[ دانشجو یار ]

بچه ها من یه مقدار درسای دانشگاهم سنگینه و نمیتونم همزمان هم داخل توییتر و اینستاگرام باشم هم به درسام برسم برای همین از دانشگاه انصراف میدم تا وقت بیشتری برای سوشال مدیا داشته باشم

@Danshjuyar | (S)

تازگی به کسب مهارت و شغل دوم در دوران دانش‌جویی توصیه می‌شه. رشته‌ی من طوریه که دانش‌جو از همون ترم‌های اول می‌تونه مشغول به کار بشه یا مهارت کسب کنه. اصولاً توی رشته‌ی من، کسب مهارت‌های مختلف، یک بایده. اکثر دانش‌جوهای من هم یا توی دفتر خدمات مسافرتی کار می‌کنن، یا هتل یا رستوران. اون‌قدر هم سخت‌گیر و از یک طرف بوم افتاده نیستم که بگم یا درس یا کار، یا صفر یا صد.
ولی اولویت‌گذاری مهمه. اگه منِ دانش‌جو با ۲۰ واحد در ترم و حداقل سه روز در هفته کلاس بخوام درس و کار رو با هم پیش ببرم، و ظرفیت مالتی‌تسک بودن نداشته باشم، اولویت‌گذاری ندونم چیه، احتمالاً دوتاش رو ناقص پیش می‌برم. بالاخره یا از درس جا می‌مونم یا از کار. سر کار، استرس درس هست و سر درس، استرس کار. مثلاً دانشجوئه سر دوتا کار میره و سر کلاس نمیاد، تکالیف رو انجام نمیده، مشارکت نداره. خب استاد هم نمی‌تونه بهش نمره‌ی بالا بده در حالی‌که ازش انتظار می‌ره و در نهایت، می‌شه استاد بَده. از طرفی، چجوری اعتراض اونی رو که منظم سرکلاس میاد جمع‌وجور کنه؟

چرا این‌ها رو نوشتم؟ که بگم اسیر ترندها نشید یکهو. کلاً هرچیزی رو دیدید و شنیدید، دودوتا چهارتا کنید. ببینید ظرفیت‌ خودتون چه شکلیه. فرصت کار پیش اومد، استقبال کنید و با برنامه‌ی درسی هماهنگ‌ بشید. اگه کار حضوری براتون مشکل‌ساز می‌شه، غیرحضوری‌شو پیش ببرید. کاری که خودم کردم و می‌کنم. مهارت‌هاتون رو کسب کنید، درس‌تون رو بخونید، ولی یادتون نره اولویت‌گذاری کنید. یک‌عالمه هندونه برداشتن آدم رو سوپرمن/وومن نمی‌کنه. کارِ درست رو درست پیش ببرید.

@Danshjuyar | سهم من از جهان

امتحان آناتومی و دستگاه تناسلی مردان دارم
کی میخواد جلومو بگیره سر جلسه داخل شرتم نگاه نندازم و تقلب نکنم

@Danshjuyar | (S)

مفهوم بلکفرایدی برای جاییه که هزینه‌های "انبارداری" بیشتر از ضررهای فروش "زیرقیمت" هستش نه جایی که "احتکار" برای یه بیزینس "سودآورترین" کار ممکنه!

@Danshjuyar | پیمان محمدیان

این چندروز و به واسطه‌ی یه اتفاق که من ازش آگاه نیستم ناگهان موزه هنرهای معاصر و نمایشگاه پرتره‌ها بولد شد. در این حد که صف‌های طولانی تشکیل شد برای دیدن آثار گنجینه.
نقدهای زیادی به این اتفاق شد.
هنرمندمسلک‌ها ناراحت شدند که دیگه خاص نیستند و توده‌ی مردم کار پیکاسو رو دیدن.
امروز صحبت همین نمایشگاه بود.
من به واسطه‌ی حضور دو کماندو وسط نمایشگاه طی این دوماه بی‌خیال دیدن آثار شدم، اما خب برعکس عده‌ای فکر کردم عالیه که عده زیادی می‌فهمن چه آثاری در ایران هست و حتی اگر بابت پز دادنه، چهارتا اسم‌ نقاش دیگه هم به چشمشون می‌خوره یا ناگهان با اون معماری شگفت‌انگیز روبرو می‌شن.
اما...همین الان تو اکسپلورر یه فیلمی دیدم از یکی از بلاگرها که گزارشش رو با صف طولانی و جمله‌ی من تحمل کردم، چون ممکنه تا ابد این فرصت برای هیچ‌کدوم از ما پیش نیاد که اثر پیکاسو رو ببینیم روبرو شدم.
و اینجا بود که اون اتفاق بد رخ داده بود، اطلاعات غلط به مخاطب، بلاگری که از هیچ‌کس نپرسیده این آثار از کجا اومدن ایران. بلاگری که نمی‌دونه چرا اتفاقا، سر چندماه تابلوهای مختلف گنجینه میان بیرون، که فقط یه اثر از پیکاسو تو ایران نیست، که هزار چیز دیگه....
که این فرصته بارها تکرار می‌شه.
که اون کسی که این گنجینه رو گردآوری کرده چه باهوش بوده.
مکث کردم و دعا دعا کردم که فیلم‌های عجیب‌تری نبینم.

@Danshjuyar | خرمالوی سیاه

استاد موردعلاقه‌م برام دست زد و من یک بار دیگه یادم اومد که جنده‌ی academic validation هستم.

@Danshjuyar | Ending