𝑹ê𝒗𝒆𝒖𝒔𝒆

دیسیپلین اَرزانترین راه برای افزایش سروتونینه. حوصله نداری، ناراضی هستی، علاقه ای به خنده و لذت نداری ولی کارت رو درست و به موقع انجام می‌دی. من تو زندگیم فهمیدم دیسیپلن مقدم بر هر چیزیه.
: HeinricH

هر وقت می‌خوام تسلیم بشم به خونه‌ای که هنوز نچیدم، شفق قطبی‌ای که ندیدم، مسکوی پوشیده در برف، لندن بارونی، نیسِ خوشگل، سانتورینی، رم، میلان، ونیز، کومو، وین، پراگ، مادرید، بارسلونا، مونیخ، فرانکفورت، سان‌فرانسیسکو، نیویورک، آمستردام، زوریخ و…
فکر می‌کنم به همه‌ی شهرها، آدم‌ها و داستان‌های جذابی که هنوز تجربه‌شون نکردم. همین کافیه تا ادامه بدم.

3- Keep a compelling scoreboard

lead measure ای که تعیین کردین باید track کنین

. این باعث میشه اگه تنبلی کردین صاف بیاد جلو روتون و تغییر رویه بدین و یا اگه خیلی خفن بودین انگیزه بدین که فردا هم مثل امروز وقتتون رو دیپ ورک گونه صرف اهدافتون کنین.

پس تو یه دفتر ثبت کنین که هر روز چقدر برای هرکدوم از اهدافتون دیپ ورک کردین و روزی که به اون هدف رسیدین و کارتون جواب داد، تو دفترتون علامت هم بزنین. این کار باعث میشه که دستتون بیاد که برای رسیدن به هدفتون چقدر باید دیپ ورک بذارین وسط. مثلا برای اماده کردن یه مقاله صفر تا صد، چند ساعت باید دیپ ورک کنین. اینجوری براری مقاله بعدی هم بهتر میتونین برنامه بریزین و سطح انتظارتون از خودتون خیلی بالا و یا پایین نیست.

4- Create a Cadence of Accountability

روتین وار عملکردتون رو بررسی کنین و مسئول باشین نسبت به کاراتون.مثلا اخر هفته ها میتونین دفترتون رو یه نگاه بندازین و ببینین چقدر برای هدفتون کار کردین و تمرکز داشتین؟ چقدر درجا زدین؟

——————————
جمع بندی:
به نظر من هر چهار تا دیسیپلین رو میشه تو بولت ژورنال گنجوند. بولت ژورنال قرار نیست یه چیز Fancy باشه . یه دفتر که هرروز بنویسین هدف امروز چیه و چقدر کار میکنم و هم چنین کمک میکنه به جمع بندی هفتگی.

و نهایتا اونچه که باعث موفقیت به شکل کلی میشه، میزان ساعاتی که دیپ ورک میکنین نیست. میزان تعهد و روتین وار بودن پروسه دیپ ورک هست. کلا عادت و روتین کردن یه رفتار خوب، خیلی موثر هست.

#انگیزشی #deep_work

تا اینجا گفتیم که #دیپ_ورک چی هست، چه فلسفه ای میشه برای اجراش انتخاب کرد و روتینش چی باید باشه (we talked about what) ولی نگفتیم که خب حالا چجوری دیپ ورک رو باید انجام داد؟(how). بین how و what فرق هست. کتاب با توجه به مدل The 4 Disciplines of Execution میاد میگه چجوری دیپ ورک انجام بدیم. این مدل اولین بار برای این ارائه شد که چجوری بیزینس موفق داشته باشیم ولی میشه به دیپ ورک هم اعمالش کرد.

1- Focus on the Wildly Important
میگن هرچی بیشتر تلاش کنی که بیشتر کار انجام بدی، در واقع کمتر انجام میدی: The more you try to do, the less you actually accomplish.
هدف این دیسیپلین اینه که به جای اینکه رو کلی کار بزرگ تمرکز کنی، رو تعداد کمی هدف خیلی بزرگ و مهم تمرکز کنین. این سادگی و کم بودن پیچیدگی باعث میشه انرژی به شکل خیلی کارامدتر و با کیفیت تری صرف همون تعداد کار محدود مورد نظر بشه و به نتیجه برسه. و هدف هایی انتخاب کنین که در موردشون خیلی مشتاق و excited هستین. مثلا نیاین بگین من هدفم اینه که تعداد ساعات بیشتری دیپ ورک انجام بدم. این هدف مبهمه و شل و ول و قاعدتا سر صبح که بیدار میشین مجبورتون نمیکنه با اشتیاق بیاین بشینین سر کار. مثلا جاش بگین من هدفم اینه 6 ماه اول سال 4 تا مقاله جدید بدم یا فلان درس رو تموم کنم یا زبان رو فلان کتاب رو تموم کنم.

2- Act on the Lead Measures
دو نوع معیار برای اندازه گیری موفقیت داریم. یکی lag measures که چیزایی رو توصیف میکنن که شما میخواین عملا بهبود بدین. مثلا بهتر کردن رزومه. منتها مشکل این نوع معیار اینه که نتیجه شون دیر میاد و در لحظه نیست. مثلا ممکنه 6 ماه طول بکشه تا شما واقعا ببینین که رزومه تون بهبود پیدا کرده.
در مقابلش lead measures هست که رفتارهای جدید رو که منجر به موفقیت میشن رو اندازه میگیره و تمرکز رو به سمت رفتارهایی میبره که میدونیم در long-term روی موفقیت اثر میذاره. مثلا تو همون مثال بهبود رزومه، یه lead measure این هست که تعداد ساعاتی که صرف تخصص تون میکنین رو در نظر بگیرین. خب قاعدتا هرچی بیشتر شما وقت بذاری، احتمال موفقیتت و بهبود رزومه تون هم در اینده بیشتر میشه. یا مثلا اگه هدف کلی تون اینه مقاله بیشتر چاپ کنین، یه lead measure ش اینه که تعداد مقاله های مرتبط به رشته تون رو که میخونین در نظر بگیرین. هرچی شما بیشتر مقاله بخونین، ذهنتون بازتر میشه و شانس دادن مقاله های بهتر بالا میره.

