مُحَلِّل

وقتی از حضور مستقیم تر آمریکا در منطقه صحبت می‌کنیم، صرفا منظورمان غزه و طرح اخیرا اعلامی ترامپ نیست. این طرح هم اکنون در لبنان نیز در حال تدارک است.

اولین گام طرح آمریکایی در لبنان، تشکیل کابینه نواف سلام به شکل هیئت مدیره یا کارمندان یک شرکت است که مدیران آن جوزف عون و نواف سلام هستند. ریشه فشار بر سلام برای انتخاب وزرای فاقد هرگونه وابستگی حزبی، حتی در احزاب مسیحی و سنی، همین جاست.

گام دوم، انتصاب زنجیره‌ای مدیران امنیتی، نظامی، قضایی، اداری، اقتصادی و بانکی لبنان در سطوح میانی است؛ مدیرانی که مشخصاً در راستای این نقشه هستند: مهار هر نیرویی که در برابر خلع سلاح مقاومت بایستد.

گام سوم، ورود و استقرار شرکت‌ها و تیم‌های تخصصی است که صرفا ماموریت بازسازی بخش‌های انرژی و ارتباطات لبنان را دارند؛ بخش‌هایی که بازسازی آن‌ها مساوی با در دست گرفتن شریان‌های حیاتی لبنان به دست غرب خواهد بود.

اما هر سه مورد فوق، تنها مقدمه‌ای بر تسلط گسترده‌تر آمریکا بر لبنان است.

در همین راستا توجه به سه داده الزامی است:
1. افتتاح قریب الوقوع بزرگترین سفارتخانه آمریکا در منطقه که در واقع یک پادگان اطلاعاتی - نظامی با حدود 2000 کارمند است که وظیفه اشراف اطلاعاتی و امنیتی آمریکا در منطقه شامات، علی‌الخصوص سوریه و لبنان را برعهده دارد. این مجموعه البته یک بخش مدنی دارد که وظیفه آموزش (بخوانید شستشوی مغزی) جوانان را در قالب شرکت‌های NGO خواهد داشت و در اصل، به دنبال تربیت جوانانی موافق و همدل ارزش‌های غربی و ضد مقاومت است.
2. مدیریت دانشگاه آمریکایی بیروت، اخیرا یک بیمارستان را در کسروان بیروت خریداری کرده و در حال تجهیز آن است تا صرفا برای آمریکایی‌ها باشد.
3. نقطه‌ای جهت ایجاد یک بندر خصوصی تحت نظارت امنیتی آمریکا انتخاب شده است.

گفته می‌شود پس از تلاش مشترک جهت تضعیف هر چه بیشتر حرب‌الله و همچنین خلع سلاح اردوگاه‌های فلسطینی با شعار بهبود شرایط زندگی و اسکان آنها در لبنان، ترامپ نیز قصد دارد جهت افتتاح سفارت؟ آمریکا در لبنان وارد بیروت شود.

همه موارد فوق نشان می‌دهد که ما شاهد جنگ جدید دشمن بر علیه غزه و لبنان آغاز شده و ما نباید آن را در چارچوب منافع شخصی ترامپ تحلیل کنیم، ضمن اینکه نسبت به برنامه‌ریزی‌های مشابه آمریکا برای عراق، یمن و ایران باید هوشیار باشیم.

@Muhallell

#مهم

⭕️ دلالت‌های راهبردی کنترل غزه توسط آمریکا

طرح تحت کنترل گرفتن غزه توسط آمریکا دلالت‌های راهبردی امنیتی دارد.

قبلا گفته شد که مطابق نظریه هرتزل به عنوان بنیانگذار صهیونیسم، اسرائیل قلعه غرب در برابر آسیای وحشی است.

این قلعه که در واقع یک پادگان تحمیلی به پهلوی غرب آسیا است، می‌بایست در منطقه پهن شده و این موجودیت مصنوعی در بوم پرتنش خاورمیانه، ارگانیک شود.

