مدیریت رفتار سازمانی

💢باج‌گیری عاطفی در سازمان یعنی چی؟

🖊دکتر حسن بودلایی
🔴باج‌گیری عاطفی تو محیط کاری یعنی کسی با استفاده از احساسات شما، ازتون کار یا رفتار خاصی رو طلب می‌کنه. معمولاً جمله‌هایی مثل اینا می‌شنوید:
• «اگه این کار رو نکنی، کل تیم لطمه می‌بینه!»
• «من از تو انتظار بیشتری داشتم!»
• «ما که مثل خانواده‌ایم، این کار باید برات عادی باشه!»

🟢مثال‌هایی از باج‌گیری عاطفی در سازمان:
▪︎رئیس فداکار:
می‌گه: «اگه این گزارش رو تا فردا آماده نکنی، پروژه می‌خوابه. فقط تو می‌تونی نجاتمون بدی.» این جمله حس گناه و فشار روانی بهتون وارد می‌کنه و باعث می‌شه حتی از وقت شخصی‌تون بزنید.

▪︎همکار درمانده:
می‌گه: «اگه تو بهم کمک نکنی، مجبور می‌شم تا نیمه‌شب بمونم. دیگه نمی‌دونم چی‌کار کنم!» شما باج عاطفی می‌دین و کار اون رو به عهده می‌گیرین.

▪︎مدیر خانواده‌دوست:
می‌گه: «اینجا مثل خونواده‌ته، تو خونواده که آدم وقت نمی‌شناسه!»
و این یعنی اضافه‌کاری بدون اعتراض یا پرداخت.

▪︎تهدید به انزوای حرفه‌ای:
یکی می‌گه: «اگه این کار رو نکنی، دیگه نمی‌تونی روی حمایت من حساب کنی!» این باعث می‌شه حس کنید رابطه‌تون با تیم یا همکارانتون تحت‌فشاره.

🔵عواقب باج‌گیری عاطفی:

• فرسودگی روانی
• کاهش بهره‌وری
• حس ناامنی شغلی

🟤چیکار کنیم؟

• نه بگید: محترمانه و قاطعانه.
• احساسات رو مدیریت کنید: خودتون رو گناهکار ندونید.
• حد و مرز بگذارید: به دیگران بگید که چه کارهایی براتون قابل قبوله.
• شفاف‌سازی کنید: دلایل منطقی برای رد درخواست‌ها ارائه بدید.

🔸به نظرتون باج‌گیری عاطفی چطور می‌تونه روی فرهنگ سازمان تأثیر بذاره؟

@business_school2022

💢بی‌کفایتی استراتژیک در سازمان: سَمّ کار تیمی!

■Weaponized Incompetence
یعنی فردی وانمود می‌کند که کاری را بلد نیست یا نمی‌تواند انجام دهد تا مسئولیت آن را به دیگران بسپارد. این رفتار، در محیط‌های کاری، به شدت به کار تیمی ضربه می‌زند و باعث فرسایش انگیزه کارکنان می‌شود.

□مثال‌های واقعی در سازمان‌ها:

🔹همکار همیشه ناتوان:
به او وظیفه‌ای داده می‌شود، اما با جملاتی مثل "من اینو بلد نیستم" یا "تخصص من نیست" سعی می‌کند کار را به دیگران پاس دهد.
🔸نتیجه؟ همکاران دیگر مجبور می‌شوند کار او را انجام دهند و حجم کاری‌شان افزایش می‌یابد.

🔹مدیری که از تکنولوژی سر درنمی‌آورد:
در جلسات، بهانه می‌آورد که با ابزارها آشنا نیست و از کارکنان می‌خواهد کارهای مرتبط را برایش انجام دهند.
🔸نتیجه؟ کارکنان علاوه بر کار خود، وظایف مدیر را هم به دوش می‌کشند.

🔹همکاری که کارها را خراب می‌کند:
وظایف را عمداً بد انجام می‌دهد تا دفعه بعد دیگر کسی از او کاری نخواهد.
🔸نتیجه؟ دیگران ترجیح می‌دهند خودشان کارها را انجام دهند، درحالی‌که فرد بی‌مسئولیت، بدون زحمت در سازمان باقی می‌ماند.

🔹کسی که از بی‌تجربگی خود سوءاستفاده می‌کند:
دائماً از کمبود تجربه و نابلدی صحبت می‌کند تا آموزش نبیند و مسئولیت بیشتری قبول نکند.
🔸نتیجه؟ دیگران به‌جای او رشد می‌کنند و او در همان موقعیت باقی می‌ماند.

🔹همکاری که همیشه کند و بی‌دقت کار می‌کند:
عمداً کارها را با تأخیر و اشتباه انجام می‌دهد تا دیگران تصمیم بگیرند مسئولیت‌های حساس را به او ندهند.
🔸نتیجه؟ بقیه تیم مجبور به اضافه‌کاری می‌شوند تا ضعف او را جبران کنند.

