سلام و روز خوش. بنده ۱۷ ساله که ازدواج کردم. ازدواج موفقی داشتم و همسرم منو دوست داره . حدود دو سال پیش خیلی اتفاقی متوجه شدم شوهرم توی تلگرام توی گروه یا پی وی با خانم ها چت می کنه( شوخی نامناسب هم یکی دو مورد بود) چون همسرم قبلا گفته بود با خانم ها چت نمی کنه و خلافش ثابت شد به شدت ناراحت شدم. شوهرم به شدت عذرخواهی کرد . برای اینکه نشون بده پشیمونه گوشیش رو فروخت و یه گوشی ساده بدون امکانات خرید. الان دو سال گذشته. من توی این دوسال هیچ رفتار بد و مشکوکی از همسرم ندیدم ولی به شکل وسواس گونه ای روش حساس شدم. به همه چی بدبینم.حتی وقتی شوهر من از یک داروخانه زیاد خرید می کنه من با خودم فکر می کنم نکنه برای دیدن زن فروشنده میره.یه نکته ی دیگه رو هم بگم چند ماهه که مشغله ی کاری شوهرم زیاد شده و به همین نسبت روابط زناشویی مون کم شده. این مساله به بدبینی من دامن زده .مدام نگرانم که نکنه شوهرم از جای دیگه تامین میشه. من حتی گاهی به این هم فکر می کنم که نکنه شوهرم معتاده و من نمی دونم.
اینم اضافه کنم که همسر از نظر محبت از نظر احترام و حمایت و تامین مالی برای من و بچه هام چیزی کم نذاشته . حواسش به کوچکترین خواسته های ما هست و براشون وقت میذاره . اما بدبینی که من نسبت بهش دارم باعث شده که این خوبی هاش در نظرم کمرنگ شه.
اینم اضافه کنم که همسر از نظر محبت از نظر احترام و حمایت و تامین مالی برای من و بچه هام چیزی کم نذاشته . حواسش به کوچکترین خواسته های ما هست و براشون وقت میذاره . اما بدبینی که من نسبت بهش دارم باعث شده که این خوبی هاش در نظرم کمرنگ شه.