📚مجله اطلاعات عمومی♻️

⭕️ صمیمیت واقعی تنها زمانی امکان پذیر است که دو نفر بتوانند یکدیگر را همانطور که هستند درک کرده و بپذیرند.

اگر ناگهان فکر می‌کنید، نقاب‌هایتان را کنار زده‌اید و خودتان می‌شوید - یعنی وقتی می‌خواهید گریه می‌کنید، وقتی می‌خواهید می‌خندید،
وقتی می‌خواهید عصبانی می‌شوید
و عزیزتان این را نمی‌فهمد یا نمی‌پذیرد، پس بدانید:

هرگز حقیقت نداشته است.
صمیمیت اینجا
یک تظاهر بود
یک جانشین بود
اگر شخصی واقعاً به شما نزدیک باشد، صراحت، سکوت و احساسات شما را با عشق درک می‌کند و بدون انتقاد و سرزنش شما را می‌پذیرد. اگر معلوم شد که رفتاری جعلی بوده و بر اساس صمیمیت و تفاهم واقعی نبوده است، از قطع رابطه نترسید.
با رهایی خود از چنین ارتباطی، تنها جایی در زندگی خود باز می‌کنید تا چیزی واقعی وارد آن شود.

فقط باید خودتان واقعی و واقعی شوید
#اشو

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️

⭕️ آیا تخلیه خشم «واقعا» حال‌مان را بهتر می‌کند؟
#دکتر_علی‌اصغر_هنرمند

بابت چیزی بسیار عصبانی شده‌اید
و احساس می‌کنید در حال منفجر شدن هستید، در نتیجه خشم‌تان را بر سر چیزی خالی می‌کنید:

برخی افراد چیزی را می‌شکنند، از ته دل فریاد می‌زنند، به در و دیوار مشت می‌کوبند، فحاشی می‌کنند و یا حتی در فضای مجازی ناراحتی‌شان را سر دیگران خالی می‌کنند.

«خالی کردن خشم» عبارتیست که طی چند دهه گذشته وارد فرهنگ ما شده و حتی تبدیل به تجارت هم شده !

برخی مکان‌ها وجود دارد که اسم‌شان را «اتاق خشم» گذاشته‌اند، می‌توانید به آنجا مراجعه کنید و به در و دیوار مشت بکوبید و برخی چیزها را بشکنید (که البته پولش را از شما می‌گیرند!).

خیلی‌ها فکر می‌کنند تخلیه‌ی خشم کار خوبی است. اما آیا واقعا این برداشت درستی است؟

پژوهش‌هایی که طی سال‌های اخیر در این مورد انجام شده نتایج متفاوتی به‌همراه داشته و نشان می‌دهد که این مدل تخلیه‌ی خشم احتمالا برایمان بیشتر مضر است تا مفید و علاوه براین، احتمال انجام رفتار خشونت‌آمیز را هم بالا می‌برد.

ایده‌ی خالی کردن خشم از کجا آمده؟

در اواخر قرن نوزدهم میلادی، فروید مدعی شد که احساسات قدرتمند ما به‌تدریج روی هم انباشته می‌شوند. درست شبیه مایعی که درون یک دیگ بخار تحت حرارت قرار گرفته و تخلیه‌ی فشار اضافه سبب می‌شود تا فرد احساس راحتی کند.

به‌تدریج افراد دیگری هم بخش‌هایی به آن اضافه کردند: مثلا اینکه فریاد کشیدن احتمالا کمک کننده است و حتی آن را به عنوان نوعی تراپی ارایه کردند. با وجود اینکه شواهد علمی چندانی برایش وجود نداشت.

اما به تدریج، جمع‌آوری شواهد علمی، برخی زوایای منفی را هویدا کرد:

یک پژوهش در سال ۲۰۱۳ نشان داد افرادی که به بعضی سایت‌های مخصوص این کار مراجعه می‌کنند (بله وب‌سایت‌هایی هم برای تخلیه خشم وجود دارد که به آنها rant sites می‌گویند)، بیشتر اوقات روز احساس عصبانیت دارند و بیشتر از دیگران درگیر دعواها کلامی و حتی فیزیکی می‌شوند.

