اتوکراسی (یکه‌سالاری)

اتوکراسی (Autocracy) نوعی نظام سیاسی یا مدیریتی است که در آن تمامی قدرت تصمیم‌گیری به صورت کامل در اختیار یک فرد یا گروه کوچک متمرکز است. در این نوع سیستم، رهبران بدون نظارت یا مشارکت دیگران تصمیم‌گیری می‌کنند و در قبال تصمیماتشان پاسخگو نیز نمی‌باشند.

در نظام اتوکراتیک، قدرت در بالاترین سطح متمرکز است و سیاست‌ها و دستورات از بالا به پایین ابلاغ می‌شوند. این تمرکز قدرت می‌تواند فرآیند تصمیم‌گیری را تسریع کند،اما اغلب همراه با چالش‌هایی چون محدود شدن خلاقیت، کاهش مشارکت، و ایجاد نارضایتی عمومی است.

در نظام‌های یکه‌سالار، مخالفت با حاکمیت تحمل نمی‌شود. برای تضمین بقا، حکومت ممکن است هرگونه اعتراض یا مخالفت را سرکوب کند. در برخی موارد، برای ایجاد ظاهری دموکراتیک، پارلمان‌های فرمالیته یا شوراهای مشورتی ایجاد می‌شود اما این نهادها معمولاً نقشی فراتر از تأیید تصمیمات حاکمان ندارند و استقلال عمل از آن‌ها سلب شده است. همچنین تصمیمات و سیاست‌ها اغلب بدون توضیح یا اطلاع‌رسانی کافی اجرا می‌شوند و هرگونه مخالفت، انتقاد، یا اعتراض به شدت سرکوب می‌شود.

کانال مدیریت منابع انسانی شایستگی محور
@CBHRM