با ملاحظه‌ بودن با دیگران را هم در گفتار و هم در کردار خود تمرین کنید؛ و وقتی وسوسه می‌شوید که با تندی با کسی برخورد کنید، این میل ناگهانی را در خود کنترل کنید و به جایش با آرامش صحبت کنید. هیچگاه نگذارید که کسی سخن تند از شما بشنود. اگر از شما سئوالی شد، از بیان حقیقت نترسید؛ اما هیچگاه افکار خود را بر دیگران تحمیل نکنید. به یاد داشته باشید که نامیدن شخص کور، کور و یا شخص بیمار، بیمار، اگرچه ممکنست بیان واقعیت باشد، اما بهترست که با چنین صراحتی بیان نشود. هنگامی که در گفتار خود مهربانی و ملاحظه به کار می‌برید، به دیگران کمک می‌کنید که روحیه‌ی قویتری پیدا کنند و احساس بهتری کنند.

پاراماهانسا یوگاناندا

@ajnachakraa