سایت خبری-تحلیلی کلمه

🔴 عملیات ویژه و معاملات ترامپوتین

✍ مرضیه حاجی‌هاشمی

🗒 این گونه به نظر می‌رسد که رهبری جدید آمریکا در حال دست شستن از موضع ابر قدرتی در عرصه بین المللی و هزینه‌های گسترش ارزش‌های دموکراتیک در جهت منافع کلان خویش است؛ گرچه موضع دیرینه ایالات متحده در ۷۰ ساله اخیر پس از جنگ جهانی برای بسیاری از محافظه‌کاران قابل عدول نیست و همه آنها بر سر موضع جدید اشتراک ندارند، اعم از «کنسرواتیست‌»های «ریگانیست» و «نئوکنسرواتیست‌»های معتقد به تز «بوش» که برای گسترش ارزش‌های دموکراتیک می‌توان حتی حمله نظامی را نیز تجویز کرد؛ ولی تا اینجا همه آنها در جهت منافع حزبی با «ترامپیست‌»ها کنار آمده‌اند.

▫️این تغییر موضع البته بدان معنا نیست که رهبری جدید، منافع اقتصادی ایالات متحده را در مناسبات جهانی دنبال نمی‌کند که برخلاف آن، گویی «ترامپ» تنها سه معیار را در کنشگری‌هایش در سیاست داخلی و خارجی مد نظر دارد: ۱- هر آنچه «بایدن» و دولتش انجام داده‌اند را اشتباه و خسارت بار بخواند و خلاف آن عمل کند؛ ۲- صرفاً سود و زیان اقتصادی را برای ایالات متحده محاسبه کند؛ ۳- تسویه حسابهای شخصی با بازیگران داخلی و خارجی که جانب او را گرفته یا نگرفته‌اند یا به باورش او را تحقیر کرده‌اند.

▫️همین معیارهای سه گانه است که تنها در فاصله یک ماه او را به نسبت‌های مختلف در تقابل و تنش با همسایگان و برخی از کشورهای منطقه، اعم از کانادا، مکزیک، پاناما و گرینلند و همچنین فراتر از آن آلمان، اوکراین و به طور کلی متحدان دیرینه اروپایی قرار داده است. ترامپ به طور حتم از نتایج نظرسنجی‌ها و عدم محبوبیتش بین ملت‌های اروپا و عدم تمایل اکثر دولت‌هایشان به پیروزی او در رقابت‌های انتخاباتی آگاه است. هزینه‌های کلان ایالات متحده برای ناتو و بسیاری دیگر از اتحادیه های بین المللی را نیز با سنجه صرفاً اقتصادی‌اش به صرفه نمی‌داند و در پی تخریب سیاست‌های خارجی بایدن نیز هست؛ لذا مطابق معیارهای سه گانه‌اش بیشترین تنش را با اتحادیه اروپا خواهد داشت و جنگ روسیه با اوکراین را نیز جنگ اروپا با روسیه می‌داند و برای پایان این مناقشه توجهی به منافع اروپا نخواهد کرد.

▫️لذا با توجه به روابط شخصی ترامپ با «پوتین» و مداخله‌ روسیه به نفع او در رقابت‌های انتخاباتی و مواضع بالعکس اوکراین‌ در این زمینه، همه این عوامل موجب رفتار به شدت غیرمعمول و معقول یک رئیس جمهور ایالات متحده در نسبت با «زلنسکی» به عنوان رهبری کشور مورد تجاوز روسیه و تحت حمایت غرب می‌باشد، جایی که ترامپ و بنیادگراهای شرق زده داخل ایران را کنار هم قرار می‌دهد. آنهایی که تحسین کننده روسیه در تقابل با غرب هستند و تجاوز آشکارش به خاک یک کشور مستقل و اشغال بخش‌هایی از آن و ویرانی شهرها و کشتار ۵۷ هزار نفر که تعداد زیادی از آنها غیرنظامی بودند و آوارگی میلیون‌ها شهروند را تنها به دلیل آمریکا ستیزی می‌ستایند و حتی به دلیل ارسال تسلیحات به متجاوز، کشور را در تقابل با اروپا نیز قرار داده اند.

▫️از عجایب روزگار است که آمریکا به رهبری کسی که بالاترین تحریم‌ها را علیه ایران، اعمال و جمهوری اسلامی را حتی تهدید به حمله نظامی کرده است با آنانی که حتی ترامپ را شایسته مذاکره و گفتگو نمی‌دانند، در مواضع مشترک نسبت به تجاوزی آشکار قرار داده است، اینکه اوکراین با تحریک آمریکا عامل آغاز جنگ است. از عجایب دیگر اینکه نمونه‌ای از پهپادی که در این تجاوز در اختیار روسیه قرار داده‌اند، به آمریکا برده می‌شود و در کنفرانس اقدام سیاسی محافظه‌کاران (CPAC) به نمایش در می‌آید، کنفرانس آنهایی که به رهبری ترامپ قائل به این تجاوز نیستند. مشخص نیست با چه معیاری از نظر آنها ارسال این پهپاد محکوم خواهد شد!

