📚مجله اطلاعات عمومی♻️

⭕️ «فیلترینگ تلگرام» در خدمت «ولنگاری» فضای مجازی
#محمد_مطهری

👈خلاصه یادداشت
🔹از نظر یک انسان ساده‌اندیش، هر فرد مخالف فیلترینگ تلگرام، نه فقط نسبت به ترویج مفاسد اخلاقی بی‌‌‏‌قید است، بلکه غافل از تهدیدات امنیتی و توطئه‏‌های دشمن و نیز بی‌اعتنا به تولیدات داخلی است.

🔹 مسدودسازی تلگرام بر خلاف نظر و قصد عاملانش، تبعات ضد اخلاقی، ضد مردمی و ضد امنیتی مهمی در پی داشته و پروژه فضای مجازی «وِل» را ناخواسته به خوبی پیش برده است.
هفت پیامد مصیبت‌بار «فیلتر کردن تلگرام» از این قرار است:

۱. ترویج فساد در میان متدینان
افراد و خانواده‌های متدینی که خود را از آسیبهای غیراخلاقی فضای مجازی حفظ کرده بودند برای استفاده ناگزیر از تلگرام، به فیلترشکن و پروکسی رو آوردند؛ فیلترشکن‌هایی که خارج از اراده کاربر، گاهی تصاویر نامناسب روی صفحه پرتاب می‌کنند و پروکسی‌هایی که به اجبار افراد را عضو کانالهای فاسد خود می‌کنند. این امر باعث شد گاهی قبیح‌ترین هرزه‌نویسی‌ها و هرزه نگاری‌ها، به حلق خانواده‌های متدین خورانده شود که در نوع خود بی‌سابقه است.

۲. اخراج مؤدبانه حزب‌اللهی‌ها از صحنه
پس از فیلترینگ تلگرام، بسیاری از جوانان حزب‌اللهی که با تعصب و انگیزه خاصی از مواضع انقلاب دفاع کرده و می‌کنند به یک‌ باره صحنه تلگرام را ترک گفتند و فضا برای انتقادهای یک‌طرفه و بی‌پاسخ در گروه‌های تلگرامی فراهم شد و در نتیجه این فضا که بیشترین نیاز را به «تبیین» دارد به حال خود رها شد. طبعا نباید انتظار داشت که کسانی که در تلگرام و کلاب هاوس فعالند برای یافتن پاسخ پرسشهای خود در ایتا و سروش جستجو کنند.

۳. آموزش همگانی قانون‌شکنی
قبل از مسدودسازی تلگرام، یک کودک ایرانی تا وقتی که می‌خواست میزان بی‌قانونی در کشور خود را درک کند عمرش از حدود پانزده سالگی گذشته بود. با فیلترینگ تلگرام از کودک هفت ساله تا پیرمرد نود ساله به سراغ فیلترشکن رفتند و در واقع قانون کشور به شکلی گسترده ملعبه همگان شد.

۴. تضعیف حاکمیت
وقتی در کشوری اکثریت مردم و حتی مسئولانش یک قانون را به هیچ می‌گیرند متضرر اصلی نظام آن کشور است که نه تنها نزد مردم کشور خودش، بلکه در میان سایر کشورها هم خفیف می‌شود، امری که التیام آن شاید سالها طول بکشد.

۵. افزایش تهدیدات امنیتی
بر خلاف تصور طراحان فیلترینگ که تلگرام را عامل مهمی در ناآرامی‌ها می دانستند، فیلترینگ کمکی به کاهش اعتراضات اجتماعی نکرد و بلکه نتیجه عکس داد. اعتراضات محدود و کم‌تلفات دی ماه ۹۶ در زمانی صورت گرفت که تلگرام فیلتر نبود در حالی که حوادث بسیار شدیدتر آبان ۹۸ در زمان فیلترینگ تلگرام اتفاق افتاد. اساسا مسدود کردن محبوب‌ترین پیام‌رسان در یک کشور، خودش اقدام ضد امنیتی است زیرا نوعی بازی کردن با اعصاب مردم است که انفجار آن، نیاز به جرقه‌ای مثل بی‌تدبیری در قضیه افزایش قیمت بنزین دارد.

۶. هدیه به مراکز جاسوسی
بسیاری از فیلترشکن‌ها ابزار جاسوسی بوده و اطلاعات را تخلیه می‌کنند. فیلترکنندگان تلگرام، نصب لااقل ۲۰۰ میلیون فیلترشکن در تلفن‌های همراه ایرانیان را به بیگانگان هدیه دادند و البته ابعاد مخرب نصب این فیلترشکن‌ها فراتر از این است.

۷. به لجاجت کشاندن مردم
اکثریت بسیار بالای مردم با فیلترینگ سایتهای ضد اخلاقی و یا ضد اسلامی هیچ مخالفتی ندارند ولی مسئولان خود بهتر می دانند که اکثریت قاطع همین مردم با مسدودسازی تلگرام به شدت مخالف بوده و در مسائل کسب و کار و فعالیت‌های دیگر به آن نیازمندند. اصرار بر فیلترینگ تلگرام بدون دلیل قانع‌کننده، مانند تعطیلی برنامه نود، مردم مخصوصا جوانان را به لجاجت می‌کشاند.

