وقتی وارد زندگی مشترک شدیم، بعضی
چیزها باید تغییر کند...
رضایت از زندگی مستقیما وابسته به میزان
انعطافپذیری زوجین است.
باید یاد بگیریم که گاهی پای بگذاریم روی تمایلاتمان،
آدم است دیگر، یک روز حالش خوش نیست،
یک روز هورمونهایش تنظیم نیست،
یک روز به هر دلیل خلقش پایین است!
در اون روز طرف را با چراهای فراوان بازخواست نکنیم.
️یاد بگیریم زندگی مشترک میدان جنگ نیست،
ميدان همدلي و درك متقابل است، آدمی میخواهد که با هوشیاری وزیرکی تمام ازآن مواظبت کند تا در بحران ها دچار ویرانی هویتش نشود. که این هنر ارتباط میگیرد
به درک شخصیت همدیگر واحترام متقابل.
اصلا وقتي قدرت كنار آمدن با ناملايمات و تنش های ديگری را نداري، بهتر است زندگي تشكيل ندهی...!
اگر احساس مي كني به پختگی درك ديگری و گذشت نرسيده اي چه نیازی به درگیر شدن در مسولیتهای زندگی مشترک داری!
زندگی مشترک؛ يادگيری، انعطاف، بخشش و بزرگی می خواهد...
-
کراش -