▫️نداشتن معیارهای روشن اخلاقی، حقوق بشری و منطبق بر منافع ملی سبب می‌شود، به طور کلی دوستی‌ها و دشمنی‌ها غیر واقع گرایانه باشند و تنها یک آمریکا ستیزی و غرب ستیزی کور و خسارت بار، حالا دشمنان قسم خورده ترامپ را در کنار او و هواداران ایرانی‌اش قرار می‌دهد که شاهدی بر حمایت جمهوری اسلامی از یک تجاوز را به وی عرضه می‌کنند، در حالی که او هم چونان جمهوری اسلامی اصلاً قائل به این تجاوز نیست با این تفاوت که بنیادگرایان، تنها آمریکا و غرب را عامل این «عملیات ویژه» می‌دانند.

▫️این شرمساری برای همیشه در تاریخ بر چهره آنان حک خواهد شد که در حالی در بلوک «ترامپوتین» در مقابل کشوری قرار دارند که حاضر نشدند، تجاوز به خاکش را حتی یک بار محکوم کنند که حتی تمام منافع ملی سرزمین و مردمان خویش را نیز قربانی کردند، با این سودا که روسیه در دشمنی با آمریکا کنار آنها خواهد بود و اکنون شاید در حال معامله شدن بین این دو دوست جدید هستند؛ چنانچه در سوریه معامله شدند، معامله با تمام خاک‌هایی که پوتین، متجاوز بدان نیست و در عملیات ویژه آزاد کرده است!

*کانال نویسنده
@kaleme

🔴 ادامه کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۳۷ زندان کشور

در هفته پنجاه و هفتم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، شماری از زندانیان زندان چوبیندر قزوین به این کارزار پیوسته و همراه با زندانیان ۳۷ زندان دیگر دست به اعتصاب غذا زده‌اند. در بیانیه‌ی این کارزار که با هدف «لغو مجازات اعدام و دفاع از حق حیات» راه‌اندازی شده آمده است:

▫️کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» پیش‌تر با انتصاب جعفر منتظری - دادستان سابق کل کشور - به ریاست دیوان عالی کشور، با توجه به سوابق او در حاکم‌کردن نهادهای امنیتی بر قوه قضائیه و نقض بیشتر استقلال دستگاه قضایی، احتمال «کانالیزه‌کردن پرونده‌های زندانیان» در دیوان و تعیین شعبات خاص برای تأیید احکام بی‌پایه و اساس دادگاه انقلاب را پیش‌بینی کرده بود. این انتصاب، ناکارآمدی این ارگان در تأمین دادرسی منصفانه را به‌طور کامل نمایان ساخت.

▫️اعضای این کارزار در دفاع از «حق دادخواهی»، به‌ویژه برای شهروندانی که عزیزانشان از «حق حیات» محروم شده‌اند، خواهان آزادی تمامی دادخواهان در بند، به‌ویژه خانم ناهید شیرپیشه - معلم دادخواه و مادر جان‌باخته زنده‌یاد پویا بختیاری، معترض آبان ۹۸ - هستند. متأسفانه او هفته گذشته در پی فشارهای زندان و نهادهای امنیتی دست به خودکشی زده است. بی‌تردید، روزی خواهد رسید که دادخواهی محقق شده و آمران و عاملان این جنایات محاکمه خواهند شد.

▫️این کارزار تمامی احکام اعدام، صرف‌نظر از اتهامات منتسب به محکومان را قویاً محکوم می‌کند و برای پیشگیری و لغو مجازات اعدام در ایران از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد بود. از این رو، از همه مدافعان حقوق بشر، فعالان سیاسی، مدنی، صنفی و وجدان‌های بیدار در ایران و سراسر جهان دعوت می‌کند تا برای لغو اعدام در ایران، همراه و متحد شوند و صدای زندانیان محکوم به اعدام باشند.
 کارزار‌ «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۳۷ زندان زیر، اعتصاب غذا خواهد داشت:

▫️زندان اوین (بند زنان، بند ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان تهران بزرگ، زندان خورین ورامین، زندان اراک، زندان خرم‌آباد، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز، زندان سپیدار اهواز، زندان نظام شیراز، زندان عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بم، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان جوین، زندان مشهد، زندان گنبدکاووس، زندان قائم‌شهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان،زندان کامیاران، زندان دیزل‌آباد کرمانشاه، زندان چوبیندر قزوین

@kaleme

🔴 مقایسه‌ای با زمان‌ جنگ

✍️ حسین باستانی

در زمان جنگ ایران و عراق، البته خاموشی‌ برق و‌ کمبود‌سوخت، پدیده‌های رایجی بودند. ولی آیا کسانی که زمان جنگ را به یاد می‌آورند، چنین خاطره‌ای دارند که حتی در پایتخت «ادارات دولتی،  آموزشگاه‌ها، مدارس و دانشگاه‌ها» مکررا به علت «کمبود سوخت» -و نه مثلا به علت بمباران- تعطیل باشند؟ آیا حتی درسال‌های به‌شدت بحرانی اواخر جنگ، کشور به چنین وضعیتی رسیده بود؟