هر بار نیز با شیوه‌هایی این روش پیش رفت؛ از حمله مستقیم به منطقه در دهه ۲۰۰۰ تا فتنه تروریسم اما مشخص‌ترین طرح، همان پیمان ابراهیم بود که در آن رژیم می‌بایست در قالب تطبیع با سعودی و کریدور آی‌مک به عنوان دروازه ورودی و خروجی به منطقه غرب آسیا تبدیل شود که این نیز با عملیات طوفان‌الاقصی در آن تاریخ به شکست رسید.

اکنون ورود آمریکا به غزه اما دلالت‌های خاصی دارد؛ قطعا حضور آمریکا در غزه صرفاً تجاری و اقتصادی نبوده و با حضور سنگین نظامی و امنیتی خواهد بود که پیامدهای متعددی بر نظم امنیتی منطقه دارد.

از یکسو، آمریکا می‌داند که رژیم هیچ‌گاه حریف فلسطینیان نخواهد شد و هم کرانه و هم غزه، هر بار کل ابرپروژه‌های محور شر را به شکست می‌کشانند پس علاوه بر طرح اخراج فلسطینیان، حضور مستقیم‌تر آمریکا جهت تامین امنیت رژیم صهیونیستی مطرح می‌شود؛ طرحی که در ادامه انتقال رژیم صهیونیستی از یوروکام به سنتکام و حتی انتقال فرماندهی سنتکام به تل‌آویو است.

از سوی دیگر با اخراج فلسطینیان علی‌الخصوص به مصر و اردن، یک شوک به این دو کشور وارد آمده و با تغییر ترکیب جمعیتی، سرنگونی حکومت‌های عبدالله اردن و سیسی مصر تقریبا قطعی است؛ سقوط مصر و اردن نیز به معنای تکمیل طوق حصار رژیم صهیونی است که در این صورت نیز رژیم از پس این بحران برنخواهد آمد و حضور مستقیم آمریکا در میدان الزامی است.

این طرح البته به معنای حضور مستقیم‌تر آمریکا در منطقه جهت مدیریت پروژه‌های ضدامنیتی در منطقه جنوب غربی آسیا است.

همچنین کاخ سفید می‌داند که صهیونیست‌ها امکان و توان مدیریت روز بعد غزه را نداشته و چه بسا عملیات طوفان‌الاقصی ۲ نیز کاملا امکان‌پذیر است. اگر غزه وارد چرخه بازسازی نشود، تبدیل به مار زخم خورده‌ای می‌شود که چیزی برای از دست دادن نداشته و همواره به دنبال ضربه به رژیم است‌.

مجموع موارد فوق آمریکا را به این جمع بندی رسانده که راهی جز بازگشت به کارت قدیمی و چه بسا سوخته اخراج فلسطینیان با روش‌های جدید و البته حضور مستقیم آمریکا به جای فلسطینیان وجود ندارد.

@Muhallell

تحلیل اقدامات ترامپ در مدت اخیر نشان می‌دهد وی با اتخاذ استراتژی چکش، در هر موضوع با استفاده از تولید رعب، تلاش می‌کند به مرگ بگیرد تا طرف مقابل به تب راضی شود. هیاهو و سروصدای بسیار و همچنین استفاده از کلمات یا بعضی اقدامات آوانگاردی مشهود است، نهایتاً چه در شیوه و چه در حصول نتیجه، تفاوتی با اقدامات پیشین خودش یا بایدن ندارد. واو به واو این را در بحث تعرفه‌ها و درگیری با مکزیک دیدیم. در برخورد با ایران هم می‌بینیم که خالص شده طرح وی همان چماق و هویج معروف است اما شاهدیم آن را با حرف‌هایی مانند "محو کردن ایران از روی نقشه" یا "جنگ جهانی سوم" یا "تماس و صحبت با رئیس جمهور و رهبر ایران" ترکیب می‌کند تا چهره ویژه‌ای برای خود دست و پا کند. این رویکرد شاید در کوتاه مدت دستاوردهایی نصیب آمریکا کند اما در بلند مدت به ضرر سیاست آمریکاست.

در خصوص یادداشت فوق نیز شاهد بودیم که ساعاتی قبل از دیدار با نتانیاهو رخ داد و بلافاصله منابع عبری طرح بحث حمله به ایران در جلسه این دو نفر را تکذیب کردند؛ به نظر می‌رسد ترامپ با امضای یادداشت فوق و اعلام آن قبل از دیدار با نتانیاهو عملاً این پیام را به نتانیاهو رساند که فعلا طرح دیگری برای ایران دارد.

