‎اين شب ها در ايران شهر
‎زنی را می بینم
‎که شكوفه هاى دامنش
‎كنار كيوسك تلفن وُ عكس شهيد كلانترى
‎تا صبح ميوه مى دهند
‎ميوه هاى سُرخ
‎ميوه هاى تُرش
‎ميوه هاى كال
‎ميوه هاى باغِ بى صاحاب
‎كنارش كه مى ايستم اما
‎هنوز دستانش بوى پرتقال هاى جاده شمال مى دهند
‎دلش مى خواست خيال كند
‎براى تو پوست مى گيرد
‎تو را خيال كند
‎تو را خيال كند
‎فردا پليس به اين آدرس نيايد
‎شايد من هم خيال كرده ام
‎باغ را
‎زن را
‎مرد را كه هرگز نديده ام
‎و شكوفه هاىِ سرخ دامن را
‎زمستان كه باشد
‎بعضى تصويرها براى سوزاندن هيزم هاى شومينه كشيده مى شوند
سجاد افشاريان

| @sajadafsharian |