تربیت کودک و نوجوان⁦👨‍👩‍👧‍👦

نشانه‌های کمبود اعتماد به نفس در نوجوانان و تکنیک های افزایش اعتماد به نفس در آنها چیست؟

برخی از رفتارها و علائمی که در رفتار نوجوانان ظاهر می‌شود، نشان‌دهنده سطح اعتماد به نفس در آنها است. کسانی که نشانه‌ها و علائم زیر را دارند، معمولاً اعتماد به نفس کافی در وجودشان شکل نگرفته است:

در پذیرش تعریف و تمجید دیگران دچار مشکل هستند و احساس خوبی به آنها دست نمی‌دهد.

زبان بدنشان گویای کمبود اعتماد به خود است، برای مثال، سرشان را پایین می‌اندازند یا از برقراری تماس چشمی فرار می‌کنند.

به فعالیت‌های گروهی علاقه‌ای ندارند و از پیوستن به تیم‌ها و گروه‌ها خودداری می‌کنند.

در کلاس درس در بخش انتهایی اتاق می‌نشینند.
از موقعیت‌های اجتماعی خوششان نمی‌آید و بدبین هستند.
خجالتی‌اند و این موضوع در رفتارشان مشهود است.
از تلاش‌کردن در موقعیت‌های چالش‌برانگیز خودداری می‌کنند و معتقدند که شکست خواهند خورد.

نقش والدین در ایجاد اعتماد به نفسفرزندان

والدین اثرگذاری شدیدی در شکل‌دهی اعتماد به نفس فرزندانشان دارند. برخی از والدین با سخت‌گیری بیش از حد یا کنترل همه‌جانبه امور مربوط به نوجوانان، مانع از آن می‌شوند که شخصیت فرزندانشان شکل بگیرد و نقاط ضعف و قوتشان کشف شوند.
نوجوانی که مجالی برای ابراز خود ندارد، به خود و توانایی‌هایش هم اعتماد پیدا نمی‌کند. رفتار والدین بی‌خیالی که فرزند را نادیده می‌گیرند و او را حمایت نمی‌کنند هم در سر دیگری از طیف رفتارهای غلط باعث کاهش اعتماد به نفس نوجوانان می‌شود.

تکنیک های افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان دختر

اگر دختر نوجوانی در منزل دارید که با مشکل کمبود اعتماد به نفس روبه‌رو است، باید به او کمک کنید که از این وضعیت دور شود. از جمله توصیه‌ها در این زمینه، موارد زیر هستند:

🔅هرگز در ایجاد احساس بد نسبت به اندام و ظاهر نوجوان نقشی نداشته باشید.
🔅با تعریف و تمجید از او مانع از آن شوید که در دام قضاوت قیافه و ظاهر خود گرفتار شود.
🔅به او یاد بدهید که دنیای تبلیغات و رسانه‌ها سعی دارند با ارائه استانداردهای ظاهری مشخص سود ببرند. او را متوجه این موضوع کنید که معیارهای تحمیلی زیبایی اصلا درست و ارزشمند نیستند.
🔅به او نشان بدهید که ارزشمند است و لزومی ندارد که برای محبوب‌بودن، همه را از خود راضی نگه دارد.
🔅نوجوان را تشویق به فعالیت‌های ورزشی و تیمی کنید.
🔅مادران از قرض‌دادن لباس‌های خود به دختر نوجوانشان خودداری کنند و اجازه بدهند که شخصیت و استایل او براساس نظرات خودش شکل بگیرد.
🔅در تشکیل پایه مهارت‌هایی که ربطی به ظاهر فرد ندارند، به نوجوان کمک کنید.
🔅از زنان دیگر بد نگویید و نگاه جنسیتی را از رفتار و حرف‌هایتان کنار بگذارید.
🔅محبتی بی‌قید و شرط به او ابراز کنید.

تکنیک‌های  افزایش اعتماد به نفس در نوجوانان پسر

پسران و دختران نوجوان دچار کمبود اعتماد به نفس می‌شوند و باید برای هر دو زمان کافی کنار بگذارید تا بتوانند پایه‌های اعتماد به نفسی قوی را بنیان بگذارند. از جمله توصیه‌ها برای کمک به شما در این زمینه، موارد زیر هستند:

🔅پسران در مدرسه درگیر مشکلات بیشتری نسبت به دختران هستند و معمولا موضوعاتی مانند قلدری برخی از دانش‌آموزان وجود دارد. باید به آنها جسارت نترسیدن از چنین افرادی را بدهید.
🔅با تقویت مهارت‌های مختلف در نوجوان خود به او ارزش و شخصیتی بدهید که به راحتی زیر سؤال نمی‌رود و احساس کمبود نمی‌کند.
🔅الگوی خوبی برای نوجوان باشید و با نشان‌دادن اعتماد به نفس و شجاعت در رفتارهایتان، به طور غیرمستقیم، او را هم شبیه خود کنید.
🔅به نوجوان اطلاعاتی درباره رسانه و تبلیغات منفی‌اش برای تحمیل ارزش‌های دروغین ظاهری زندگی ، بدهید. نگذارید که ذهنی جنسیت‌زده داشته باشد.
✨✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation

کتاب تکنیک‌های های فرزندپروری دکترجهانشاهی فرد (قسمت ۲۵)

