شنیدم كه چون قوی زیبا بمیرد
فریبنده زاد و فریبا بمیرد
شب
مرگ تنها نشیند به موجی
رود گوشهای دور و تنها بمیرد
درآنگوشه چندان غزلخواند آنشب
كه خود در میان غزلها بمیرد
گروهی بر آنند كاین مرغ شیدا
كجا عاشقی كرد ؛ آنجا بمیرد
شب مرگ از بیم آنجا شتابد
كه از مرگ غافل شود تا بمیرد
من این نكته گیرم كه باور نكردم
ندیدم كه قویی به صحرا بمیرد
چو روزی ز
آغوش دریا برآمد
شبی هم در آغوش دریا بمیرد
تو دریای من بودی آغوش وا كن
كه میخواهد این قوی زیبا بمیرد
👤
دکتر مهدی حمیدی شیرازی