کانال رسمی حامد رضا معاونیان

"استیکال"
⚜با استعانة از حجة‌بن‌الحسن(عجل‌الله‌له‌الفرج)
سروده ۱۴ بهمن ۱۴۰۳
.
.
هتکِ حریمِ روضه‌ی ارباب تا به کی
این ناقهٔ گریخته را کس نکرد پی

افسار دین به پنجهٔ یک عده نابکار
شلاق بر کف‌اند، وِرا میزنند هی

یابن الحسن ببخش که چون مجلس یزید
اشعار پر شده است ز جام و شراب و می

آنروز شهر شام که دف میزدند و کف
امروز بر نوای حسین‌ست تار و نی

ای سینه زن چگونه طرب در وجود توست!
وقتی که هست محضر زینب سری به نی

خون شهید کرببلا را به شیشه کرد
مداح پست بی شرفی که نمود طی

دست از امام خویش مکش همچو ابن‌سعد
آنکس که داد آخرتش را به مُلک ری

فقرش زیاد باد مَنِ اسْتَأکَلَ بِکُم
هرکس که خورد نان ز امام و نکرد قی

با التماس تذکره‌ی کربلا بخواه
هتک حریم روضه‌ی ارباب تا به کی

سیدمهدی‌یار حسینی

درمانده عقلها به سوال حسين كيست؟

—————————-
درمانده عقل ها
كه خدايا :
حسين كيست؟

ما مانده ايم و
مردم دنيا :
حسين كيست؟

وامانده است فهم و
بشر مات مانده است
آيا حسين چه كرد و آيا
حسين كيست؟

لنگ است ، لنگ
كُميتِ خرد و عقل
در درك و حلِ ‌ّ راز معمّا :
حسين كيست ؟

نامحرم اند
مدعیان شعور و فهم
هرگز ندیده دیده ی اعمیٰ
حسین کیست؟

عمريست گريه كرده
به سوگش نشسته ام
آخرچه كرده با دل ماها ؟
حسين كيست؟

جويا شدم گهي
ز كتاب و‌‌ گه از حديث
پرسيده ام ز حيّ تعاليٰ
حسين كيست؟

پُر لاله است
دشت و گلستان كربلا
من هم نشسته ام به تماشا ،
حسين كيست؟

پروانه بوده ام
وَ مگو كه نسوختي
ديوانه گشته ام
ولي كه : الهٰا !
حسين كيست؟

جن و ملك
بر آدميان گريه مي كنند
همراه ما مویه كنان با :
حسين كيست

در زير دشنه
لب ز نيايش فرو نبست!
جبريل صيحه زد :
واعجبا !
حسين كيست؟

امشب نجف
ز پير خرد ميكنم سوال:
بامن بگوي حضرت مولا !
حسين كيست ؟

اي مظهر خلوص
چي كردي تو یا حسین ؟
داری تو با خدا معامله سودا ؟!
حسین کیست ؟

من تشنه ي فراتم و
مشتاق كربلا
يا رب چه كرده
با من شيدا
حسين كيست ؟

آخر چقدر صبر ؟!
چه قد‌‌َر طاقت و رضا
آیا که بود زینب کبری ؟
حسین کیست؟

باز این محرم است و
دلم غرق ماتم است
فریاد از این مصیبت عظمی
حسین کیست؟!