●عواقب مخرب این رفتار در سازمان:

• افزایش بار کاری برای کارکنان متعهد – کسانی که مسئولیت‌پذیرند، باید دو برابر کار کنند.
• کاهش انگیزه و مشارکت تیمی – کارکنان حس می‌کنند تلاش‌هایشان نادیده گرفته می‌شود.
• فرسودگی شغلی و استرس کاری – تیم مدام تحت فشار اضافه است.
• بی‌اعتمادی در محیط کار – همکاری از بین می‌رود و افراد به یکدیگر شک می‌کنند.
• کاهش بهره‌وری و کیفیت کار – خروجی سازمانی پایین می‌آید و تیم به مشکل می‌خورد.

○ راهکارهای مقابله با این رفتار:

▪︎شفاف‌سازی مسئولیت‌ها:
• هر فرد باید دقیقاً بداند چه کارهایی بر عهده اوست.
• استفاده از KPI و معیارهای عملکرد برای اندازه‌گیری کار هر شخص.
▪︎ایجاد فرهنگ یادگیری و رشد:
• بهانه‌ی "بلد نیستم" را با ارائه‌ی آموزش‌های داخلی از بین ببرید.
• فرصت‌های یادگیری را برای همه فراهم کنید.
▪︎پذیرش ندادن به کارهای اضافی:
• کارکنان نباید به‌جای همکاران بی‌مسئولیت، کار کنند.
• تشویق تیم به نه گفتن به وظایفی که متعلق به دیگران است.
▪︎ایجاد فرهنگ پاسخگویی:
• مدیران باید افراد را در قبال عملکردشان پاسخگو کنند.
• سیستم‌های ارزیابی عملکرد نباید به افراد اجازه دهند که با بی‌کفایتی عمدی از کار فرار کنند.

■آیا شما در محیط کارتان با این رفتار مواجه شده‌اید؟ چطور مدیریت می‌کنید؟

@strategym_academy

💢دوست داشتن مسئولیت دارد!

■یادم می‌آید یک سال تمام، پا روی زمین کوبیدم که من بلبل می‌خواهم. از من اصرار از پدرم انکار که باید خودت بزرگش کنی‌ها!
▪︎گفتم باشد. گفت مسئولیت دارد باید قبول کنی‌ها. قبول کردم. خرید!

▪︎از فردای آن روز، صبح زود باید از خواب بیدار می‌شدم و قبل از خوردن صبحانه‌ی خودم به بلبلم غذا می‌دادم.
خسته‌ام کرده بود، گاهی حتی زمان صبحانه‌ی خودم را برایش خرج می‌کردم و خودم گرسنه می‌ماندم.
درک نمی‌کردم چرا روزهایی که من خوابم می‌آمد یا نبودم پدرم این‌کار را انجام نمی‌داد و با عذاب وجدان گشنگی کشیدن بلبل تنهایم می‌گذاشت.

□یک روز که فراموش کرده بودم برایش غذا بگذارم، به محض دیدنم سوت می‌زد و خودش را به قفس می‌کوبید. طوری که اشکم در آمد، حسابی شرمنده‌ام کرده بود.

●به پدرم نگاه کردم، جوری که انگار او مقصر است. اما تنها جوابی که گرفتم این بود که؛ "دوست داشتن به همین سادگی‌ها نیست. باید مسئولیت دوست داشتن‌ات را قبول کنی. نمی‌توانی دیگران را بگذاری مراقبش باشند. هیچ‌کس برایش تو نمی‌شود! یا چیزی را دوست نداشته باش یا در مقابلش احساس وظیفه کن!"

○این داستان زندگی خیلی از ماست: کسی را دوست داریم، در قفس می‌اندازیمش و بعد رهایش می‌کنیم به امان خدا. یا در بهترین حالت مسئولیتش را گردن بقیه می‌اندازیم. همین است که بعد از چند وقت پرنده‌هایمان می‌میرند و گلدان‌هایمان پژمرده می‌شوند.

○مراقب آدم‌هایی که دوست‌شان دارید باشید. یا شروع به دوست داشتن‌شان نکنید یا مسئولیت‌شان را تا آخر قبول کنید! سخت است.... اما بزرگ‌تان می‌کند.

@hrm_academy

🔴 فرصت محدود — با ۷۹ هزار تومن هر چی میخوای یاد بگیر!
 
🎓 ۷۰۰ آموزش پُرطرفدار فرادرس، با پرداخت ۷۹,۰۰۰ تومن در دسترس شماست!!
 
🎁 کد تخفیف: AMG58
 
👇 بعضی از پر‌فروش‌ترین آموزش‌های این طرح 👇
 
▫️ ارزهای دیجیتال و رمزارزها + اصول سرمایه گذاری
 
▫️ معرفی اسناد و مدارک تجاری برای صادرات و واردات کالا
 
▫️ مدیریت کارهای شخصی و شغلی با Notion
 
▫️ اکسل - ویژه منابع انسانی، آموزش و روابط عمومی
 
▫️ یادگیری و تقویت ذهن با با نرم افزار Anki
 
🔗 لیست تمامی ۷۰۰ آموزش — [کلیک کنید]

🔄 FaraDars - فرادرس

💢فاحشه‌های بد و فاحشه های بدتر

یکی از عجیب‌ترین و البته جالب‌ترین داستان‌های کوتاه جهان، داستانی است به نام Boule de suif نوشته گی‌دو موپاسانِ فرانسوی به معنی گولّه چربی که در فارسی به تُپُلی ترجمه شده است و در سال ۱۹۴۵ نیز فیلمی به همین نام، بر روی پرده سینمای جهان رفت.

