وقتی که مهاجر، به «سرمایه» تبدیل می‌شود. مهاجر افغانستانی، با اشتراکات فراوان فرهنگی با جامعه‌ی ایران، سرمایه جامعه ما بوده و هست. وقتی ساختارهای رسمی حکمرانی و ساختارهای عرفی و اجتماعی، چنین درکی از مهاجر و قابلیت‌های او پیدا کنند و فضا را برای ایفای نقش مؤثر هر مهاجر در هر سطح و قابلیتی که دارد فراهم کنند، یک بازی برد-برد شکل می‌گیرد. برد برای جامعه میزبان و برد برای مهاجر. افزایش نسبت جمعیت مهاجرین در جامعه مقصد، در چنین شرایطی لزوماً به معنای تهدید نیست. اتفاقی که هم در امارات، با مهاجرین پاکستانی و هندی و عرب غیر اماراتی،‌ در ترکیه و در بسیاری کشورهای پیشروی منطقه و هم در شرق آسیا و امریکای شمالی افتاده است.

مهاجر، سرمایه است.