فکر می‌کنم وقتش که از بحث تاکتیک‌ها خارج بشیم و بریم سراغ موضوع بعدی
داشتیم بازی فرزندپروری را آموزش می‌دادیم، اول بازیکن‌ها را معرفی کردیم ،بعد قانون‌های بازی رو گفتیم، بعد چند مورد از تاکتیک‌ها رو. اگه موافق باشین بریم سراغ خطاها و در آخر، چون هیچکس بدون تمرین هیچ بازی ای رو یاد نگرفته، با حل چند تا تمرین، تکنیک‌های بیشتری رو هم توضیح بدیم. موافقین؟ بریم سراغ خطاها در بازی فرزندپروری

✨✨✨خطاها در فرزندپروری
خطا در بازی فرزندپروری ، یعنی کاری یا رفتاری که از پدر و مادر سر بزنه و واضحا کار نادرستی باشه. با این توضیح ، میشه گفت در بازی فرزند پروری، انواع مختلفی از خطاها را داریم و اینجا، فقط به چند موردشون اشاره می‌کنیم. اولین خطایی که می‌خوام معرفی کنم، خطای توبدیه، اسم خطاها رو حفظ کنید.

❌خطای تو بدی
یعنی پدر یا مادر کاری بکنند که معنی اون این باشه که فرزندشون بده. دقت کنید. بچه‌ها کار بد می‌کنن، اما بد نیستند. اونچه بده و باید تنبیه بشه، رفتار بچه است. کار نادرستشه، نه خودش.
پس هرگز کاری نکنید که معنی اون این باشه:" تو بد هستی."
یکی از رایج‌ترین انواع خطای تو بدی، سرزنش کردنه‌.
تا حالا سرزنش کردین؟ سرزنش شدین؟ همینقدر بدونین که رایج‌ترین موقعی که پدر یا مادر ممکنه مرتکب این خطا بشن، موقعی هست  که دارن به بچه‌شون کمک می‌کنند، مشقاشو بنویسه یا کمک می‌کنن غذا بخوره.
به رفتارتون در اینجور وقت‌ها دقت کنید.

❌ خطای بعدی، خطای تو مهم نیستی.

خطای تو مهم نیستی
مثل مورد زیر .بچه مهمتره یا...
مامان: امروز یه غذای خوشمزه درست کردم. بچه : چی داریم؟
مامان : قورمه سبزی.
بچه : دوست ندارم. من شیر کاکائو می‌خورم.
مامان: چی؟ دوست نداری؟ چرا ؟ خیلی خوشمزه است؟ بابا خیلی دوست داره.

خطا: بابا مهمه، تو مهم نیستی.

بچه: مامان، ولی من دوست ندارم.
مامان: به خدا، اگه نخوردی، بدم میاد . خیلی زحمت کشیدم، تو که نمی‌خوای مامان رو ناراحت کنی؟
خطا: من مهم هستم، تو مهم نیستی.

❌خطای انتظار

خطای بعدی خطای انتظاره
وقتی مرتکب خطای انتظار شدیم که از بچه انتظار داشته باشیم، نه از خودمون. چطوری؟
مثلاً اگه از بچه انتظار داشته باشیم که بفهمه ما چی می‌خوایم بگیم ؛ اما از خودمون انتظار نداشته باشیم که واضح و درست حرف بزنیم ،خطا کردیم.

یا از بچه انتظار داشته باشیم باهامون همکاری کنه ، اما از خودمون انتظار نداشته باشیم ، حداقل باهاش همدردی کنیم تا باهامون همکاری کنه . خطا کردیم.
پس به این نکته دقت کنید:  اگه کسی باور داشته باشه که با تغییر رفتار خودش، با یاد گرفتن تکنیک‌های درست و ‌..‌.،می‌تونه باعث تغییر رفتار فرزندش بشه، اون کسیه که از خودش انتظار داشته، نه از فرزندش. پس خطای انتظار نداشته، اما اگه کسی از بچه انتظار داشته باشه که خوب باشه، ولی خودش تلاش نکنه ، مرتکب خطای انتظار شده.
پدر و مادرهای عصبی و خسته، بیشتر خطای تو بدی می‌کنند.
پدر و مادرهایی که فرزند پروری بلد نیستند،
یا اعتماد به نفسشون ضعیفه، بیشتر مرتکب خطای انتظار میشن.

✨✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation

تمارض در کودکان ( دلایل و راهکارها)


تمارض ، به‌نوعی نقطه مقابل بهانه‌ گیری کودک است: در بهانه‌گیری، فرزندتان از چیزی خوشش می‌آید و برای داشتنش بهانه می‌گیرد؛ اما در تمارض، از چیزی خوشش نمی‌آید و برای اجتناب از آن، علائم بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی را جعل می‌کند. گاهی این تمارض‌ها به‌حدی زیرکانه است که کاملا باعث فریب شما می‌شود.

در اختلال ساختگی بزرگسالان هم، البته با یک تفاوت بسیار مهم، اتفاق مشابهی می‌افتد: هدف از جعل علائم بیماری در تمارض، به‌دست‌آوردن منفعتی مشخص مانند نرفتن به مدرسه است؛ اما در اختلال ساختگی، سود مشخصی نصیب فرد تظاهرکننده نمی‌شود و حتی خودش هم از علت رفتارش آگاهی دقیقی ندارد.