تُپُلی، روایتِ اولویتِ غریزه‌ی بقا و پیشی گرفتنِ آن از تمام اخلاقیات ساخته‌ی بشر در مواقعی است که منافع و امنیتِ آدمیزاد به خطر می‌افتد و چقدر در جامعه ما روایتی آشناست!
داستان در خلال یکی از جنگ‌های پروس (آلمان) و فرانسه در قرن نوزدهم اتفاق می‌افتد. ده تن از اهالی یکی از شهرهای مرزی فرانسه برای فرار از نیروهای اشغالگر پروس تصمیم می‌گیرند سوار یک کالسکه شوند.
یک فاحشه که نام اصلی او الیزابت روزت (Elisabeth Rousset) است، یک کُنت، یک زوج مغازه دار از طبقه متوسط، یک کارخانه دار ثروتمند و همسرش، یک روشنفکرِ جمهوری خواه، دو زنِ راهبه و چند بورژوای دیگر که سبب می‌شوند کالسکه، یک جهان کوچک از جامعه فرانسه را تشکیل بدهد.
الیزابت که برخلاف باقی مهمان‌ها شخصیتی رُک و غیرنمایشی دارد نه به نظرات سیاسی باقی حاضران در کالسکه گوش می‌دهد و نه محافظه‌ کار و محاسبه گر است. برخلاف بقیه که پس از پیمودن چند ساعت از راه، گرسنگی را سرکوب می‌کنند و آذوقه‌هایشان را رو نمی‌کنند، تُپُلی(الیزابت) سبد غذایش را باز می‌کند و به بقیه هم تعارف می‌کند.
مهمان‌ها که در بدو ورود و به دلیل دانستنِ شغلِ تُپلی با اکراه و انزجار به او نگاه می‌گردند و از همسفر بودن با او احساس حقارت می‌کردند، دست رد به غذاهای خوشمزه تُپُلی نمی‌زنند!
در این میان، کالسکه به دلیل هوای بد و مه گرفتگی، وارد نواحی تحت اشغال آلمانی‌ها می‌شود و اعضای کالسکه که برای شب‌مانی به یک مسافرخانه مراجعه می‌کنند، متوجه حضور نظامیان پروس در آنجا می‌شوند.
افسر آلمانی، تمام اعضای کالسکه را در مسافرخانه بازداشت می‌کند و پس از دو روز که فرانسوی‌ها جویای دلیل می‌شوند افسر آلمانی به آنها می‌گوید شرط آزادی شان این است که تُپُلی بپذیرد که یک شب پیش او بخوابد.

فرانسوی‌ها که ابتدا از شنیدن این درخواست بی‌شرمانه، خشمگین شده بودند، رفته‌رفته از غرور و مقاومت الیزابت برای نخوابیدن با افسر آلمانی به ستوه می‌آیند.

روشنفکر و ثروتمند و راهبه و تاجر و فرهیخته همه دست به یکی می‌کنند تا تُپُلی را راضی به قحبگی کنند!

موپاسان در این داستان، به طرزی شگفت‌انگیزی، وابسته بودنِ اخلاق به شرایط را نشان می‌دهد. تمام کسانی که تا چند ساعت پیش ظاهرا فاحشگی را زشت و قبیح می‌دانستند به هر روشی که بلد بودند از توجیهات مذهبی تا شیوه‌های رایزنیِ تجاری استفاده می‌کنند تا دختر بی‌نوا را راضی کنند با افسر آلمانی بخوابَد ...

صحنه‌های پایانیِ داستان، یک تراژدی محض است. تُپُلی برخلاف غرور و خواست قلبی، برای خیر جمعی با افسر آلمانی خوابیده، کالسکه در حال حرکت است و افرادی که در روز روشن برای تُپُلی دیوثی کرده‌اند حالا آذوقه‌هایشان را در آورده‌اند و می‌خورند.
تُپُلی گرسنه و غمگین در گوشه کالسکه نشسته است و به جماعتی نگاه می‌کند که دوباره بر سر میهن و غرور و آزادی و خدا و پاکدامنی دارند حرف می‌زنند. هیچکس به الیزابت نگاه نمی‌کند ولی گی دو موپاسان او را در تاریخ ادبیات جهان جاودانه می‌کند. دختری مهربان و پاک که بین فاحشه‌های واقعی نشسته است!


فاحشه های بدتر، تزویر گران و ریاکاران به ظاهر موجه و پسندیده ای هستند که نان را به نرخ روز می‌خورند و حال مردم/همکاران/ کارکنان و ... برای آنها مهم نیست!

✍ کانال مدیریت منابع انسانی

@hrm_academy