موارد مهم دیگری در خصوص سیاست‌ها و استراتژی‌های ترامپ در خصوص ایران وجود دارد که با گذشت زمان و آشکار شدن ابعاد مختلف آن بهتر می‌توان آن‌ها را شرح داد.

@Muhallell

تا ساعات آینده یک یادداشت جدید ریاست جمهوری از سوی ترامپ صادر خواهد شد که در آن به وزارت خزانه داری دستور می‌دهد که فشار حداکثری اقتصادی آغاز گردد از جمله اعمال تحریم‌ و مکانیسم اجرایی بر کسانی که تحریم‌ها را دور می‌زنند. به عبارتی کمپین "به صفر رساندن فروش نفت ایران" اجرا می‌شود. نکته اینکه اعلام این تحریم‌ها دقیقا در زمانی است که نتانیاهو در واشینگتن حضور دارد که می‌تواند پیامی به وی نیز داشته باشد. البته آمریکا برخی فشارها را به صورت پنهان آغاز کرده بود اما این بار علنی خواهد شد. شبکه‌های فروش نفت کشور از حساسیت زیادی برخوردارند که اخیرا تلاش شده ظرفیت‌های قدیمی احیا شود.

@Muhallell

مجموع تحرکات و نوع تجهیزاتی که ارتش رژیم به سوریه می‌آورد، هیچ شباهتی به حضور موقت ندارد و حاکی از برنامه‌ریزی تل‌آویو برای حضور بلندمدت یا دائمی در سوریه است. احداث راه‌های جدید برای دسترسی به پادگان‌های نظامی و تخریب راه‌های قبلی بخشی از این نشانه‌هاست. در این بین هیچ امیدی به جولانی نیست. وی همین الان هم زیر فشار شدیدی قرار دارد مخصوصا از سوی آمریکا(در ادامه خواهیم گفت). در سفری که میقاتی چندی پیش به دمشق داشت ناظران گفتند که وی بهت زده از کاخ الشعب خارج شده؛ اینکه محتوای صحبت‌های این دو چه بوده مشخص نیست اما گفته شده که الشرع از میقاتی می‌پرسد آقای نخست وزیر به نظر شما انور سادات یک خائن بود؟ میقاتی سکوت می‌کند، شرع مجددا می‌پرسد، میقاتی لبخند می‌زند(یعنی جوابی ندارم) که شرع پس از مکثی می‌گوید:
"من مدتها در مورد این موضوع فکر کردم و افکار و نیروهایی را که ملت عرب تجربه کرده بود، مرور کردم؛ اگر آن موقع جای سادات بودم همین کار را میکردم!". این وضعیت فردی است که اکنون روی کار است. خلاصه ماجرا این است: جولانی برای اینکه از سوی آمریکا و غرب به رسمیت شناخته شود حتی حاضر به تطبیع با رژیم و چه بسا پذیرش آوارگان فلسطینی در قالب طرح ترامپ نیز خواهد بود! اما وی خودش نیز بهتر می‌داند که تبعات این کار برای او حتی از اردن و مصر و امارات نیز بدتر است و باعث سرنگونی وی خواهد شد.