چرا کودکان تمارض می‌کنند؟
دلایل زیادی برای وانمودسازی علائم بیماری توسط کودکان وجود دارد که شما باید ابتدا آن‌ها را شناسایی و برطرف کنید:

جورکردن بهانه برای مدرسه‌نرفتن به‌ دلایلی مانند مواجهه با قلدری در مدرسه
عدم آماده‌ سازی فرزند اول برای تولد فرزند دوم و جعل علائم توسط کودک بزرگ‌تر برای جلب توجه شما
احساس خستگی از وظایف درسی یا خانگی
برقراری ارتباط با پدر و مادر شاغل و کم‌توجه
در جمع‌بندی نهایی، این دلایل را می‌توان به ۲ دسته تقسیم کرد:

⚜اجتناب از رویدادهای آزاردهنده
در این مواقع، فرزندتان از موضوعی خوشش نمی‌آید یا از چیزی ترسیده است، اما به‌هر‌دلیلی نمی‌تواند آن را به‌صورت مستقیم بیان کند؛ بنابراین، از علائم جسمانی‌سازی برای اجتناب کمک می‌گیرد. مثلا:
تکالیفش را درست انجام نداده است؛
به مشکلی مانند مسخره شدن کودک در مدرسه بر خورده است؛
یا از شخصی در مهمانی خوشش نمی‌آید و در خانه‌ماندن را ترجیح می‌دهد.
⚜جلب توجه
شاید هم فرزندتان صرفا برای جلب توجه شما خود را به مریضی می‌زند. اگر شما و همسرتان همواره سرگرم کارهای خودتان باشید و وقتی برای فرزندتان در نظر نگیرید، توسل او به تمارض برای جلب توجه، کاملا طبیعی است. شما باید نیاز به توجه و تایید در فرزندتان را جدی بگیرید، زیرا عدم ارضای آن در کودکی، احتمال بروز مشکلاتی مانند اختلال شخصیت نمایشی در نوجوانی را افزایش می‌دهد.

چطور انواع تمارض درکودکان را تشخیص دهیم؟
شما نباید بی‌گدار به آب بزنید و بی‌دلیل او را متهم به تمارض کنید. حتی اگر یکبار هم چنین اتفاقی بیافتد، فرزندتان اعتمادش را نسبت به شما از دست خواهد داد. شاید هم دیگر از گفتن موارد ضروری به شما صرف‌نظر کند!!! اولین قدم برای فهم اینکه آیا کودک شما تظاهر به بیماری می‌کند، ارزیابی وجود بیماری است.

از راهکارهای زیر برای فهم واقعی‌ یا ساختگی‌بودن علائم بیماری توسط فرزندتان استفاده کنید:

✨علائم بیماری را از فرزندتان بپرسید.
اگر فرزندتان به‌صورت مبهم و سربسته درباره نشانه‌های جسمانی زودگذر صحبت می‌کند، احتمال وانمود‌کردن وجود دارد. از طرف دیگر، اگر نشانه‌های او کاملا واضح و منسجم به یک بیماری یا سرماخوردگی اشاره دارند، پس خبری از فریبکاری نیست.
برای اطمینان بیشتر، علائم را ۲ بار از فرزندتان بپرسید. اگر آن‌ها در بار دوم شکایت‌ها‌ی‌شان را تغییر دادند، پس احتمالا در حال ناخوشنمایی هستند و یادشان رفته که دفعه قبلی چه چیزهایی گفته‌ بودند.

❇️با تمارض کودک چگونه برخورد کنیم؟
با کودک صحبت کنید و موارد لازم را به او بیاموزید.
گاهی‌ اضطراب کودک از تکالیف مدرسه یا موضوعات دیگر، باعث وسوسه او به استفاده از تمارض می‌شود. در چنین مواقعی، شما باید راهکارهای کاهش اضطراب، مانند گفت‌وگو درباره اضطراب یا نفس عمیق‌کشیدن را به او آموزش دهید.

🔅علائم را تا حدودی جدی بگیرید
هرچه بیشتر به علائم ساختگی فرزندتان بها بدهید و بیشتر لی‌لی به لالایش بگذارید، احتمال اینکه دوباره و حتی در موقعیت‌های جدید از آن‌ها استفاده کند، بالاتر می‌رود. بنابراین، تاحد امکان به این علائم پروبال ندهید، بلکه به همراه او مشکل اصلی مانند ترس و اضطراب را پیدا کنید.

🔅برای وقت‌گذارانی با فرزندتان برنامه داشته باشید
تمارض کودک گاهی صرفا برای جلب توجه شما است. قبول که این روزها همه سرشان شلوغ است و حتی برای برنامه‌های شخصی هم زمان کم می‌آورند، اما حتما بین همه این شلوغی‌ها باید جایی برای فرزندتان هم باشد! او به شما نیاز دارد و البته شما هم به او؛ پس قدر وجودش را بدانید و برنامه روزانه مشخصی برای وقت‌گذرانی با او بچینید.