حامد فقط
جواب تو‌ در نزد فاطمه است
گریان بپرس :
حضرت زهرا !
حسین کیست ؟

دوم محرم ۱۴۴۳ نجف

🌺😀🌺دوم شعبان، روز هلاکت معتزّ عباسی، قاتل حضرت هادی علیه السلام، مبارک باد

به نقل مرحوم محدّث قمّی در روز دوم ماه شعبان سال 255 هجری ، خلیفه عبّاسی، معتزّ بالله،  قاتل حضرت هادی علیه السلام به هلاکت رسید. (وقایع الایام، ص336/ تتمّۀ المنتهی، ص340)
وی 4 سال و 7 ماه حکومت کرد. (البدايةوالنهاية،ج‏11،ص16)
معتزّ، مقبره های قریش (قبور کاظمین علیهماالسلام) را به آتش کشید. (إعلام الورى، ص373)
مرحوم علامه مجلسی در «بحارالانوار» می نویسد:
«از مرحوم صدوق روایت شده است که معتزّ، حضرت هادی علیه السلام را مسموم کرد.» (بحار الأنوار، ج‏27، ص215)
به نقل مرحوم شیخ ابراهیم کفعمی در «مصباح» نیز، معتزّ، حضرت هادی علیه السلام را مسموم کرد. (بحار الأنوار، ج‏50، ص117)
محمّد بن بُلبُل گفت: معتزّ به سعید حاجب دستور داد که حضرت عسکری علیه السلام را به سوی کوفه ببرد و در میان راه، گردن آن حضرت را قطع کند. در این هنگام نامه حضرت عسکری به دست ما رسید که آنچه شنیده اید، انجام نمی شود، پس معتزّ بعد از سه روز، خلع شد و به هلاکت رسید. (المناقب، ج4، ص432)
ابو الهيثم نقل می کند: وقتى معتزّ، حضرت عسكرى را به سعید حاجب، تحويل داد، به او گوشزد كرد كه چنان بر او تنگ بگير و در فشار قرار ده كه مردم داستان ‏ها از آن سخت ‏گيرى ‏ها نقل كنند و خود عازم كوفه شد. پس ابوالهیثم نامه ای به حضرت عسکری علیه السلام نوشت و عرض کرد: فدایت شوم، خبری به ما رسیده که بسیار بر ما گران است. حضرت پاسخ فرمودند: بعد از سه روز، فرج می رسد، پس معتزّ از خلافت خلع شد. (غیبت شیخ طوسی، ص208)
محمّد بن عبد اللَّه گفت: وقتى (معتزّ) به سعيد دستور داد تا حضرت عسكرى عليه السّلام را به كوفه ببرد، ابو الهيثم نامه ‏اى خدمت امام نوشت و عرض کرد: خبرى به ما رسيده و موجب ناراحتى ما شده و خيلى ما را مضطرب نموده است. آن حضرت پاسخ فرمود: پس از سه روز فرج خواهد رسيد، پس معتز كشته شد. (دلائل الإمامة، ص427/ الخرائج ، ج‏1، ص451)
حضرت عسکری علیه السلام، 20 روز قبل از هلاکت معتزّ، کشته شدن وی را به علم غیب بیان فرمودند. (الكافي، ج‏1، ص506)
محمّد بن اسماعيل بن ابراهيم بن موسى گفت: حضرت عسكرى، بیست روز قبل از مرگ معتزّ، نامه ‏اى به ابوالقاسم اسحاق بن جعفر زبيرى نوشت و فرمود: در خانه خود باش تا آنچه باید اتّفاق افتد، واقع شود. پس بالاخره، آن واقعه برای معتزّ اتفاق افتاد. (بحار الأنوار، ج‏50، ص277 به نقل از ارشاد)
محمّد بن على صيمرى نقل می کند: نزد ابو احمد عبيد اللَّه بن عبد اللَّه رفتم. ديدم نامه حضرت عسكرى علیه السلام نزد اوست. حضرت در آن نوشته بود: من، مرگ این طاغی یعنی زبیری(یعنی معتزّ که نامش، زبیر بود) را از خداوند درخواست کرده ام. وی پس از سه روز هلاک می شود. پس روز سوم، آن واقعه اتّفاق افتاد. (بحار الأنوار، ج‏50، ص297 به نقل از کشف الغمّة)
محمّد بن علیّ صَیمُری گفت: حضرت عسکری علیه السلام نامه ای به من نوشت و در آن فرمود: آشوبی برای شما به پا می شود، خود را آماده کنید. چند روز گذشت تا آن که جریان معتزّ اتّفاق افتاد. (بحار الأنوار، ج‏50، ص298 به نقل از کشف الغمّة)
حضرت صادق علیه السلام در روایت رجعت فرمود: سپس حسن بن علی العسکری علیه السلام (نزد جدّم رسول خدا صلّی الله علیه و آله) می ایستد و از آنچه معتزّ با وی انجام داد، شکایت می کند. (بحار الأنوار، ج‏53، ص32)
ابن کثیر در «البدایة و النّهایة» می نویسد:
سه روز به پایان ماه رجب مانده بود که خلیفه، معتزّ بالله از خلافت خلع شد و دو شب از ماه شعبان که گذشت، مرگش را اعلام کردند. در ماجرای مرگش، ترک ها به او حمله کردند و میخ ها را در بدنش فرو کرده و به سمت پاهای او می کشیدند و سپس آن را خارج می کردند. پس وی را با لباس خونین به وسط دارالخلافه بردند و در گرمای شدید قرار دادند. زمین آنقدر داغ بود که گاهی روی یک پا و گاهی روی پای دیگرش می ایستاد. بعضی از ترک ها به وی ضربه می زدند و می گفتند که خودت را از خلافت، خلع کن. پس وی را به داخل اتاق بسیار کوچکی بردند و انواع شکنجه ها بر او وارد کردند تا آن که خود را از خلافت خلع نمود. در ادامه به او سه روز غذا و آب ندادند و وی پیوسته درخواست آب می کرد. پس وی را در حوضچه ای از آب و آهک قرار دادند تا آن که حوضچه خشک شد و او مرد. پس جسدش را روز دوم شعبان در آوردند و بر او نماز خواندند. (البدايةوالنهاية،ج‏11،ص16)
✅«اللّهمّ عجّل لولیّک الفرج»

