سیگاری روشن کردم و منتظر شدم تا علف زیر پایم سبز شود منتظر می‌مانم. تا خدا من را بکشد، منتظر می‌مانم.
سخت نگیر، بزن بیرون و درباره‌ی زندگی چیز یاد بگیر، توی خیابان‌ها قدم بزن. مشکل تو این است: نادانی‌ات درباره‌ی زندگی. چیزهای پیش‌پاافتاده‌ای می‌نوشتم که دنیا هرگز نمی‌خواندشان و هرگز فرصت فراموش کردنشان را به دست نمی‌آورد.
خدا، کاش پایین بیایی و ببینی چه بر سرِ ما آمده.
کدام خدا؟ کدام مسیح؟ آن‌ها افسانه‌هایی بودند که زمانی به‌شان اعتقاد داشتم و حالا باورهایی بودند که حس می‌کردم افسانه‌اند.

جان فاتنه

@ketabkhanepdf12