🔸واقعا هنر می‌خواهد که با حرکتی به نام «فیلترینگ تلگرام»، این همه دستاورد را یکجا به ارمغان بیاوری:
فساد اخلاق برای متدینان، اخراج از صحنه «تبیین» برای جوانان حزب‌اللهی‌، نهادینه کردن قانون‌شکنی برای کودکان، خفیف شدن برای حاکمیت، اطلاعات برای سازمانهای جاسوسی، ناامیدی برای نخبگان و خطر امنیتی برای کشور همزمان با به لجاجت کشاندن مردم. ظاهرا در باب فضای مجازی، مفهوم «مدیریت کردن» با «قلدری کردن» خلط شده است.

🔹 آینده هر طرح ناپخته‌ای درباره پیام‌رسانهای اجتماعی از هم اکنون روشن است:
حضور اینترنت ماهواره‌ای استارلینک (یا شبیه به آن) در خانه اکثر ایرانیان ظرف چند سال آینده، یعنی اینترنت «ولِ ول» که در کمتر کفرستانی پیدا می‌شود و در بحرانهای امنیتی هم قابل مسدود کردن نیست. پیامبر(ص) چه زیبا و عمیق فرمود: «پس از بت پرستیدن، آنچه به من نهی کرده‌اند در افتادن با مردم است».

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️

⭕️ #شما_یک_عذرخواهی_به_ما_بدهکارید

خانم #الهه_رضائی، خانم #گیتی_خامنه

سلام
حالتان چطور است؟

🔺در یکی دو سال گذشته در اینستاگرام عکس‌هایی از شما با لبخند‌هایی به‌غایت جذاب و لباس‌هایی رنگی و نشاط‌انگیز می‌بینم. در برخی رویداد‌ها و به هنگام عکس گرفتن؛ شادی غیرقابل وصفی از خود نشان می‌دهید، بی‌تکلف و خودمانی رفتار می‌کنید، گاهی حتی در شما شیطنت‌های ریزه‌میزۀ خاص دوره نوجوانی می‌بینم.

🔺معمولاً ابتدا به وجد می‌آیم و ذوق می‌کنم، ولی اندک‌زمانی پس از ذوق‌زدگی، اندوهگین می‌شوم. حسرت می‌خورم و غمی سنگین تمام وجود مرا دربرمی گیرد. به آن سال‌های دور می‌روم. آن سال‌ها که شما مجری برنامه کودک بودید. شما خیلی خوب در ذهن من جای گرفته‌اید. شما بخشی از حافظه گریزناپذیر من شده‌اید. حتی وقتی تصمیم می‌گیرم متنی جامعه‌شناختی درباره دهه شصت بنویسم پی می‌برم که شما پیشاپیش در متن حضور دارید. چرا اندوهگین می‌شوم؟ چرا حسرت می‌خورم؟ چرا غمی سنگین تمام وجود مرا دربرمی گیرد؟

🔺در آن سال‌های دور، وقتی که زنگ مدرسه به صدا درمی‌آمد با اشتیاق به سمت خانه می‌دویدم. مدام با خودم مسابقه می‌گذاشتم تا زودتر از روز قبل به خانه برسم. آن زمان ساعت در زندگی ما کودکان آن‌قدرها مهم نبود. من زود یا دیر رسیدن را با برنامه شما تنظیم می‌کردم. در مدرسه به تنگ آمده بودم چرا که احساس می‌کردم به سربازی رفته‌ام. مدیران ظالم و ایدئولوژی‌زده‌ای داشتیم. می‌خواستند با غرب مبارزه کنند و به هر طریقی ما را «مؤمن» بار بیاورند. متأسفانه مو‌های من صاف و بور بود. به همین خاطر حتی وقتی مو‌هایم کوتاه بودند به وزیدن باد در حیاط مدرسه واکنش نشان می‌دادند.

🔺مدیری داشتیم که همیشه او را لعنت می‌کنم. نام نمی‌برم چون در قید حیات نیست. او در حیاط مدرسه روزبهان رشت پرسه میزد و سرتاپای همه را ورانداز می کرد. همیشه آن قسمتی از مو‌هایم را که باد تکان می‌داد می‌گرفت و به دنبال خودش می‌کشید تا مرا به دفتر مدرسه ببرد؛ درست مانند کسی که گوسفندی را به دنبال خود می‌کشد. گاهی بر زمین می‌افتادم ولی ترحمی در کار نبود و او باز مرا می‌کشید تا شاید برای دیگران عبرت‌آموز شوم. هر چقدر قسم می‌خوردم که مو‌هایم را کوتاه کرده‌ام کارساز نبود و می‌گفت  پس چرا تکان می‌خورد؟ در ذهن آن بیمار ایدئولوژی‌زده، این رنگ و این شکل از مو بی‌تردید غربی بود. درون‌اش آرام نمی‌گرفت. بی‌گمان اگر قدرتی داشت سرم را به خاطر مو‌هایم قطع می‌کرد.

