به تشویق و توصیه‌ی یکی از دوستان چند روزه در حال خواندن مقالات پیرامون حوزه سلامت به‌خصوص تاثیرات دخانیات و الکل بر روی سلامتی هستم و به نتایج بسیار جالبی رسیدم. جدا از عامل سرطان و بیماری‌های ریوی و معدوی بودن دخانیات و الکل چیزی که توجه من رو شدیداً بهش جلب کرد این بود که دخانیات و الکل بالمعنی الاخص باعث زوال عقل و به تدریج احمق شدن یک انسان می‌شن!
وقتی مقالاتی که در فوق ذکر کردم رو می‌خوندم یاد داستانی از ناصر خسرو افتادم که ایشون هم گویا دوره‌ای دائم الخمر بوده. داستان این‌گونه است:

شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفتی: «چند خواهی خوردن از این شراب که خرد از مردم زایل کند؟ اگر به هوش باشی بهتر.» من جواب گفتم که «حکما جز این چیزی نتوانستند ساخت که اندوه دنیا کم کند.» جواب داد که «در بی‌خودی و بیهوشی راحتی نباشد، حکیم نتوان گفت کسی را که مردم را به بیهوشی رهنمون باشد، بلکه چیزی باید طلبید که خرد و هوش را بیفزاید.» گفتم که «من این از کجا آرم؟» گفت: «جوینده یابنده باشد»

این مسئله زوال عقل بسیار برای من تکان‌دهنده و جالب بود، و نفرت عجیبی از دخانیات و الکل در من تولید کرد، گویا در باب الکل حتی کم خوردن‌اش هم به اندازه کافی ضرر خواهد کرد!

مقاله‌‌ای که در باب الکل و اثرات‌اش روی ذهنه:
https://www.health.harvard.edu/blog/this-is-your-brain-on-alcohol-2017071412000

مقاله‌ای که در باب دخانیات و اثرات‌اش رو ذهنه:
https://www.medicalnewstoday.com/articles/smoking-effects-on-the-brain

پی‌نوشت: اگر در این کانال و نوشته‌های من چیزی بوده که نوعی ترغیب به مصرف دخانیات و الکل درون‌اش وجود داشته بنده رو ببخشید و از همه عذر خواهی می‌کنم.