تمارض هم مثل مشکلات رفتاری دیگری مانند حاضرجوابی کودک، یکی از شیوه‌های ناپخته او برای اجتناب از موقعیت‌های آزاردهنده است. در هنگام بروز این مشکل، واکنش شما اهمیت زیادی دارد. اگر زیادی به علائمش توجه کنید، تمارض‌هایش هر روز بیشتر می‌شود و اگر آن‌ها را نادیده بگیرید، اعتمادش را به شما از دست می‌دهد. بنابراین، باید راهی میانه برگزینید: فرض‌تان را بر راست‌گویی فرزندتان بگذارید و علائم را کاملا بررسی کنید.
@childeducation

کتاب تکنیک‌های های فرزندپروری دکتر جهانشاهی(قسمت ۲۴)

می‌خواهیم یه تکنیک دیگه رو که مشابه تکنیک منشیه معرفی کنیم که کمک می‌کنه ذهن فرزندمون رو مرتب و منظم کنیم و به خصوص کمک کنیم تا خودش به نتیجه مورد نظر برسه.

بزارین اینطور شروع کنم. با تکنیک گوش کردن ساده که آشنا بودین. توی اون تکنیک برای همدردی با احساسش، خیلی ساده با گفتن آهان ، آره و ..‌. بدون اینکه چیزی بگیم، فقط گوش می دادیم تا احساسش رو بهتر بفهمیم و بپذیریم. یعنی بهتر با فرزندمون همدردی کنیم.

اونجا تو تاکتیک احساس، قصد نداشتیم بهش آگاهی هم بدیم، اما اینجا می‌خواهیم فعالانه‌تر برخورد کنیم .‌علاوه بر همدردی، آگاهی هم بدیم. چطوری؟ با تکنیک گوش کردن فعال.
تکنیک گوش کردن فعال اینطوریه که با گوش کردن ، تکرار و تفسیر حرف‌های اون، در کنار فهمیدن احساسش و پذیرفتن اون، بهش آگاهی هم می‌دیم، یعنی ذهنش رو به سمت نتیجه‌گیری بهتر هدایت می‌کنیم.

در گوش کردن فعال، گوش کردن به احساس اون خیلی مهمه.
یعنی فقط به حرفاش دقت نکنیم، به احساسش هم توجه داشته باشیم. این احساس بیشتر از طریق حالت چهره و حرکات بدن شنیده می‌شه.

مادر: سلام پسرم ، امروز مدرسه چطور بود؟
پسر خسته و بی‌حال جواب نمیده.
مادر : خوش گذشت؟ صبحانه ات رو تو مدرسه خوردی؟
پسر جواب نمیده.
مادر : بشین واست ناهار بیارم.
پسر. گرسنه ام نیست.
مادر : خسته شدی؟ یه چیزی بخوری ، خوب میشی. تو مدرسه اتفاقی افتاده؟
پسر: امروز، آقا معلم دعوام کرد.
مادر: چرا؟ باز چی شده؟
پسر: مشقام کثیف بود.
مادر با عصبانیت : قرار بود مشقات رو روی میز بنویسی که کثیف نشه.  میزاری تا شب میشه، خسته میشی، اون وقت هرجا میلت کشید،  می‌نویسی. خب به معلمتون چی گفتی؟
پسر جواب نمیده.
مادر : حالا بیا ناهار بخور، این دفعه پسر خوب و مرتبی باش. هم خودت راحتی، هم معلمت، هم مامانت. این اخمات رو هم باز کن، همش قیافت اینجوریه.
پسر: گرسنه ام نیست، غذا نمی‌خورم.
مادر با عصبانیت بیشتر : ببین، همین کارا رو می‌کنی. غذا نمی‌خوری، خسته میشی‌ . بازم میری پی بازی. شب که میشه، مامان مشقام رو ننوشتم، الان میری بازی بعد هم میری مشقات رو می‌نویسی.
دفترت کثیف میشه ، بیا بنشین غذات رو بخور. اه، همش باید، من بگم چیکار کنی، چیکار نکنی ، کاش بزرگ می‌شدی، اینقدر نامرتب و بد اخلاق نبودی. زود باش لباسات رو در بیار ، بیا غذا بخور. لباسات رو بذار روی جا لباسی، دوباره نبینم رو تخت خوابت ولو کردی.
گیج که نشدین، نمایش رفتار یک مادر ناشی و نابلد بود با پسرش که به جای بازی فرزند پروری، معلوم نبود داره با اعصاب و شخصیت بچه‌اش چیکار می‌کنه . رفتارش خیلی خیلی بد و غیر انسانی بود .مگه نه؟

مطمئن هستم شما که با تکنیک‌های فرزندپروری آشنا شدین،  دیگه اینطوری پسرتون رو سرزنش نمی‌کنید، بعد هم بگین: "  نمی‌دونم چرا درس نمی‌خونه؟" "  نمی‌دونم چرا افسرده شده ؟" " نمی‌دونم چرا معتاد شده ؟" و ...
اگه اینطوری برین روی اعصاب بچه عاقبتش همین‌هاست، مگه نه؟
✨✨✨✨
حالا ببینیم توی نمایش بعدی  که مادر داره تکنیک گوش کردن فعال را اجرا می‌کنه،  چطور بدون ناراحتی و نصیحت و دعوا...