در مورد دیپ ورک، یه lead measure خیلی عالی، تعداد ساعاتی هست که به شکل دیپ ورک صرف رسیدن به اهداف خفن (که مرحله قبلی تعیین کردین) میکنین.
Time spent in a state of deep work dedicated toward your wildly important goal
پس میعارتون این باشه که امروز چند ساعت دیپ ورک کردم.


#انگیزشی #deep_work

میگن برای انجام دادن یه کار درست و حسابی منتظر وحی و الهام و inspiration نباش. دیپ ورک هم همینه. نباید صبر کنی حس و حالش بیاد. باید حس و حال رو خودت به شکل روتین وار ایجاد کنی.

بعد از اینکه فلسفه ای که میخواین باهاش دیپ_ورک داشته باشین انتخاب کردین، باید یه سری آداب و مراسم انجام بدین. یه سری روتین. چرا؟ چون مغز سیگنال میگیره که باید خودشو برای دیپ ورک اماده کنه و رفتن به حالت دیپ ورک راحتتر میشه و بیشتر میتونین تو این حالت کار کنین. این روتین رو باید خیلی جدی و بدون تخفیف انجام بدین. هیچ روش ثابت و یکتایی برای این مراسما نیست ولی چند تا کار رو باید انجام بدین:

1- کجا میخواین کار کنین و چند ساعت:. مکان میتونه آفیس تون یا اتاقتون باشه ولی بهتره که مکانی باشه که هربار که میرین توش یاد دیپ ورک بیوفتین. مثلا رو تخت خواب نمیشه دیپ ورک انجام داد. بهتره که یه میز کار داشته باشین
* من حتی دوران کنکورم رو زمین درس میخوندم. اینجام که اومدیم روی میز ناهارخوری درس میخوندم. تاااا پارسال که رفتیم خونه جدید که دو خوابه بود و یکی از اتاقها شد آفیس. و میز و صندلی گرفتم و به طرز شگفت انگیزی بعدش کارکردم رفت بالا. چون هربار که میومدیم خوه نگاهم به آفیس میوفتاد و یادم میومد که باید کار کنم و فقط استراحت نیست و خیلی روتین وار میرفتم پشت میز میشستم.

2- وقتی شروع به کار میکنین، چجوری میخواین کار کنین: روتینتون باید یه سری قوانین داشته باشه تا تلاشتون برای دیپ ورک منظم و ساختاریافته تر باشه. مثلا، میتونین بگین من تو این مدت به هیچ وجه اینترنت استفاده نمیکنم یا ایمیل چک نمیکنم.
*من تو بازه ی دیپ ورک تلگرام رو از رو لپ تاپ میبندم و صفحه های نامربوط به کارم که تو browser بازه میبندم مثل ایمیل و یا هر صفحه ی دیگه و فقط اون صفحه ای که قراره توش کار کنم میذارم جلوم باز باشه. تمام چیزایی که تمرکزم رو میگیرن یا وسوسه م میکنن که از دیپ ورک خارج بشم از دسترسم خارج میکنم

3- خودتونو ساپورت کنین: خیلی ساده گشنه و خسته نیاین بشینین پای کار. کافی چایی اسنک دم دستتون باشه که دیگه نخواین به خاطرش بلند شین برین و یا در حالی که معده تون قار و قور میکنه بخواین بشینین کار کنین. مغز نیاز به ساپورت داره. شرایطو فراهم کنین. این ساپورت میتونه شرایط محیطی هم باشه، مثل از قبل اماده کردن چیزایی که قراره روش کار کنین. هدف این قسمت اینه که وقتی میرین تو دیپ ورک، دیگه مغزتون نخواد انرژی بذاره تا تازه بفهمه شما چی نیاز دارین. همه چی براش اماده باشه که صاف بره تمرکز کنه فقط

#انگیزشی #deep_work

یکی دو ساله که هر روز یه بخشی از زندگیم پیشرفت میکنه ولی در هزار بخش دیگه‌اش پسرفت.
اینکه حس میکنم وقتی دانشجو بودم زندگی ساده‌تر بود نشون میده دانشجویی یه دوره سمیه که بهت احساس کاذب رشد و پیشرفت میده ولی در واقع هیچی بهت اضافه نمیشه، فقط از خودت هیچ انتظاری نداری چون دانشجویی، ولی به محض فارغ التحصیلی نه تنها انتظارات خودت بهت هجوم میارن و میگن "خب اون زندگی‌ای که قولشو دادی کو؟" بلکه انتظارات جامعه و اطرافیان هم بهش اضافه میشه.
ترکیب انتظارات و موقعیت جامعه که پیشرفت رو سخت میکنه و وقت محدود و در نظر گرفتن اینکه توهم انسانی و مشکلات فقط مخصوص پیشرفت کردن در زندگی کاری نیست و زندگی شخصی هم چالش های خودشو داره و ... یه زندگی غیر ممکن میسازه. از این ترکیب دوری کنید با کاهش انتظارات و شب بخیر.

هوش مصنوعی واقعا هنوز اونقدرا کمک کننده نیست دوستان؛ خودتون زور اصلی رو بزنید تا می‌تونید!!