در‌بینِ‌شیارهایِ‌مَغزم.


Channel's geo and language: Iran, Persian
Category: not specified


"من‌راه‌رفتم‌توشیاربین‌دونیم‌کُره‌ی‌مغزم
هوا‌اونجا‌عالی‌بودامروز،خیس‌‌از‌سیاهی.
پیج:
instagram.com/shiyaremaqzam

Related channels  |  Similar channels

Channel's geo and language
Iran, Persian
Statistics
Posts filter














🚨مدارس و دانشگاه ها شنبه تعطیل رسمی اعلام شد ✔️

◀️ مشاهده استان های تعطیل


یه روزی فکر می‌کردم مشکل از منه، ولی نه… مشکل از شما بود.
@shiyaremaqzam


بمیرید.


دیگه تحمل این آدما رو ندارم. هر کدوم‌شون یه خدای جعلی توی ذهن خودشون ساختن، پر از ادعا، پر از شعار، اما اندازه گاو هم نمی‌فهمن. دهن پر از حرف، دست‌ها خالی از عمل. تا خرخره تو لجن فرو رفتن، ولی هنوز فکر می‌کنن از همه پاک‌ترن. تهوع‌آورن، همه‌شون.


حالم از آدما بهم می‌خوره. از دروغاشون، از خیانتاشون، از این‌که همیشه یه نقاب لعنتی رو صورتشونه و فکر می‌کنن کسی نمی‌فهمه. بعضیا انقدر وقیحن که وقتی گند می‌زنن، طلبکارم هستن.
دلم می‌خواد تک‌تکشونو به جرم گندایی که زدن، به جرم زخمایی که رو دل آدما گذاشتن، یه جوری له کنم که دیگه حتی جرئت نکنن نفس بکشن.
خسته شدم از بخشیدن، از فراموش کردن، از این‌که هی خودمو گول بزنم که شاید عوض بشن.
نه! بعضیا فقط لیاقت اینو دارن که تاوان پس بدن.


پس کی شروین جان؟ پس کی میگذره؟


دلم می‌خواد یکی پیدا بشه مثل چی منو بزنه ، محکم، بی‌رحم، یه جوری که صدای شکستن استخونامو بشنوم. شاید اون لحظه، وقتی درد تا مغزم تیر کشید، بفهمم که هنوز زنده‌ام. شاید اون ضربه آخر، منو از این خواب لعنتی بیدار کنه.


دردی دارم که نمی‌تونم بگم،
چون حتی اگه بگم، هیچ‌کس نمی‌فهمه.
چشام پر از اشکه، ولی حرفی نیست که بزنم،
فقط توی خودم غرق می‌شم، مثل یه راز که هیچ‌کس نمی‌تونه بازش کنه.
رنجی دارم که نمی‌دونم چطور بگم،
در خودم می‌سوزه، ولی بیرون از من هیچ نشونه‌ای نداره.
و حتی اگه بگم، کسی نمی‌دونه چه حسیه،
چون این درد، فقط مال خودمه و هیچ‌کس نمی‌تونه درکش کنه.


عزیزم
این زندگی با آدماش انقدر بی رحم هستن که تو نخوای بهشون اعتماد کنی.
بهشون تکیه کنی.
این آدما خیلی بدجنس تر از اونی هستن که تو نخوای حرفای قشنگ قشنگشونو باور کنی .
عزیزم حق باتوئه،از این آدما زده شو.
این آدما ارزششو ندارن.
این آدما ارزش هیچی رو ندارن.


منم خیلی دلم میخواست دستاش همیشه مال من باشه آقای پیشرو.


تو نمیدونی باهام چیکار کردی لعنتی. یه جوری با من رفتار کردی که حس کردم انگار کیسه بوکستم، هرچی می‌خوای ازم می‌کشی و اصلاً به من اهمیتی نمی‌دی. حالا نمی‌دونم چطور باید خودمو ببخشم. چطور باید از خودم بگذرم که اجازه دادم باهام اینطور رفتار بشه؟ نمی‌دونم چطور باید با این احساسات کنار بیام، وقتی خودم رو تو این وضعیت قرار دادم.


هیچ دردی تلخ‌تر از این نیست که در میان آدمیان باشی و همچنان در تنهایی خود غرق شوی. گویی واژگانم به زبانی فراموش‌شده‌اند که هیچ‌کس دیگر نمی‌فهمد، گویی هرچه بیشتر سخن می‌گویم، دیوار میان من و دنیا بلندتر می‌شود. آیا سرنوشت من این است که همچون سایه‌ای بی‌صدا در هیاهوی آدمیان گم شوم؟ یا شاید حقیقت این است که هیچ‌گاه کسی نبود که مرا بفهمد، و این تنهایی، از همان آغاز، تقدیر محتوم من بود.


Video is unavailable for watching
Show in Telegram
از پیج اینستاگراممون.


همچی اینطوری میگذره:

20 last posts shown.