علاوه بر این، آنها بیشتر از دیگران به روابط عاطفی‌شان ضربه می‌زنند و رانندگی خطرناک انجام می‌دهند.

ممکن است بگویید قاعدتا افرادی که به این سایت‌ها مراجعه می‌کنند، بابت چیزی عصبانی هستند و بروز چنین رفتار‌هایی از آنها طبیعی است.

اما این پژوهش نشان داد که افراد بعد از خالی کردن خشم‌شان در این سایت‌ها عصبانی‌تر می‌شوند.

البته هنوز میزان پژوهش‌هایی که در این مورد انجام شده آنقدر زیاد و جامع نیست که بتوانیم به یک جمع‌بندی کامل برسیم.

اما به نظر می‌رسد که اعتقاد قدیمی «تخیله‌ی خشم» راهکار چندان موثری نیست و خودش با برخی عوارض مهم همراه است.

راهکار چیست؟

در سمت دیگر پژوهش‌های مهمی وجود دارند که برخی ترفند‌های موثر و مفید را برای کاهش حس عصبانیت معرفی کرده‌اند، برای مثال:

- ورزش و به‌ویژه برخی انواع خاص مانند دویدن.

- تنفس عمیق و آرام.

- مدیتیشن.

- و مرخصی گرفتن و دور شدن از محیطی که سبب ایجاد تنش می‌شود.


فراموش نکنید که در تخلیه خشم، «منشا اصلی مشکل» را حل و فصل نمی‌کنیم و معمولا سبب ایجاد مشکلات جدیدی هم می‌شویم. بنابراین اگر می‌توانید، با تفکر منطقی برای حل منشا اصلی اقدام کنید و اگر امکان رفع مشکل را ندارید، حداقل از ترفندهای سالم‌تر استفاده کنید تا روان سالم‌تری داشته باشید.

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️

⭕️ چگونه از برادر به دکتر رسیدیم؟؟!!
#شیرزاد_عبدالهی

«دکتر رئیسی
دکتر روحانی،..
دکتر قالی باف،..
دکتر احمدی نژاد،..
دکتر لاریجانی،..
دکتر محسن رضایی،..
دکتر  دکتر   دکتر...»

می خواهید دلیل این امر را بدانید؟!

اوایل انقلاب، مسئولان،
خاکی و متواضع  بودند،
و به هم خواهر و برادر می گفتند .

و عناوین «دکتر و مهندس»  را متعلّق به طاغوتی ها،
یا مذهبیهای لیبرال و غربزده، می دانستند.

یعنی عنوان دکتر، در رشته های غیر پزشکی، چیزی مثل کت و شلوار و کراوات بود!

مسئولان انقلابی کمی که جا افتادند،
شدند حاج آقا و حاج خانم!
چون سهمیۀ حج را هم قرق کرده بودند.

امّا بعد از جنگ، "حاجی"  کم کم از مد افتاد!

به لطف دانشگاه آزاد و بعضی دانشگاههای وابسته به حکومت،
حاج آقاها و حاج خانمهای سابق مدرک گرفتند،
و یکدفعه شدند دکتر!!

همزمان، مسئولان اُورکتها را در آوردند،
و کت و شلوار پوشیدند
و یقه آخوندی و  ریشهای انبوه قبلی، آنکادره و کوتاه شد!

در تحوّلی دیگر، مسئولان از محلّات فقیر نشین و متوسّط نشین شهرها،
به محلّات اعیان نشین، مانند خیابان آفریقا، سعادت آباد، زعفرانیّه، فرمانیه و نیاوران کوچ کردند!

عنوان دکتری، حالا دیگر جزو لوازم اصلی پیشرفت در هرم سیاسی شد!

یک عدّه با رانتِ سیاسی و بده/بستان،
بدون کنکور و حضور در کلاس،
و بدون زحمتِ درس خواندن، شدند "دکتر!!"