مامان : سلام پسرم ، حالت خوبه ؟
پسر خسته و بی‌حاله و جواب نمیده.
مادر:  مدرسه خوش گذشت؟
پسر جواب نمیده.
مادر:  چیزی شده؟ به نظر ناراحتی؟(بیان احساس )
پسر: امروز ، آقا دعوام کرد.
مادر : واسه چی؟
پسر: مشقام کثیف بود.
مادر: کثیف بود؟
پسر : روش غذا ریخته بود.
مادر : حتماً دفترت خراب شده بود.
پسر : آره خیلی ضایع بود.
مادر : وقتی آقا دعوات کرد ،خیلی ناراحت شدی؟(بیان احساس و همدردی .چرا همدردی؟ چون به او حق می‌داد که ناراحت باشه . هم فهمید و هم پذیرفت.)
پسر:  آره
مادر : خجالتم کشیدی؟(بیان احساس و همدردی)
پسر: آره. دوشنبه هفته پیش هم که مشقام رو موقع شام نوشته بودم، کثیف شد‌.
مادر: آره ، یادمه‌ !حالا چه تصمیمی گرفتی؟ می‌خوای چیکار کنی؟ (خودت چی فکر می‌کنی)
پسر : نمی‌دونم.
مادر : فکر می‌کنم بهتره یه کاری بکنی که دفترت کثیف نشه. حدس می‌زنی چیکار؟
پسر : امروز می‌خوام ناهار که خوردم، بعد مشقام رو بنویسم، اینطوری مشقام کثیف نمی‌شه. زود می‌نویسم،بعدش میرم بازی.
مادر : فکر خوبیه اول ناهار می‌خوردی ، بعد مشقات رو می‌نویسی، بعد میری بازی.
پس منم تا لباست رو عوض می‌کنی و با میکروب‌های دستت خداحافظی می‌کنی، میرم ناهارو بکشم.
❇️❇️❇️
دیدین چطوری مادر فعالانه گوش می‌داد. اینجا مثل تکنیک گوش کردن ساده گوش کرد، اما به جای آهان گفتن، حرف بیشتری می‌زد. مثل " واسه چی؟ خجالتم کشیدی؟"
و امثال این‌ها.
توی این نمایش، مادر احساس پسرش رو موقعی که معلم دعواش کرده بود، درک کرد و بعد فکر پسرش رو هدایت کرد به سمت اینکه بدونه چی باعث شده امروز ناراحت بشه و آخر کار، کاری کرد که خودش تصمیم بگیره چیکار باید بکنه.
✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation

تکنیک هایی برای افزایش خود پذیری در نوجوانان

1: مشخص کردن مرز ها برای افزایش خودپدیری در نوجوانان

دوست داشتن و شیوه تفویت خودپذیری در نوجوانان به این معنا نیست که نوجوان خود را به حال خود رها کنید. آن ها ممکن است شبیه بزرگسالان به نظر برسند و صحبت کنند، اما مغز آن ها هنوز در حال رشد است (به ویژه بخش هایی که مسئول تصمیم گیری و کنترل خود هستند). شما تجربیات فراوانی دارید و از آنچه برای بزرگسالی لازم است آگاهی دارید. مهم است که مرزهای مناسبی را برای افزایش خودپذیری در دانش آموزان تعیین کنید، مشخص کنید چه چیزی قابل قبول است و چه چیزی غیرقابل قبول.

۲) جدا کردن رفتار از شخصیت برای افزایش خود پدیری در نوجوانان

ترفند افزایش خود پذیری نوجوانان وقتی که آن ها بد رفتار کرده اند، شما حق دارید و در واقع، وظیفه دارید که او را از اشتباهش اگاه کنید اما آنچه مهم است جدا کردن رفتار از شخصیت است. تصور کنید فرزند شما رفتاری کرده که به خانه شما آسیب رسانده ، می توانید بگویید: ( انتظار بیشتری از تو نداشتم تو یک احمق هستی. و هیچوقت هیچ کاری را نمیتوانی درست انجام بدهی) یا می توانید بگویید: (من واقعاً از کاری که انجام دادی ناراحت شدم و عملکردی که توی این موقعیت داشتی مناسب نبود و امیدوارم از این تجربه درس بگیری و نگذاری این اتفاق تکرار بشود ) و در ادامه می توان کاری را برایش تعیین کرد که بتواند رفتار نامناسبش را جبران کند.
اولین پاسخ رفتار فرزند شما را با شخصیت او یکی می کند و به کلی او را با همه ویژگی هایش زیر سوال می برد

پاسخ دوم نشان می دهد که شما آن رفتار مشخص را غیرقابل قبول می دانید ولی ارزشمندی شخصیت او را زیر سوال نبرده اید.

