شاعراونـعـتـخـوان حافظ مـحـمـدنـادرانګارغازی

اَلسَلامُ عَلَيْكُم وَرَحْمَةُ اَللهِ وَبَرَكاتُهُ‎

ملګرو لینګ نشرکړی منننه

باران دې ده غمونو زما پرزړه باندې وریږی خوږ اشنا
بس ناســـــت ورته ژړیــــــږم ټــــوله شپه یکې تنها
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هو
دا ستا غمونه به ما مړ کړی اخیر
یاری خو راشه ترما جانانه
سترګې مې یخې دراتلوپه انتظار
غواړی دیدنونه دبی وفاجانان
زړګې خراب دی سمدم کباب دی غواړی تا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ه
ده زړګې کور کې جوړومه
نه جوړیږی دغمونو امېلونه
تارپر را واخلم چي یه روغ کړم
نه رغیږی مې زخمونه
دې زره زره میده میده نه لرې دوا
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هو
غواړم زاړه دی کړم یادونه
خونه زړیږی دلبره
له زهنه دی وباسم چې هیرشی
خوکله ته هیریږی دزړه سره
اخیر نه کیږی تل مې یادیږی یادونه ستا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

هو
نادرانګارغازې ډیر کړی انتظاروتاته
خپل دځوان یه دی تیرکړی ټول بهار
که یه ده سرپه بیه وی بیا هم پروانه لری
خیر که وفا ورسره وکړی اغه یار
دی ګل نیګار ده زړه مالیار بس قبول کړی ما
ــــــــــــــــــــــ
الشاعر محمدنادرانګارغازۍ✍️

اَلسَلامُ عَلَيْكُم وَرَحْمَةُ اَللهِ وَبَرَكاتُهُ‎
*نېټه/18 د رجب*
ـــ
د *ادب چینې* تر سرلیک لاندي په یوه شاعرانه محفل کي له ښکلا ډکه مشاعره تر سره سوه چې انتخابي بیتونه یې لاندي راوړل سوي دي.

*انتخابي بیت*
لمر به له غرونو نه غورځېږي کله
مـــزل د ستړو به لنډېږي کله
*عصمت تمیم*

خود به ښکلاوې ترېنه څنګ اړوي
چې لمر وي،ستوري بیا ځلېږي کله
یارمل کندزي

گلابه!ستا په قدرتي ښایست به
خوږ د لفظو شبنم ورېږي کله
امیرحسن نـــوري

وصاله! کله دې تر یار رسېږې
د مینې تـنده دې ماتـېږي کله
رحماني وصال.

وخت قيمتي لکه اوبه تېرېږي
چې تر ورخ تېر شي را ګرزېږي کله
محمد جٓــاناٰنْ

د زړه پرځمکه مي ستا ياد کرلی ستا دوصال باران وريږي کله عاطف افغان

زه د هجران ماښامو وخوړلم
ستا د دیدن شمعه بلیږې کله
عادل ملنګ

دا د دنیا پر سپینو ســرو مینان
په سپینو سرو باندي مړیږي کله
هڅاند

جانان مــي لری لری ګــرزې رانه
نائیب سیحانه زړه صبرېږي کله
سیحان ملنګ

ستاخوار مین وصال دې هجر مړ کړ
ستا تر حـرم به در رسېږي کله *ﷺ*
رحماني وصال.

دنګې چنار ځوانۍ را ړنکې شولې
دا پښتونخوا به ازاديږي کله؟
طلحه غزنوي

ترڅو به ناست یم انتظار به کوم
بی وفا یار به مي خپلیږی کله
طلحه مینه ناک

کیسه د عشق به مې لنډیږی کله
سوری سوری زړه مې رغیږې کله
نادرانګارغازې

رب یې غرور ورنه اوبه اوبه کړو
دا کبرجن په ځان به پوهیږي کله
عزیر

له مودو ورک او مسافر لالی مې
تـــر خپل خړ کلې راستنیږې کله
عادل ملنګ

ساده جانان خبره سپينه غواړي
په اشارو باندي پوهيږي کله
طيب خوشامند وال

چې د مظلوم د زړه له درده بل شي
هغه اورونه بیا مړه کیږی کله
جهادمل سعد الله

زه د وصال په تمه تمه ناست یم
د بیلتون شپې به نو ختمیږې کله
حارث فراهي!!

دستړولارو ستړی ستړی مزل
اخرمقصد ته به رســـیږي کــله
علاءالدین خادم

بلاله ستـا اذان بــه کله اورو
لومړۍ قبله به فتحه کیږي کله
حقاني وردګ

اغزن تارونه به ټولیږي کـلـه
لر بر پښتون سره یو کیږي کله
عصمت الله څاروان

د خپل قسمته ګیلې داسي کوم
درد د زړګي به مي کمیږي کله
روحاني بادغیسوال

زه یی په مینه کی د سر نه تیر یم
هغه په قدر زما پوهیږی کله
احمدضیا مجروح

ماچــــی دیار سترګی لیدلی پیره
غمجن زړګی به می صبریږی کله
علاءالدین خادم

دځنکدن مې اخیري سلګۍ ده
ملګرو یار مې رارسېږي کله
سیرت سهاک

نادان زړګی مي قراریږي کله
دګلاب رنګه به صــبریږي کله
ماورته ډیرانتظارهم کړی دی
زماپه حال به یارخبریږي کله
م نعمان صفاری

ګل او سپرلۍ به د پیښې کړي مګر
حُسن د چا ته منسوبیږي کله
شمشاد سالار

دپسرلي موسم دی بیاراغلی
ګلابه ستا غوټۍ غوړیږې کله
حافظ مصباح

دهجرغشی مي پرزړه خوړلی بغير دياره نو رغيږي کله عاطف افغان

دي په غزه کي د تکبیر ږغونه. چې دا اوربند به اعلانیږي کله
شاعر حاجی عزت

زړونه یې د غوښي نه د کاڼو په څېر
ورځ د حساب به ور یادیږي کله
نورالله حنیف

چي پېښور او کابل دواړه یو سي،
د ډېورنډ کرښه به ختمیږي کله.
م...عصمت الله بېنوا

ربـــه دا دښتې غرونه ټوله تــږې
ستا ده رحمت باران وريږي کله
ظاهـرملنګ

ژوند عرضي دی مرګ ناڅاپه راځي
نادان په دې خبر پوهېږي کله
نورالله حنیف

دبیلتون شـپه څُـمره اوږ ده سوه راته
ای لـویه خـــــدایه ســهارکـــیږي کــله
ادریس زابلی

غزه دتوروشپوتورتم نیولې
څښتنه دابه سباکیږي کله ؟
صمیم

دا ډیــر غمـونــه مــي کمیـږي کله
دا خراب ژوند به مي سمیږي کله
حیدري پکتیاوال

ده تـوره شپــه ځمه ديار تــرکلـی
سپینه سبوږمي به بیا راخیږی کله
شاعرطالب احسان

دغــم تېــرو غشــو دي وخوړ یاره
زخمي زړګی مي بیا جوړیږي کله
عارف منصور

د ازادۍ ناوې غزې ته ورشه
د شهيد مور به خوشحاليږي کله
عامر نعمان

موږ يې ديدن ته په سلګو وژړل
د سولې لمر به را ځليږي کله
حمزه

*پای*