من چه ابلهان گمان می کردم زندگی کردن بدون تو وآن نگاه پر از جادویت بدون لبهای وسوسه انگیزت بدون آن چشم های خمارت شدنیست ولی زمان به من ثابت کرد تو آمده ای تا همچون مهتاب در دل شب های تارم بدرخشی و من ناخدآگاه تسلیم جادوی چشمانت شدم تبلیغات👇
@paeDaiPnHaN 
