🌺داسـتان و رُمـان های اسـلامـے🌺

اگر دائم پانسمان روی زخم دستتان را باز کنید و با پوست نازکی که روی آن را می‌پوشاند ور بروید تا به دیگران نشان دهید دستتان چه آسیبی دیده، هیچ‌گاه زخمتان خوب نخواهدشد.

وقتی دائم دردهای گذشته را نزد خود یادآوری یا به دیگران بازگو می‌کنید، فرصت ترمیم به آنها نمی‌دهید.

برای یک بار هم که شده مصیبت‌هایتان را پیش یک آدم کاربلد کاملا واگویه کنید یا همه مصیبت‌هایتان را روی کاغذی بنویسید و بیرون بریزید و بعد دیگر ذهن خود را درگیرش نکنید.

بگذارید غم‌‌های گذشته خودبخود رسوب کند، هم‌زدن مکرر آن جز بدحالی و القای بدبختی ثمر دیگری ندارد. ذکر مصیبت‌های گذشته نه تنها کمکی به حل مشکلات امروز شما نمی‌کند بلکه با گرفتن‌انرژی شما و ایجاد یا تداوم مسائل بین‌فردی، شما را در این باتلاق بدبوی تجربه‌های دردناک گذشته نگه می‌دارد.

اگر در گذشته دیگران با رفتارها یا حرف‌های نابخردانه شما را آزرده‌اند، امروز خودتان با یادآوری و حرف زدن مکرر در مورد آنها، به خود و اطرافیان آزار نرسانید

•منقول

بعضی وقت‌ها رفتن چقدر باشکوه می‌شود. دوری از بدی‌ها و رفتن به سمت درست... رستگاری است، جاده‌ای روشن است پشت به تاریکی و غم. آیا مرگ هم می‌تواند همینقدر رستگارانه شود؟ مرگ، رفتن خالص‌تری است و برگشت هم ندارد و باید برایش خیلی مطمئن بود. البته فقط مرگ نیست. آدمی که سال‌ها در زندان مانده و زندان چنانکه می‌گویند «قبر زندگان است» او نیز رفته است. یا هجرت‌های بی‌بازگشت. یا هر رفتنی. حتی ترک دوست بد و کار بد. من از قهر نمی‌گویم، از رفتن از روی دلخوری نمی‌گویم. اینها فرار است اما هر فراری رستگاری نیست. اینکه کسی بداند رفتن لازم است و برود، این باشکوه است. مانند پست آخر کسی که می‌دانست با نوشتن این، سراغش خواهند آمد. یا خداحافظی آخر پسری از پدر. تصمیم درست، سپس پایداری. غم نخست، سرمایهٔ شادی بعدی است. برای شادی بزرگ بعدی، از غم آغاز نگریز. برو.

اگر از من بپرسند بزرگترین ضعف اخلاقی چیست پاسخم این است: خشم بی‌مهار و غضب نامتناسب. گمان می‌کنم این صفتی است که متهم ردیف اول در بسیاری از رنج‌هایی است که ما برای خود و دیگران فراهم کرده‌ایم. به‌عنوان کسی که تاحدودی زودخشم بوده‌ام می‌توانم در این داوری به قول امروزی‌ها به تجربه زیسته خود اتکا داشته باشم.
سخاوت برترین فضیلت است چون لذت را توزیع می‌کند و کسانی را در این بهترین تجربه بشری شریک می‌کند و غضب بی‌حساب و خشم بی‌مهار بدترین رذیلت است چون رنج و زجر بسیار می‌آفریند و گاه به مرز اهانت و ضرب و جرح روحی و جسمی و حتی قتل می‌رسد، که گاه عوارض و عواقب سخت و فشارهای روحی فراوان برای دو طرف دارد.
بارها به خود و برای خود گفته‌ام حق با خشمگین نیست حتی وقتی که حق با او است؛ و شاید حتی وقتی که خشم او به حق است.

خوشا به حال کسانی که دیر خشمگین می‌شوند و اگر شدند ارتفاع و طول و عمق آن متناسب با موضوع برانگیزاننده خشم است.
خوشا به حال کسانی که می‌کوشند لااقل با استناد به پوچی این‌دنیا به خود القا کنند که این میزان از خشم توجیهی ندارد

•منقول

شبی در آشپزخانه مشغول انجام کارها بودم
برادرم آمد و گفت:
انگار که اینجا استخدام شده‌ای،
همیشه تو را در  آشپزخانه می‌بینم
بهش گفتم:
احتمالا تو واسم دعا نکرده‌ای
که از اینجا خلاص شوم

سپس ساکت شدم
و به یاد سخنان امام احمد افتادم که میفرماید:
از خدا خواستم که حفظ قرآن را برایم آسان کند
اما نگفتم که در سلامت و آسایش باشم
برای همین در زندان قرآن را حفظ کردم

به همین خاطر  از اینکه اینگونه
از برادرم درخواست دعا کردم،ترسیدم‌...
با خود گفتم اگر خلاص شدنم از آشپزخانه به سبب مریضی و  یا ناتوانی باشد چه؟
پس خیلی سریع گفتم:  به سلامتی از آن خلاص شوم...
روز بعد این موضوع را به دانش آموزانم اطلاع دادم
سپس یکی از شاگردانم گفت:
زنی را میشناسم که همیشه می‌گفت
خدایا 30 هزار دلار را  نصیبم کن
بدون آنکه برای بدست آوردنش
خودم را زحمت بدهم
پس از مدتی او این مقدار پول را دریافت کرد،
اما دیه‌ی مرگ پسرش بود