لذا وقتی صحبت می کنند طرز گویش لبوفروش و باقالی فروش و آب حوضی را میشنویم نه گویش یک دکتر...

ابتذال مدرک از همینجا شروع شد.

آبروی این مدرک دانشگاه‌های  معتبر را بر باد داد!

یک عدّه زرنگ، رفتند به کمک دلّالها، از دانشگاههای درِپیتیِ  آذربایجان، تاجیکستان، بلاروس، هند، و فیلیپین،
با چند صد دلار مدرک اصلی خریدند!

یک عدّه هم با شعارِ «کی به کیه؟»
همینجا مدرک جعلی از اکسفورد و ...
با دو سه هزار دلار خریدند
و از مزایای مادّی و معنوی آن برخوردار شدند!

فعلاً عضویّت در هیأت علمی دانشگاهها هم بین مسئولان  تبدیل به یک ارزش سیاسی شده است،
که لازمۂ آن علاوه بر داشتن مدرک دکترا، و استفاده از پارتی  برای ورود،
"مقاله سازی و کتابسازی"
بمنظور ارتقاء رتبه است!

تهیّۂ مقاله و کتابسازی، خودش تبدیل به یک صنعت شده است!

عدّه ای هم با معادلسازیِ مدرکِ حوزوی و شش کلاس آکادمیک، آخوندِ دکتر شدند!!

شما وزیر که باشی یا نمایندۂ مجلس،
میتوانی یک عدّه را اجیر کنی تا برایت مقاله بسازند،
و کتاب سرهم بندی کنند،
و مزدشان را هم از کیسۂ دستگاه خلافت بگیرند!

چقدر رسواست که فردی با مدرک جعلی مهندسی عمران، رئیس سازمان نظام مهندسی،
و نیز رئیس کمیسیون عمران مجلس میشود!

معمولاً در دعواهای جناحی برخی از این مسائل عنوان میشوند.

همین حالا اگر مدارک فوق لیسانس و دکترای نمایندگان مجلس «راستی آزمائی» شوند،
باید انتخابات را مجدّد برگزار کرد!!

وضع طوری شده که افراد با سواد و دارای مدرک واقعی،
که با کوشش علمی بعنوان دکترا دست یافته اند،
از اینکه به آنها«دکتر» بگویند، خجالت میکشند!

دکترهای قلّابی و رانتی، به
«آلاف و الوف» میرسند،

در حالیکه دکترهای واقعی،
مخصوصاً در رشته های علوم انسانی، که اهل ریا و تظاهر نیستند،
برای پیدا کردن کار به«این در و آن در» میزنند،
و به نتیجه هم نمیرسند.
و اگر هم کاری پیدا کنند، حقوقشان تناسبی با سواد و تخصّصشان ندارد!
حتّی برخی مجبورند که برای بقاء، خودشان را به خنگی بزنند،
و از تخصّصشان استفاده نکنند!

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️

⭕️ تو مجموع‌ترین مردمانی

هیچکس نمی‌تواند کسی را که تا ته تنهایی رفته است، بترساند.

همه ترس‌ها از تنها شدن است، همه ترس‌ها از تنها ماندن است، آدم‌ها از ترس تنهایی ست که تن می‌دهند  به هر خفت و خواری به هر قصه و غصه.

اما در انتهای تنهایی شجاعتیست که تنها، تنهایان آن را به دست می‌آورند.

در نهایت تنهایی، جماعتی ایستاده اند که تو را انتظار می‌کشند، جمعیتی از خودت که تو را به پیشواز می‌آیند و به تو خوشامد می‌گویند، ورودت را به جهانی با هزاران مردمان که هر کدام برایت از جان خبری می‌آورند و از دل پیامی.

روزی که خویش را یافتی دیگر هرگز تنها نخواهی ماند و از آن پس کیست که تو را بترساند از تنهایی، که تو مجموع ترین مردمانی.
#عرفان_نظرآهاری

─═इई 🍃🌼🍃ईइ═─
@General_information

📚مجله اطلاعات عمومی♻️