در دنیای موازی من دخترکی هستم
با موهایی به رنگ عصاره‌ی هویج
و ویترین چشمانی که آراسته شده
با زلال ترین جرعه از آب اقیانوس آرام
و رگه های سبزه جلبک‌هایش با چهره‌ای
پر شده از کک و مک های قهوه‌ای
که گویی خدایم دست‌هایش را
در خاکِ بهشت فرو کرده و روی صورتم
از گونه‌ی سمت راستم تا گونه‌ی سمت چپم
ذره ذره پاشیده ...
در دنیای موازی من دخترکی هستم که
جزء یکی از زیباترین مخلوقات هستی‌ست
دخترکی که بلندترین قهقه‌اش را
موهایش را، لبخندش را، برق چشمانش را
تمام تجملاتِ در گنجینه‌اش را، حتی روحِ
برهنه‌اش را بروز می‌دهد و شهامتش را در
دست می‌گیرد بی واهِمه از جنس مخالف!
و آخر هر سطره دفترچه خاطراتش می‌نویسد:
خیال پردازی حیرت انگیزترین عنصر ذهن
مهربانی و پاکی زیباترین ملاک روح
شهامت و جسارت مهم ترین هدیه تن
و دختر بودن با ارزش‌ترین و رویایی ترین
دارایی من است :)
#زهرا_حسینی_پناهی
@Hichgeraph