به همین خاطر اگر دعا کردید و چیزی خواستید بگویید:
خدایا آن را به سلامتی به من عطا کن
اگر خیری در آن هست آن را نصیبم کن
و وقتی آن را به من بخشیدی
دین و جانم در سلامت باشند

•ایاد فهمی

آنچه امروز در غزه اتفاق می افتد ممکن است فردا برای دیگران نیز اتفاق بیفتد
و ناتوانی و غفلتی که امروز به نسبت یاری کردن آن‌ها می بینیم ممکن است فردا برای دیگران هم پیش بیاید
شرایط همین شرایط و ناتوانی هم همین ناتوانی باشد
دشمن شب و روز کار می کند و میل و اشتهایش برای  تخریب و کشتار و تفرقه‌، بیشتر و بیشتر می‌شود
در حالیکه منافقینِ ما از او حمایت و  تحریکش می‌کنند
و مصلحان صادقی هم که می توانند بر امت تأثیر بگذارند در سایه‌ی ناتوانی در یاری کردن‌شان تعلیق، تبعید و یا زندانی می شوند
و فرزندان صادق این امت گم گشته و سرگردانند و بسیاری از آنها در چنین شرایطی مستاصل و سرخورده  شده‌اند
و بیهود‌ه‌‌گان و سبک‌سرانی هم هستند که به غفلت و سرگرمی خودشان ادامه می‌دهند چنانکه امروز و در شرایط کنونی غزه و سودان آنها همچنان درگیر دنیا و شرایط زندگی خود هستند و به همین شکل هم خواهند ماند.
و منحرفانی که در این شرایط حساس مشغول طعن و حمله به صالحان و صادقان امت هستند و در سایه‌ی چنین شرایطی به اختلافات کوچک دامن می زنند و به انحراف خود ادامه می‌دهند هر چقدر هم که امت در آتش آن‌ها بسوزد

و سپس ما با این شرایط خواهان نتایجی متفاوت هستیم؟!
اما اگر معادلات از مرکز و قلب امت تغییر نکند و آگاهی افزایش نیابد و امت مصلحان و الگوهای خود را نسازد و به آنها گوش ندهد و از آنها دفاع  نکند و یاریشان نکند و آماده‌ی بخشش و فداکاری در این راه نباشد، حتی اندک و لو در حد زمان و مال‌؛
و همچنین اگر جاهلان و منحرفان خود را طرد نکنند،
چه چیزی تغییر خواهد کرد؟! (در واقع هیچ چیز)

و ما وقتی این را می‌گوییم، درهای امید را نمی‌بندیم و نمی‌گوییم که باید از صفر شروع کنیم، بلکه بسیاری از فرزندان امت شروع به حرکت در مسیر درست کرده‌اند تا الگوهای متفاوتی را ایجاد کنند کما اینکه برخی از آنها همراه با حوادث غزه بیدار  و آگاه شدند و شروع به بازنگری در وضعیت خود و زندگیشان و واقعیت اطراف خود کردند.
و همه‌ی این‌ها ان‌شاءالله در سالهای آینده تأثیری متفاوت از لحاظ بیداری و اصلاح امت خواهد داشت

•أحمد السید| ترجمه: فانوس

تظاهر به چیزی که نیستی
هیچ وقت خوب نبوده و نیست
اما در یک مورد واقعا همیشه لازمه
اینکه تظاهر به قوی بودن کنی
حتی اگر در ضعیف‌ترین حالت خودت هستی
نعره‌های پر ابهت یک شیر  را
در لحظات مرگش هم می‌توانی بشنوی
و عقاب را هم همیشه در اوج می‌بینی
حتی اگر توان شکاری برایش نمانده باشد
که این دنیا بیش از هر چیز دیگری
ضعیف را پس می‌زند و برای قوی رام می‌شود
اما تو اگر قوی هم نیستی به آن تظاهر کن
که آدم‌ها ارزشی برایت قائل نیستند
اگر ضعفت را برایشان آشکار کنی

#دلنوشتە

هیچ‌وقت و تحت هیچ شرایطی نقش قربانی را بازی نکنید. چون واقعاً قربانی خواهی شد.
نمونه‌ای از نقش قربانی:
«زندگی من خیلی سخته؛ زندگی من خیلی ناعادلانه است. دلم به‌حال خودم می‌سوزه».

در این دنیا
۱) آن قدر ظالم و بی‌وجدان هست که به محض این‌که متوجه شوند ضعیفی، واقعاً شما را می‌بلعند و رحمی به تو نخواهند کرد.
۲) باز هم در این دنیا این اندازه انسان‌های با وجدان و به‌معنای واقعی انسان وجود دارند که اگر خواستی از حق خودت دفاع کنی و آن را بگیری به یاری‌ات می‌شتابند و تنهایت نخواهند گذاشت.
یک لحظه تصور کنید که ماشینت خاموش شده و تکان نمی‌خورد. اگر داخل ماشین بمانی و فقط خودت را و شانس‌ و اقبالت را لعن و نفرین کنی، داخل ماشین خفه می‌شوی.
اما اگر بیرون آمدی و کاپوت را بالا زدی و نهایتاً خودت به تنهایی شروع به هُل دادن کردی، بالاخره یکی به سراغت میاد و میگه کاری از دست من ساخته نیست برات انجام بدم؟!
این شمایی که انتخاب می‌کنی تا دیگران به کمکت بیان یا شما را ببلعند و لگدمالت کنند.

پس نقش قربانی را بازی نکنید. مسئولیت کامل زندگی‌ را به عهده بگیرید و به‌پا خیزید. تکانی به خودتان بدهید. هم خدا و هم خلق خدا تا ببینند شما به فکر رهایی و رشد هستید به یاری‌ات می‌آیند.