قیام
و
انقلاب
در
ایران
۱۴۰۴
✍️
امیرعلی
برادران
وضعیت
اقتصادی
ایران
در
حال
حاضر
به
یکی
از
بحرانیترین
دورانهای
خود
رسیده
است
. تورم
افسارگسیخته،
بیکاری،
افزایش
فاصله
طبقاتی
و
فقر
گسترده،
تمام
ابعاد
زندگی
مردم
را
تحتفشار
قرار
داده
است
. در
چنین
شرایطی،
وقوع
اعتراضات
گسترده
در
آیندهای
نزدیک
در
ایران
دور
از
ذهن
نیست
. تاریخ
ایران
نشان
داده
که
این
گونه
بحرانها
میتوانند
جرقهای
برای
بروز
قیامها
و
حتی
انقلابهای
بزرگ
باشند
. مردمی
که
در
برابر
فشارهای
روزافزون
اقتصادی
و
اجتماعی،
به
تنگ
آمدهاند،
روزی
خواهند
رسید
که
دیگر
سکوت
کردن
را
ممکن
ندانند
و
برای
تغییر
به
خیابانها
بیایند.
این روند اعتراضات معمولاً با نارضایتیهای اجتماعی آغاز میشود. زمانی که مردم به این نتیجه میرسند که وضعیت کنونی به هیچوجه قابل تحمل نیست، در برابر حکومت قد علم میکنند. عواملی مانند فساد سیستماتیک، بیعدالتیهای گسترده، سرکوب حقوق بشر و ناتوانی حکومت در رفع مشکلات اقتصادی، مردم را به اعتراض وادار میکند. و در این میان، آنچه به وضوح در ایران مشاهده میشود، همین نارضایتیهاست. فساد در سطوح مختلف، ناتوانی دولت در مقابله با بحرانهای اقتصادی و اجتماعی، ناتوانی دولت در تامین برق و انرژی مردم، سرکوب حقوق اساسی مردم و… همگی عواملی هستند که در نهایت به وقوع اعتراضات گسترده و در نهایت قیام منجر میشوند.
با آغاز سال ۱۴۰۴، احتمالا شاهد شروع اعتراضاتی بزرگ خواهیم بود. البته احتمال این که جرقه این اعتراضات پیش از آن، در سال ۱۴۰۳ زده شود نیز وجود دارد. در حال حاضر، بسیاری از مردم درگیر مسائل روزمرهای مانند زمستان سخت، تعطیلات عید و مشکلات خانوادگی هستند که مانع از تحرکات گسترده میشود. اما با شروع سال ۱۴۰۴، وضعیت اقتصادی ایران به نقطهای خواهد رسید که دیگر مردم نمیتوانند آن را نادیده بگیرند. افزایش مداوم قیمتها، افت ارزش پول ملی و فشارهای معیشتی، مردم را به مرحلهای خواهد رساند که اعتراضات خیابانی به امری اجتنابناپذیر تبدیل خواهد شد.
این اعتراضات نه تنها یک حرکت آنی و کوتاهمدت خواهد بود، بلکه گسترش این اعتراضات به تدریج به جنبشی سراسری تبدیل خواهد شد که در دل خود خواستهای بنیادی تغییرات ساختاری را خواهد داشت. از گسترش مطالبات اجتماعی تا درخواست تغییرات جدی در ساختار سیاسی و اقتصادی کشور، مردم ایران دیگر نمیتوانند بیتفاوت باقی بمانند.
در این مسیر، ممکن است رژیم حاکم ابتدا با ترفندهای مختلفی سعی در سرکوب اعتراضات کند. اما وقتی اعتراضات به نقطهای بحرانی برسد، هیچ حکومتی قادر به کنترل کامل وضعیت نخواهد بود. روند گسترش اعتراضات و گسیختگی در صفوف حکومت، ممکن است به یک انقلاب واقعی منجر شود؛ انقلابی که نه تنها در پی تغییرات سیاسی است، بلکه خواستار تغییرات اساسی در ساختار اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور خواهد بود.
در نهایت، مردم ایران به خوبی میدانند که این قیامها و انقلابها تنها از دل نارضایتیهای روزافزون و خواستههای برحق آنها برمیخیزد. بهزودی این نارضایتیها تبدیل به فریادی بلند خواهند شد که هیچ شخص و دولتی در دنیا نمیتواند آن را نادیده بگیرد. سال ۱۴۰۴ میتواند سالی باشد که ایران شاهد تحولی بزرگ باشد؛ تحولی که ممکن است سرنوشت کشور و مردم آن و حتی مردم خاورمیانه را برای همیشه تغییر دهد.
🔗
@ArazNews