رفت؟ به درک...
اگر بگویم "رفت؟ مهم نیست" شاید زیباتر باشد، اما خب در دل که با خود تعارف ندارم! قطعا تاثیرگذاری گفتن "به درک" در من بیشتر است. انگار که آب یخ را روی آتش میریزند. از امروز بابت رفتن هیچ کس از زندگیام، ناراحت نخواهم بود. دوست رفت؟ عشق رفت؟ خب به سلامت، بهترین آرزوها را برایشان دارم اما قرار نیست با یادآوری جای خالیشان، با یادآوری اینکه روزی کنارم بودند و امروز نه، خودم را اذیت کنم. رفت؟ خب حتما علتی برای خودش داشته است. اصلا شاید من برای او فردی دوست نداشتنی بودم، هوم؟! خب چه کار کنم؟ قرار نیست همه مرا دوست داشته باشند یا قرار نیست مورد تایید همه آدمها باشم که! علت رفتنش مهم نیست، مهم این است که دیگر کنار من نیست. خب پس چرا بابت جای خالی کسی که نبودن کنار مرا ترجیح داده، یا بهتر بگویم، چرا بابت کسی که نبودن من در زندگیاش را مهمتر از بودنم دانسته است، ناراحت باشم و مدام به قلبم ظلم کنم؟! حقیقتا از خودم خسته شدهام، از کسی که به خاطر دیگران و بدیهایشان، مدام خودش را آزار روحی میدهد. دیگر نمیخواهم چنین کسی باشم. از امروز برای تمام کسانی که کنارم حضور دارند احترام قائلم و برایشان خاطرات خوب میسازم و برای کسانی که به هر علت رفتند آرزوی خوب میکنم اما هرگز بابت نبودنشان به خودم سخت نمیگیرم. رفت؟ رفتند؟ به درک!
سهیل جان شهابی🎃
اگر بگویم "رفت؟ مهم نیست" شاید زیباتر باشد، اما خب در دل که با خود تعارف ندارم! قطعا تاثیرگذاری گفتن "به درک" در من بیشتر است. انگار که آب یخ را روی آتش میریزند. از امروز بابت رفتن هیچ کس از زندگیام، ناراحت نخواهم بود. دوست رفت؟ عشق رفت؟ خب به سلامت، بهترین آرزوها را برایشان دارم اما قرار نیست با یادآوری جای خالیشان، با یادآوری اینکه روزی کنارم بودند و امروز نه، خودم را اذیت کنم. رفت؟ خب حتما علتی برای خودش داشته است. اصلا شاید من برای او فردی دوست نداشتنی بودم، هوم؟! خب چه کار کنم؟ قرار نیست همه مرا دوست داشته باشند یا قرار نیست مورد تایید همه آدمها باشم که! علت رفتنش مهم نیست، مهم این است که دیگر کنار من نیست. خب پس چرا بابت جای خالی کسی که نبودن کنار مرا ترجیح داده، یا بهتر بگویم، چرا بابت کسی که نبودن من در زندگیاش را مهمتر از بودنم دانسته است، ناراحت باشم و مدام به قلبم ظلم کنم؟! حقیقتا از خودم خسته شدهام، از کسی که به خاطر دیگران و بدیهایشان، مدام خودش را آزار روحی میدهد. دیگر نمیخواهم چنین کسی باشم. از امروز برای تمام کسانی که کنارم حضور دارند احترام قائلم و برایشان خاطرات خوب میسازم و برای کسانی که به هر علت رفتند آرزوی خوب میکنم اما هرگز بابت نبودنشان به خودم سخت نمیگیرم. رفت؟ رفتند؟ به درک!
سهیل جان شهابی🎃