@Muhallell

امروز قصد داشتم متنی در خصوص اهمیت هوش مصنوعی بنویسم که زمیر این سخنان را مطرح کرد. اگر بگویند دعوای ما با رژیم صهیونی فارغ از مسائل فلسطین چیست؟ پاسخ واضح است: دو پادشاه در یک اقلیم نمی‌گنجند! البته حتی اگر ما قبول کنیم که دو پادشاه وجود داشته باشد، رژیم یک کلمه را دنبال می‌کند: انحصار. اگر او نمی‌گذارد ما هسته‌ای داشته باشیم، نه اینکه ما قصد زدن بمب بر اسرائیل را داشته باشیم، خودشان می‌دانند که ما چنین نخواهیم کرد بلکه آنها می‌گویند چون در منطقه غرب آسیا فقط آنها بمب دارند، هیچ کشوری حق داشتن بمب یا بازدارندگی هسته‌ای را ندارد. لذا یک زیرساخت مهم دشمنی ما با رژیم، نبرد بر لبه فناوری است. در حوادثی مانند عملیات یا پیجری یا عملیات وعده صادق 2 ما شاهد این نبرد فناوری هستیم. اکنون بحث هوش مصنوعی جدی است. چند روز پیش نیز شیخ نعیم قاسم تاکید کردند که یکی از دلایل برتری نظامی رژیم در ماه‌های گذشته، استفاده گسترده دشمن از هوش مصنوعی بود. در ایران با تاکیدات حضرت آیت الله خامنه‌ای، هوش مصنوعی می‌بایست همتراز انرژی هسته‌ای و موشکی توسعه یابد. البته ما کارهای زیادی برای انجام داریم و نمی‌توان از اکنون ادعا کرد اما هیچ بعید نباشد که ما روزی را ببینیم که جوخه‌های ترور و خرابکاری رژیم صهیونیستی، به دنبال هدف قرار دادن دانشمندان و متخصصان و مراکز هوش مصنوعی ما باشند.

@Muhallell

ریشه تمام طرح‌های ترامپ برای منطقه، عادی‌سازی اسرائیل در خاورمیانه است. رژیم صهیونیستی یک پادگان تحمیلی به منطقه است و هدف از قطار عادی‌سازی نه برقراری روابط سیاسی - تجاری که هضم و بومی‌‌سازی اجباری این عنصر مصنوعی در اکوسیستم منطقه‌ای است.
اکنون ترامپ در ملاقات و تماس و برخورد با هر فرد و پرونده‌ای در منطقه، فقط دو جمله دارد: نظرت درباره عادی‌سازی چیست؟ آیا فلسطینی‌ها را می‌پذیرید؟
لذا نه عادی‌سازی محدود به سعودی است و آمریکا نهایتاً به دنبال ورود قطر، عمان، اندونزی، مالزی و حتی سوریه و لبنان و اکراد به این قطار است و نه طرح اخراج فلسطینی‌ها محدود به انتقال به مصر و اردن می‌شود بلکه انتقال به سوریه و لبنان را نیز شامل می‌شود. ما باید بپذیریم که دشمن در حال تداوم جنگ قبلی خود علیه غزه و لبنان به اشکال متنوع دیگر است. ما نیز نفوذ خود را از دست نداده‌ایم بلکه به دنبال تغییر مسیر بازی در منطقه هستیم.

@Muhallell

توافق فوق بالاخره رخ داد و فصائل مقاومت متعهد می‌شوند تا اطلاع ثانوی از دستورات شخص محمد شیاع‌السودانی به عنوان فرماندهی کل قوای عراق پیروی کرده و از هر گونه اقدام خارج از چارچوب فوق خودداری کنند. در عوض نیز بحث انحلال و ادغام در حشد موقتاً پایان می‌یابد و سلاح فصائل حفظ می‌شود.

سران فصائل با مقاومت خود با استدلال مقابله با رژیم صهیونیستی، تداوم حضور آمریکا، خطر بازگشت داعش و سلاح داشتن گروه‌های کردی و بقای بیت شیعی، توانستند بحث انحلال و ادغام را موقتا جمع کنند اما نظرشان این است که دولت در مذاکره با آمریکا باید حضور اشغالگر را تا پایان سال جاری میلادی پایان دهد.

تهران نیز با توجه به اشتغالات متعدد، از ابتدای این روند یک استقلالی هم به دولت داد و هم به گروه‌ها. اما نظر ایران این بود که به جای انحلال و ادغام، فصائل از حملات و فعالیت نظامی دست کشیده، نوعی سکوت و پنهان‌‌سازی حکفرما شود و البته گروه‌ها در روندی موازی از حیث نظامی تقویت شده و خود را در عرصه سیاسی با هوشمندی حفظ و ارتقا دهند. این شیوه مطابق نیازهای روز، نظریه سردار قاآنی از ابتدای تصدی ایشان بر فرماندهی قدس بوده است و از همان اولین سفرهای ایشان به بغداد در ۹۸ و ۹۹ دنبال شده است. نظریه‌ای که بعضاً توفیقاتی نیز داشته است.