3) سبک های مختلف، در زندگی برای تقویت خودپذیری در نوجوانان

اگر با سبک زندگی تعیین شده و مشخصی بزرگ شده اید و حق انتخاب زیادی برای سبک زندگی خود نداشته اید ممکن است به همان اندازه تعریف محدودی از گزینه‌ های در دسترس فرزندتان برای سبک زندگی اش داشته باشید. چه احساسی دارید اگر بپذیرید فرزندتان بخواهد به جای رفتن به دانشگاه راه دیگری را دنبال کند (مثلا کار کردن را شروع کند ) بسیاری از نوجوانان در مورد انتخاب های خود احساس بدی دارند، نه به این دلیل که انتخاب های آن ها برای افزایش خود پذیری ذاتا بد است، بلکه صرفاً به این دلیل که با ارزش های والدین خود متفاوت است.
تقویت خودپذیری در دانش آموزان با دوست داشتن خود

یکی از گام های افزایش خود پذیری در نوجوانان دوست داشتن خودشان است و والدین برای اینکه عشق به خود را در نوجوان پرورش دهند، باید ابتدا عشق به خود را در خودشان پرورش دهند. اگر همه این مطالب برای شما جدید است، ممکن است در مورد هر "آسیبی" که تاکنون به فرزندتان وارد کرده اید، احساس گناه کنید اما توجه داشته باشید که هیچ وقت برای شروع این کار ها دیر نیست.. مهم است که هر گونه سرزنش خود را کنار بگذارید و از همین حالا شروع کنید. اگر در خانواده‌ای بزرگ شده‌اید که باید به شیوه ‌ای خاص رفتار می‌کردید تا شایسته تأیید والدین باشید، کاملاً طبیعی است که شما هم همان سبک را برای پرورش فرزند خود پیش گرفته باشید و نباید خودتان را سرزنش کنید . به همین ترتیب، مهم است که سرزنش والدین خود را که احتمالاً با توجه به میزان آگاهی ای که داشته اند (که ممکن است آگاهی خیلی محدودی بوده باشد و آموزشی در این زمینه ندیده باشند) و سعی داشتن بهترین کاری که برای تربیت شما از دستشان برمیامده انجام بدهند، همین حالا متوقف کنید. مهم نیست که در کدام نقطه از این مسیر هستید، می توانید انتخاب کنید، چگونه به جلو حرکت کنید و چگونه ادامه دهید. آگاه شدن از اینکه چگونه تربیت شما نگرش شما را شکل داده است و استفاده از آموزش ها و آگاه تر شدن در زمینه تربیت فرزندان به شما این امکان را می دهد که بتوانید حس شایستگی را در نوجوان خود تقویت کنید و او را برای یک زندگی با کیفیت آماده کنید .

✨✨✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation

کتاب تکنیک‌های های فرزندپروری دکتر سعید جهانشاهی فرد (قسمت ۲۳ )

یک تکنیک دیگه که کمک می‌کنه مطلب، توی ذهن مرتب و منظم بشه، تکنیک منشی است که یکی از تکنیک‌های مهمیه که برای آگاهی دادن به کار میره.

تکنیک منشی یعنی مثل یک منشی که به رئیسش کمک می‌کند تا کارهاش بهتر انجام بشه، به بچه کمک می کنیم تا روال منطقی اتفاقات، رو بهتر بفهمه ؛ اینطور بهتر آگاهی پیدا می‌کنه که چی باعث چی شده .
مثلاً:
فرزند:  ( با اضطراب) مامان، راستش نمی‌دونم، آقا دعوام کرد. همه خندیدن. آقامون رو دوست ندارم.(با گریه) مامان، حالا چی میشه؟
مادر: خوب، ببینم چی شده ، مشقاتونو ننوشته بودی. معلمتون دعوات کرد. از دست معلم عصبانی شدی. بچه‌ها بهت خندیدن. تو خیلی خجالت کشیدی .‌راستی،  از دست خودتم ناراحت شدی؟
بچه : آره.
مادر: اوه، چه روز سختی داشتی. از من چی می‌خوای،عزیزم چیکار کنم برات؟‌

با استفاده از تکنیک منشی، مادر به فرزندش آگاهی داد یا یاد داد که وقتی مشقاش رو ننویسه، معلم از دستش عصبانی می‌شه. تعجب نکنید، خیلی از بچه‌ها متوجه نمی‌شن که عصبانیت معلم به خاطر ننوشتن مشق بوده،  فکر می‌کنن معلم دوستشون نداشته یا موضوع دیگری باعث شده یا...

به همین دلیل، مادر برای بچه‌اش مشخص کرد که مشق‌ها رو ننوشتن، باعث میشه معلم عصبانی بشه ، عصبانیت معلم هم باعث میشه او را دعوا کنه. دعوا کردن آقا معلم، هم باعث میشه بچه‌ها بخندند.‌ خنده بچه‌ها هم باعث میشه او خجالت بکشه.

اینکه گفت: " تو خیلی خجالت کشیدی!"  استفاده از تکنیک بیان احساس بود.‌ چون بچه نمی‌دونه که اون حسی که داشته ، اسمش خجالته .‌ برای همین هم نمی‌تونه خودش بگه خجالت کشیدم. البته، اگه مامانش درست حدس زده باشه.

و سوال آخرش که پرسید : " از دست خودت هم ناراحت شدی؟"  باز هم به کار بردن تکنیک بیان احساس بود و ادامه تکنیک منشی. چون می‌خواست این معنی رو به حرفاش بده که: " وقتی خودت مشقات رو نمی‌نویسی، معلم عصبانی می‌شه و ... قاعدتاً باید از دست خودت هم ناراحت بشی، نه از دست بچه‌ها."

دقت کنید چطور مادر به فرزندش می‌فهمونه یعنی بهش آگاهی میده ، می‌فهمونه کسی که بره با دوستاش بازی کنه ، خسته بشه و نتونه مشقاشو بنویسه ، باید از معلم می‌ترسه چون معلم دعواش می‌کنه و...