🔺به همین دلیل دوست داشتم از پادگان بگریزم تا شاید در مقابل تلویزیون آرام گیرم. ولی افسوس. شما هم ادامه همان ایدئولوژی بودید. شما هیچ وقت طراوت نوجوانی ما را نمی‌دیدید. صورتتان مهربان بود ولی مراقب بودید مهربان به نظر نرسید! آن اوایل وقتی تازه‌کار بودید حتی به ما نگاه هم نمی‌کردید. به ورق‌هایی نگاه می‌کردید که «اتاق فرمان» به شما داده بود و از روی آن می‌خواندید. سگرمه‌هایتان در هم رفته بود و گویی برای ما اخبار می‌خوانید. لباس‌های تیره، صورت بی‌لبخندی که انگار چند روز نخوابیده، و متنی که مانند کتاب‌های آن زمان فقط قرار بود «پرورش» دهد!

🔺گاهی از خودم می‌پرسم چرا با وجود همه این اوصاف، باز هم نسبت به برنامه شما اشتیاق داشتم؟ شاید خود تلویزیون برای ما جذاب بود. شاید تلویزیون معدود نشانه جهان جدید بود که آن زمان برایمان قابل دسترس بود چرا که ما نه تنها برنامه شما، که همه برنامه‌ها را تماشا می‌کردیم.

🔺خانم‌های گرامی. شما نیز مانند ما قربانی بودید. شما هم مانند ما خودتان را سرکوب کردید. شما هم مانند ما عمیقا در حسرت زندگی نزیسته‌اید. حالا من هم مانند شما در پنجاه و چند سالگی لباس‌های رنگی می‌پوشم. مانند شما تقلا می‌کنم شادی‌های از دست رفته را زنده کنم تا شاید کمی آرام گیرم ولی خوب می‌دانم و خوب می‌دانید جای آن فقدان را چیزی پر نخواهد کرد.

🔺از شما انتظاری دارم. در کنار شرّ و شور دیرهنگامتان در مقابل دوربین‌های عکاسی، در کنار لباس‌های رنگی قشنگ‌تان، در کنار لبخند‌های زیبایتان که افسوس و درد آنرا از ما دریغ کردید کمی هم حرف بزنید. با معلم‌های معدودی که حتی هم اکنون همچنان مدرسه را پادگان می‌بینند و دختران این سرزمین را وادار به خودکشی می‌کنند حرف بزنید. با تلویزیونی که همچنان فکر می‌کند «مربّی پرورشی» است حرف بزنید. نیش‌دار و گزنده هم حرف بزنید. گذشته‌تان را نه فقط با لباس‌ها و لبخند‌ها و شیطنت‌های مقابل دوربین، بلکه با روایت و نقد جبران کنید. 
خط و خطوط ناشی از رنج در چهره را نمی‌توان به هیچ طریقی پنهان کرد. اگر هم بشود درون را چه می‌توان کرد؟

شما یک عذرخواهی به ما بدهکارید.

✍ #دکتر_فردین_علیخواه/ #جامعه_شناس

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️

⭕️ ما از دیگران عصبانی هستیم چون به حرف هایمان گوش نمی سپارند، اما سوال این است که آیا ما خود تا به حال با شفقت گوش به دردهایمان سپرده ایم؟

ما از دیگران دلخور هستیم چون نیازهای ما را نشناخته اند، اما آیا دیگران می توانند نیاز ابراز نشده ی ما را بفهمند؟

ما از افراد ناامید هستیم چون ما را نادیده می گیرند، اما آیا تا به حال کسی توانسته است به اندازه ی خود ما، ما را نادیده بگیرد؟

ما از انتظارات دیگران خسته شده ایم در حالیکه متوجه نیستیم که چگونه زیر بار انتظارات غیرواقعی بینانه ای که از خود داریم افسرده و بی رمق شده ایم

از سرزنش های دیگران در حالی نفرت داریم که هر لحظه تازیانه های سرزنش را بر خود روا می داریم،
از دروغ های دیگران  انزجار داریم اما نمی دانیم که بیشترین دروغ ها را در زندگی خود بر خویشتن تحمیل کرده ایم

از عدم حمایت اطرافیانمان غمگینیم در حالیکه در بحرانی ترین شرایط پشت خود را خالی کرده ایم و به به جای حمایت از خویش، بدترین تحقیرها را نثار خود کرده ایم.

هر چه  دیگران را بیشتر مسئول رنج هایمان
  می دانیم یعنی از خود و رفتارهای خودمان بیشتر به ستوه آمده ایم.

حقیقت آن است که ما به فرافکنی منشا رنج های خود بر دیگران اعتیاد پیدا کرده ایم.

به قول مولانا
ای بسا ظلمی که بینی در کسان
خوی تو باشد در ایشان ای فلان

آن تویی وان زخم بر خود می زنی
بر خود آن ساعت تو لعنت می کنی

در خود آن بد را نمی بینی عیان
ورنه دشمن بوده ای خود را به جان
#دکتر_ناصر_سبزیان_پور

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️