بسم الله
🍏شكوه مادر :

تفسیر : زهرا را به کوثر می شناسد
تاريخ : احمد را به دختر مي شناسد !

تطهیر؛ پاکی را به زهرا کرد معنی
تنزیل ؛ او‌ را کفو حیدر می شناسد

انجا که او‌ و‌ همسرش را خواند بحرین
یعنی که او ‌را بحر دیگر می شناسد

دریایي از علم الهی بود زهرا
بحرالعلوم این بحر احمر می شناسد

پيغمبرت ام ابيها خواند ، زهرا !
آري ترا او جاي مادر مي شناسد

تو ليلة القدري و جز معصوم ، الحق
قدر تو را خلاق داور مي شناسد

يكتا دلارام علي بودي هميشه
مولا تو را از خویش بهتر می شناسد

زهرا نه زن ، مرد آفرین بودست اما
تنها علی را مرد خیبر می شناسد

تنها علی را او امام خویش داند
بوبکر را مصداق ابتر می شناسد

کوهی ز صبر و بردباری بود و‌ امت
هر مادری از خوی دختر می شناسد

صدها هزاران مادر عالم فدایش
شیعه شکوه حق مادر می شناسد

او‌مادر ما نه ، که مام پاک طاهاست
این مادری را خود پیمبر می شناسد

او شرط توحید است ،او ام الکتاب است
او‌باطن الله اکبر می شناسد

با خطبه اش از سر پنهان پرده برداشت
آیا ادب الفاظ بهتر می شناسد !؟

بی شک رضای فاطمه رضوان حق است
او را خدا معیار و‌محور می شناسد

قدر و‌مقام فضه اش را کس ندانست
این منزلت را قلب قنبر می شناسد

حوریه ی انسیه نازکتر ز گل بود
عمق عزا را میخ بر در می شناسد

حامد غلام کمترین مهدی اوست
دخت نبی من ‌را به نوکر می شناسد


۲۶ ربیع الاول ۱۴۴۱

اذر ۱۳۹۸/ قم