لازم به ذکر است که اخیراً سودانی به دنبال ائتلاف سیاسی با برخی سران اطارالتنسیقی برای انتخابات پارلمانی جاری بوده که فعلا با هادی العامری به توافق رسیده است. یکی از الزامات این توافق سیاسی نیز تعیین تکلیف گروه‌ها و ادغام آن‌ها در حشد است.

به جز این بحث، بغداد در تلاش است تا برای در امان ماندن از سیاست‌های ترامپ، یک سپر منطقه‌ای و بین‌المللی برای خود از حیث میانجی‌گری درست کند.

از این رو سودانی در تلاش است که بغداد را تبدیل به کانال ارتباط ایران و آمریکا کرده و حتی تجربه مذاکرات هسته‌ای بغداد در سال ۱۳۹۱ نیز تکرار شود. همچنین وساطت بین ترکیه و SDF از دیگر طرح‌های عراق است.

همچنین از اواسط ماه جاری قرار است نشست یا نشست‌هایی در بغداد در خصوص امنیت منطقه‌ای(احتمالاً در سطح وزرای خارجه) با محوریت تحولات سوریه، با حضور ایران، ترکیه، کشورهای عربی و غربی و اروپایی برگزار شود که تدارکات برگزاری آن در حال انجام است.

@Muhallell

یکی از محورهای مذاکراتی مرحله دوم آتش‌بس غزه، آزادی اسرای حزب‌الله است که تعمیم اتصال جبهه‌ها به عرصه سیاسی است. كامل يونس،حسن جواد، يوسف عبدالله، ابراهيم الخليل، محمد جواد، حسين شريف و عماد امهز ۷ نفر از اسرای مقاومت لبنان هستند + یکسری از پیکرهای شهدا. البته در درگیری‌های اخیر مردمی نیز برخی افراد توسط نظامیان صهیونیست ربوده شده‌اند.

@Muhallell

وضعیت عجیبی در خصوص روند انتخاب کابینه نواف سلام وجود دارد. در این مدت وی روزانه با احزاب سیاسی جلسه داشته، جلساتی که معمولاً مثبت پیش‌ می‌رود‌، توافق می‌شود اما سلام بعد از جلسه زیر همه چیز می‌زند، دوباره جلسات مثبت و الی آخر. در خصوص وزارت دارایی که مهم‌ترین وزارتخانه برای شیعیان محسوب می‌شود، نبیه بری بر انتصاب یاسین جابر پافشاری می‌کند هر چند وی ایده آل نیست اما اگر وی نباشد، گزینه بعدی از دست شیعیان خارج است. حال جالب چیست؟ یکی از نزدیکان موثر سلام به دلیل اختلافاتی که با برادرِ تاجر یاسین جابر داشته نمی‌گذارد وی وزیر شود! مسخره‌تر از آن، سلام برای انتصاب وی به دنبال استعلام از وزارت خزانه‌داری آمریکا است! قبلا نیز پست وزارت بهداشت را از حزب‌الله گرفتند با این استدلال که بخش بهداشت نیاز به کمک بین‌المللی دارد و وزیری یک فرد حزب‌الله باعث می‌شود کمکی صورت نگیرد!

@Muhallell

حاج ابوخالد محمد الضیف در واقع در همان ۱۱ مردادماه سال جاری به شهادت رسیده بودند اما تا تایید دقیق آن زمان برد. پس از تایید شهادت ایشان، حادثه ترور دکتر اسماعیل هنیه رخ داد. مجموع این دو باعث شد که فرماندهی قسام تصمیم بگیرد که به جهت عدم تضعیف روحیه و فروپاشی، سیاست اعلامی را سکوت مبهم قرار دهد زیرا در آن زمان هدف رژیم این بود که با زدنِ رئوس دفتر سیاسی و شاخه نظامی حماس، به خواسته‌های خود برسد. با گذشت زمان و شهادت یحیی سنوار، این عدم اعلام به دلیل عدم فروپاشی روحی و همچنین نام نبردن از جانشین ایشان (محمد سنوار) بیش از پیش اهمیت یافت. اکنون و با پایان جنگ و کسب پیروزی‌ها در مرحله اول آتش‌بس، بهترین زمان جهت اعلام شهادت فرماندهان بود.

@Muhallell