورمیانه مدتهاست تحت تأثیر تعاملات منازعات ، هم در میان کشورهای عربی و هم با قدرتهای منطقه ای غیر عرب ، اسرائیل و ایران است. با وجود خشونت و جنگهای زیاد ، نظم قدیمی در خاورمیانه - که در پایان جنگ جهانی اول ایجاد شد - تا سال 2011 ، که در نتیجه "بهار عربی" متلاشی شد ، به طور قابل ملاحظه ای پایدار بود. دلیل اصلی این امر ضعف در دولت های عربی بوده است. برای جبران این نقاط ضعف ، قدرت های بیرونی به منطقه دعوت شده اند ، اما آنها نیز از آنها بهره برداری کرده اند. مداخله فاجعه بار آمریکا در عراق 2003 برای مدتی تمایل قدرتهای خارجی را برای مداخله کاهش داد ، اما از زمان مداخله در لیبی 2011 بازگشت به مداخله گرایی وجود دارد. با این وجود هیچ یک از این موارد نتوانسته اند بر بر معضل اصلی منطقه: یعنی ضعف کشورهای عربی غلبه کنند. The Middle Eastern Regional Order
Volker Perthes
Hanns W. Maull
DOI:10.1093/oso/9780198828945.003.0008
Abstract and Keywords
The Middle East has long been dominated by conflict interactions, both among
Arab states and with the non-Arab regional powers Israel and Iran. Yet despite
much violence and wars the old order in the Middle East—established at the end
of World War I—was remarkably stable until 2011, when it disintegrated as a
result of the “Arab spring.” The principal cause for this has been the weakness of
the Arab states. Outside powers have been invited into the region to compensate
for those weaknesses, but they have also exploited them. The disastrous US
intervention in Iraq 2003 for a while dampened the willingness of outside
powers to intervene, but since the intervention in Libya 2011 there has been a
return to interventionism. None of these has been able, however, to overcome
the principal dilemma of the region: the weakness of the Arab states.
Keywords: Sykes–Picot order, Arab League, Shi’a–Sunni divide, Gulf Cooperation Council, Israeli–
Palestinian conflict, Arab Human Development Report, security states, labor migration, labor
remittances, GCC

Te|leo|lo|gie

Bedeutung

Auffassung, nach der Ereignisse oder Entwicklungen durch bestimmte Zwecke oder ideale Endzustände im Voraus bestimmt sind und sich darauf zubewegen معنی

نظری که به این باور است که, رویدادها یا تحولات از قبل با اهداف خاص توسط حالتهای نهایی ایده آل تعیین می شوند و به سمت آنها حرکت می کنند. غایت شناختی

قحطی در وفور همه چیز!


ولتر بنیامین فیلسوف آلمانی در یکی از جُستارهایش به نقد فروپاشی نماد آزادی در زندگی شهری اشاره میکند، کمبود مسکن و بالا رفتن قیمت مسافرت مصداق فروپاشی آزادی در زندگی امروزی است. زورگویی قرون وسطایی انسانها را به جماعت های طبیعی وابسته میکرد، اما انسانها در زندگی شهری امروزی درجامعه های غیر طبیعی به یکدیگر زنجیر شده اند. محدود بودن و سرسختی بی حد و مرز جهان برونی، از هر حرکت انسانی-خواه منبعث از انگیزه ای عقلانی، خواه انگیزه ای طبیعی-آشکارا ممانعت به عمل می آورد. آزادی سکونت گزیدن در مکان دلخواه رویایی دست نیافتنی شده است، تناقض تلخی که وجود دارد وفور وسائط نقلیه است و هرگز بین آزادی حرکت و وفور وسایل نقلیه چنین عدم تناسبی وجود نداشته است. محدود کردن آزادیِ زیستن و سکونت در مکان دلخواه گسترش شوم آوارگی را تقویت کرده است. زندگی امروز ما انسانها پر از این نوع تناقض هاست، هایپر مارکت های عظیمی که مالامال از انواع خوراک ها و نوشاک ها و پوشاکهاست اما بیشمار ِ آدمیان در حسرت داشتن یک وعده قوت لا یموت اند. روزانه ۲۲هزار کودک در جهان از گرسنگی می میر- ند...گسترش ابزار های ارتباطی به مرگ "رابطه" انجامیده است؛ مانند وفور همین ارابه های سریع السیر که خودبه مرگ سفر منجر شده است. وفور وفور وفور این بیماری مزمن قرن ما که همه چیز را از ما گرفته است، در دسترس بودن مدام آدمها معنای دوستی و دلتنگی را نابود کرده ، دوستی هایی که سراسرکشف بودند و مستی. اکنون دیگر رابطه ها گرم نمی کنند دلهایمان را، به تپش وا نمیدارند قلبهایمان را، به کشفی نایل مان نمیکنند، زمان وفور و قحطی همه چیز است!