مادر با تکنیک منشی،  عواقب کار نادرست فرزندش را براش برجسته و مشخص کرد، بدون اینکه زخم زبون بزنه، سرزنش کنه، طعنه بزنه یا تنبیهش کنه. راستی چرا پرسید از من چی می‌خوای؟ درسته ، تا خودش رو دوست و همراه و کمک کار فرزندش نشون بده، نه تنبیه گر اون.

علاوه بر این، یاد داد که اگه در این شرایط قرار گرفت  باید واضح ، به مادرش بگه از اون چی می‌خواد.
مادر فرشته نیست، علم غیب هم نداره که خودش بفهمه. باید بهش بگن. مادر، اینطوری کمک کرد تا فرزندش تلاش کنه خواسته‌اش رو واضح بیان کنه.

آموزش بیان خواسته، خیلی مهمه و در نهایت به اون کمک کرد که خودش فکر کنه خودش تصمیم بگیره، یعنی از" تکنیک خودت چی فکر می‌کنی" و "تاکتیک استقلال" استفاده کرد.

استفاده از تکنیک وضوح هم بود. چطور؟ مادر کمک کرد فرزندش ، حرفش، رو واضح‌تر بیان کنه . در واقع فرزندی با شخصیت سالم، اگه قراره حرف بزنه، به جای این جمله که " مامان، راستش نمی‌دونم، آقا دعوام کرد. همه خندیدن. آقامون رو دوست ندارم. (با گریه) مامان، حالا چی میشه؟" باید می‌گفت:"
مشقامو ننوشته بودم. معلم دعوام کرد. از دست معلم عصبانی شدم . بچه‌ها بهم خندیدن . من خیلی خجالت کشیدم.‌ از دست خودم هم ناراحت شدم. روز سختی داشتم."
مسلماً خودش توی این سن، نمی‌تونه اینقدر راحت و واضح حرف بزنه یا اینقدر منظم بفهمه که چه اتفاقاتی براش افتاده که اینقدر استرس و اضطراب داره، اما از یک مادر خوب انتظار میره که بتونه طوری تربیتش کنه که، همونطور که داره بزرگ میشه بتونه به این وضوح، حرف و خواسته و احساسش رو بیان کنه.

✨✨✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation

تکیک های رفتار با نوجوان ۱۲ ساله

با نوجوان ۱۲ ساله چطور رفتار کنیم؟ راه‌هایی وجود دارد که می‌توانید نقش فعال‌تری برای اطمینان از ایمن و شاد ماندن نوجوان ۱۲ ساله‌ تان داشته باشید. روانشناسی نوجوان ۱۲ ساله به شما کمک می کند تا بهتر بتوانید با نوجوان ۱۲ ساله خود ارتباط برقرار کنید:

توجه داشته باشید که رشد فیزیکی برای یک نوجوان ۱۲ ساله ممکن است با رشد عاطفی همگام نباشد. فقط به این دلیل که دیگران آن را انجام می دهند، نوجوان خود را مجبور به انجام یک فعالیت بدنی نکنید (یا اجازه ندهید).

در رویدادهای بیشتری که فرزندتان در آن شرکت می کند شرکت کنید. در مورد توانایی های او با مربی اش صحبت کنید و خواهان موفقیت کامل نباشید. (آموزش اینکه دخترتان چگونه در صورت باخت چگونه ورزش خوبی باشد نیز مهم است.)

رشد جنسی فرزندتان را تایید کنید. اگر از عهده مکالمات برنمی‌آیید، از کسی مانند معلم یا پزشک برای کمک دیدن کنید. آنها را در مورد رابطه جنسی ایمن آگاه کنید.
با هم در مورد راه هایی صحبت کنید که نوجوان ۱۲ ساله شما می تواند درآمد کسب کند، مانند تمیز نگه داشتن اتاقش یا شرکت در پروژه های خدمات اجتماعی محلی.
اگر نوجوانتان سرکش است (روش کودک برای استقلال طلبی)، راه هایی را پیدا کنید که راه هایی را برای تصمیم گیری به دوران پیش از نوجوانی خود پیشنهاد دهید. برای مثال، از او بخواهید که «کارهایی را که فکر می‌کنم به تنهایی انجام دهم» را بنویسد. از آنها عبور کنید و با هم انتخاب کنید.

متوجه افسردگی در نوجوان خود باشید و در صورت مشاهده علائم از مشاور کمک بگیرید.
ممکن است کودک پیش از نوجوان شما به معاینات پزشک خصوصی نیاز داشته باشد. بنابراین برای روانشناسی کودک ۱۲ ساله حتما از مشاور و دکتر کمک بگیرید.

با نوجوان ۱۲ساله در مورد خطرات سیگار، استعمال دخانیات، الکل و مواد مخدر صحبت کنید. به آن ها بگویید ممکن است وسوسه انگیز باشد، اما عوارض جانبی طولانی مدت ممکن است برای سلامتی و خانواده آن ها مضر باشد.

مصرف اینترنت فرزندتان را کنترل کنید. رایانه خانواده را در مکانی قرار دهید که بتوانید کارهای فرزندتان را تماشا کنید. فیلترهای ایمنی را نصب کنید و سابقه مرورگر را بررسی کنید تا ببینید فرزندتان از چه وب سایت هایی بازدید کرده است. با فرزندتان در مورد امنیت آنلاین، آزار و اذیت سایبری و استفاده مناسب از رسانه های اجتماعی صحبت کنید.

