Iranian Atheist Home خانه آتئیست‌های ایران

‍ ایده «زندگی پس از مرگ»؛ امید یا توهم؟

یکی از جذاب‌ترین و درعین‌حال چالش‌برانگیزترین ایده‌های مذهبی و فلسفی، مفهوم «زندگی پس از مرگ» است. خداناباورانی چون سام هریس و داوکینز معتقدند که این ایده بیش از آنکه به انسان‌ها آرامش ببخشد، باعث گمراهی ذهنی و تأخیر در پذیرش واقعیت مرگ و پایان زندگی می‌شود. سام هریس در کتاب بیداری معنوی (Waking Up) می‌نویسد که تکیه بر ایده حیات پس از مرگ، افراد را از تجربه کامل و معنادار زندگی فعلی‌شان محروم می‌کند و آنها را به سمت توهماتی سوق می‌دهد که بیشتر به کنترل جمعی و توجیه رنج و نابرابری‌های اجتماعی منجر می‌شود.

از این دیدگاه، ایده «زندگی پس از مرگ» بیشتر از آنکه یک انگیزه معنوی باشد، ابزاری برای سرکوب ترس از مرگ و مرزهای فکری است. ادیان از این مفهوم به‌عنوان وعده‌ای برای تسلی‌بخشی و حتی ابزار تهدید استفاده می‌کنند؛ وعده‌ای به بهشت و تهدیدی به جهنم. این مدل از زندگی، به تعبیر داوکینز، باعث ایجاد نوعی وابستگی روانی به یک نظام خیالی می‌شود که فرد را از مسئولیت‌پذیری اخلاقی مستقل بازمی‌دارد.

از منظر نقد علمی، ایده زندگی پس از مرگ هیچ‌گونه شواهد تجربی و عینی ندارد. انسان‌ها، به‌جای اتکا به چنین تصورات غیرقابل اثباتی، می‌توانند مرگ را به‌عنوان بخشی طبیعی از چرخه زندگی بپذیرند و تلاش کنند تا با درک عمیق‌تر از معنای زندگی، آن را غنی‌تر و هدفمندتر تجربه کنند.

این ایده نه تنها در سطح فردی بلکه در سطح اجتماعی هم پیامدهایی دارد. جوامعی که بر اساس این باور شکل می‌گیرند، اغلب به‌جای حل مشکلات دنیای واقعی، تمرکزشان را بر وعده‌های آخرت معطوف می‌کنند؛ موضوعی که می‌تواند باعث انفعال اجتماعی، کاهش خلاقیت و حتی تعمیق بحران‌های انسانی شود.

آیا باور به زندگی پس از مرگ یک ضرورت انسانی برای مقابله با ترس از نیستی است یا یک توهم که انسان را از درک کامل زندگی محروم می‌کند؟

🆔@JOIN3AAA

‍ ‍ چرا اسلام پسر خلف یهود هست:

۱. “Cuts Penis” (ختنه)

هر دو دین کمر به این بست‌اند به‌عنوان پیمانی با خدا درنقص کردن جنس مرد ادامه ‌دهد.

۲. “Wears God Cap” (کلاه مذهبی)

یهودیان با کیپا (کلاه کوچک) و مسلمانان با کلاه نماز به‌نوعی “نزدیکی به خدا” را نمایش می‌دهند. البته در اینجا باید گفت: اگر کلاه واقعاً به خدا نزدیک می‌کرد، شاید خداوند دیگر نیازی به قلب‌های خالص نداشت!

۳. “Grows Beard” (بلند کردن ریش)

در مورد اندازه ریش در هر دو دین می‌توان گفت: “ ایا هر چه ریش بلندتر، ارتباط با خدا قوی‌تر و البته شیادتر؟”

۴. “Believes in God of Abraham” (ایمان به خدای ابراهیم)

هر دو دین به خدای ابراهیم ایمان دارند، ولی اینکه چگونه ورژن‌های متفاوت الله ویهوه می‌تواند باعث اختلافات شدید بین این دو شود، خود جای تأمل است.

۵. “Don’t Eat Pork” (نخوردن گوشت خوک)

در هر دو دین، خوردن گوشت خوک ممنوع است. این شاید از معدود چیزهایی باشد که مسلمانان و یهودیان بدون مشاجره بر سر آن توافق دارند! خوک، گویا قربانی اشتراک نادر این دو دین شده است.

۶. “Invasive to Host Culture” (مداخله در فرهنگ میزبان)

هویت‌های مذهبی هر دو با هنجارهای جوامع مدرن و میزبان در تضاد هستند.

….

🆔@JOIN3AAA

No Hijab Day


‍ روز اول فوریه به عنوان «روز جهانی نه به حجاب» شناخته می‌شود و بیش از ده سال است که در این روز رویدادهایی درباره حجاب در سراسر جهان برگزار می‌شود. این روز ابتدا توسط نظما خان، یک کشتزاربانو بنگلادشی-آمریکایی، به عنوان «روز جهانی حجاب» معرفی شد تا حمایت از زنان محجبه را نشان دهد. او حتی با گستاخی تا جایی پیش رفت که پیشنهاد کرد در این روز تمام زنان جهان با حجاب در جامعه ظاهر بشن! اما یاسمین محمد، زن کانادایی مخالف حجاب، با راه‌اندازی کمپین #NoHijabDay این روز را به نمادی برای اعتراض به حجاب اجباری و یک ضدحجاب تبدیل کرد.

حجاب در طول تاریخ، بیشتر از آن‌که انتخابی آزاد باشد، نتیجه فشارهای اجتماعی و سنتی بوده است.

روسری فقط یک تکه پارچه نیست که دور سرزن پیچیده میشه بلکه چیزی است که موقعیت یک زن را به عنوان جنس مونث تعریف و محدود می‌کند. حجاب نمادی از موقعیت اجتماعی و محدودیت‌های تحمیلی بر زنان است که به شکل‌های مختلف آن‌ها را از حقوق و آزادی‌هایشان محروم می‌کند. حجاب تصویر دیگری از زندگی را به زنان تحمیل می‌کند که آن را «بیگانه شدن از خود» می‌شود نامید.

رفته‌رفته زنان در موقعیتی کاملا متفاوت با مردها در خانه و جامعه قرار میگیرند. درون این پارچه اتفاق‌های زیادی می‌افتد حتی اگر اختیاری انتخاب شده باشد.

حجاب در دهه‌های اخیر از یک سنت به ابزاری سیاسی در جنبش‌های اسلامی تبدیل شده است. در ایران، فرمان حجاب اجباری خمینی، سرکوب اعتراضات و محدودیت زنان را به دنبال داشت. حتی امروزه در جوامع غربی، برخی زنان با فشارهای اخلاقی خانواده به سمت حجاب سوق داده می‌شوند.

این روز فرصتی برای نشان دادن و یادآوری کردن حجاب و جنبش‌های مرتبط به جهان هست به خصوص بازیاداوری انقلاب ۵۷ تا اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» به جهان هست.

با مقاومت و بیرون انداختن این نماد ارتجاع حداقل در این روز صدای زنان را به جهان نشان دهید.

🆔@JOIN3AAA