شما باید اصول ایمنی را با آنها مرور کنید. بدون تبادل رمز عبور، بدون کلیک بر روی مسابقات و فاش کردن اطلاعات شخصی، تنظیم کنترل های حریم خصوصی در بالاترین سطح و غیره.

گفتگوهای صریح و طولانی در مورد صداقت ضروری است. وقتی موقعیت‌های سختی پیش می‌آیند، با فرزندتان روراست باشید تا از ارسال پیام‌های مختلط خودداری کنید.
الگوهای خوب هنوز برای نوجوان ۱۲ساله شما حیاتی هستند، بنابراین در نظر بگیرید که از اعضای نزدیک خانواده یا همسایگان دلسوز برای راهنمایی فرزندانتان در تعاملات اجتماعی چالش برانگیز استفاده کنید.

موضوعات مورد نظر خود برای رفتار با نوجوانان را در قسمت نظرات مطرح کنید.

✨✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation

کتاب تکنیک‌های های فرزندپروری دکتر سعید جهانشاهی فرد (قسمت ۲۲ )

تکنیک بعدی ، تکنیک بیان انتظاره

تکنیک بیان انتظار مال وقتیه که پدر و مادر می‌خوان انتظارشون رو از فرزندشون واضح و روشن بیان کنند .مثلاً
مادر: دخترم ما ازت انتظار داریم، قبل از خوردن دست‌هایت رو بشوری.

تکنیک بیان قانون ، وقتی به کار میره که بخواهیم در مورد قانونی توی خونه بهش آگاهی بدیم.
دختر وارد جمع می‌شه و سلام نمی‌کنه .
مادر : دخترم، چرا سلام نکردی؟
دختر : دوست نداشتم.
مادر: دخترم وقتی وارد جمع شدی، باید سلام کنی. این یک قانونه

تکنیک بیان احساس، بیان خواسته، بیان انتظار و بیان قانون ، بیان تشکر ،بیان عذرخواهی و ..‌.
برای این هست که مسافر کوچولوها را با بیان این کلمات آشنا کنیم ، بهشون آگاهی بدیم که چیزی به نام احساس هست ، انتظاراتی ازشون میره ، عذرخواهی کردن و تشکر کردن این شکلیه و.‌..

بچه‌های تربیت شده خوب از این کلمات استفاده می‌کنند و بچه‌ها مادرزاد با تربیت نیستند. اون‌ها ممکنه آگاهی نداشته باشند که احساس ما چیه؟ انتظار ما چیه و توی این خونه، قانون چیه؟
در زبان فارسی بهش می‌گیم : تشکر، متشکرم
ببخشید و اگر ندونه حق دارند که آگاه بشن و اگه بهشون آگاهی ندیم حق نداریم که بازخواست کنیم.

نمونه ای از به کارگیری تکنیک وضوح،
خلاصه کردنه که یعنی استفاده از تکنیک خلاصه کردن. با خلاصه کردن به فرزندمون کمک می‌کنیم، درست منظور مورد نظر ما رو بفهمه، اما بدون اضافه کردن چیزی.
اینطوری همون مطلب مورد نظر اون تو ذهنش مرتب و منظم میشینه مثلاً
فرزند میگه: پسره عقب مانده ذهنیه، نباید مسخره‌اش کرد.
پدر: پس عقب مانده‌های ذهنی رو نباید مسخره کرد، این کار بدیه! آره؟
فرزند: آره ! ولی من مسخرش کردم.
پدر : کار بدی کردی.

اینجا پدر فقط حرف‌های فرزندش رو خلاصه کرد .‌اینطوری با خلاصه کردن حرف‌های فرزندش، کاری کرد که این توصیه یعنی اینکه نباید عقب مانده‌های ذهنی را مسخره کرد، براش واضح بشه.

چون وقتی واضح بشه بهتر توی ذهنش می‌شینه، یعنی بهش آگاهی پیدا می‌کنه و حالا که به تکنیک خلاصه کردن رسیدیم، اجازه بدین تاکتیک آگاهی رو اینجا خلاصه کنم تا بهتر تو ذهنتون بشینه.
آگاهی دادن یعنی کاری کنیم که بدونه. بفهمه بتونه بهتر عمل کنه.

وقتی یک موضوعی رو به فرزندمون میگیم، داریم خیلی ساده آگاهی میدیم، یعنی تکنیک آگاهی ساده را به کار گرفتیم. وقتی موضوع رو براش واضح می‌کنیم، تکنیک وضوح رو به کار بردیم.

وقتی احساسش رو براش واضح کردیم یا احساسمون رو واضح براش بیان کردیم، داریم تکنیک بیان احساس را به کار می‌بریم‌
وقتی داریم انتظارمون رو قانونی یا خواسته‌ای رو واضح بیان می‌کنیم یا یادش میدیم که واضح و روشن تشکر یا عذرخواهی کنه و وقتی داریم اونچه رو گفتیم خلاصه می‌کنیم تا خوب تو ذهنش بمونه، داریم از تکنیک خلاصه کردن استفاده می‌کنیم.

✨✨✨✨✨
نکته های طلایی رفتار با کودکان و نوجوانان
@childeducation