چرا باید شرایط موجود، از زمانی که نیرگاه‌های ایران هدف حملات ویرانگر -و مستمر- ارتش عراق بودند، جریان صدور نفت از خلیج فارس مختل شده بود و بودجه کشور درگیر جنگی تمام عیار بود هم بحرانی تر شده باشد؟ مهم‌تر آنکه بحران جاری، مشخصا تا کجا قرار است پیش برود؟

*کانال نویسنده
@kaleme

🔴 آن روز را می‌بینم…

روایتی از اعتراف به جنایت آبان خونین در بازجویی‌ها | این نواختن سمفونی وحشتناک اعدام در زندان‌ها دیگر اثر ندارد

✍️ احمدرضا حائری
زندان اوین

▫️زمان در زندان کش می‌آید، اما وقتی همبندی‌ات را که حکم اعدام در پرونده‌اش نوشته‌اند را، صدا می‌زنند زیر هشت، زمان برایت متوقف می‌شود! دو روز پیش بود، عصر قصد خوابی عصرگاهی را داشتم، چشمانم گرم شده بود که ناگهان شنیدن صدایی غریبه از سر سالن، چون برق سه‌فازی شد که بدنم را خشک کرد، فقط شنیدم: «مهدی حسنی را افسر نگهبانی زیر هشت خواسته‌اند» ضربان قلبم تند شد و نفهمیدم چطور در لحظه خودم را به سر سالن رساندنم، مهدی آنجا بود و من چنان روح و روانم زیر آوار افکار طناب و چوبه‌دار سنگینی می‌کرد که فقط توانستم مطمئنم شوم مهدی نرود زیر هشت و اول دو تن از همبندی‌ها رفتند تا بپرسند موضوع چیست؟ افسر نگهبان هم کیسه لباس‌ها و وسائل مهدی را نشان داده و گفته بود فقط خواستیم بیاید برگه تحویل را امضا کند و این وسایلش را که از اوین آمده تحویل بگیرد.» تا رفقا برگشتند و با مهدی رفتند و همراه وسایل برگشتند؛ زمان برای من به کندی گذشت، گویی که روی سیاره دیگری هستم! سه دقیقه برایم شد سه روز!

▫️الان برای خواهرانم در بند زنان اوین با هر بار صدا زدن پخشان و وریشه این اتفاق می‌افتد، اول زمان برای‌شان متوقف می‌شود و بعد تا پخشان و وریشه به بند برگردند، روان‌شان زیر خروارها فکرهای منفی درباره «طناب و چوبه دار» تا آستانه متلاشی شدند، پیش می‌رود. برای شریفه مرادی و منوچهر فلاح و هم‌بندی‌هایش‌هایشان در زندان لاکان رشت، برای هم‌وطنان عرب در زندان شیبان یا برای عیدو شه‌بخش یا سلیمان شه‌بخش و... در واحد دو قزل‌حصار، برای همه ما در چهار گوشه ایران « هر روز سمفونی وحشتناک اعدام را می‌نوازید»غافل از اینکه دیگر اثر ندارد این ارعاب و اعدام، ما زخمی می‌شویم اما نمی‌شکنیم.

▫️به خدا روزی را می‌بینیم که در چشمان‌تان پشیمانی موج می‌زند از اینکه یک ملت را به زور اسلحه، انفرادی، زندان و اعدام به گروگان گرفتید. روزی که می‌ترسم امثال ما نتوانیم عدالت انتقالی را تضمین کنیم، از فرط ستمی که روا داشته‌اید بر این مردم!

▫️فکر می‌کنید این مردم خبر خودکشی ناهید شیربیشه را می‌شنوند، چه میزان بر حجم خشم و عصبانیت‌شان افزوده می‌شود؟ فکر می‌کنید مادری را تنها به جرم دادخواهی زندانی و با انفرادی شکنجه کنید، اگر خودکشی کند، مردم از شنیدن خبرش‌ چه حالی می‌شوند!؟ با خبر خودکشی ناهید یا روزهای بازجویی در بند یک الف سپاه می‌افتم، من روی صندلی رو به دیوار، سربازجوی سازمان اطلاعات سپاه از پشت سر مدام دو مصاحبه‌ام با بی‌بی‌سی و اینترنشنال را پخش می‌کرد که درباره بیانیه‌ای بود که با دوستان در داخل کشور درباره هشدار نسبت به سرکوب مردم در اعتراضات بهار ۱۴۰۱ داده بودیم؛ و آنجا که می‌گفتم:« ما بر اساس تجربه آبان نگران هستیم نیروهای امنیتی بار دیگر از اسلحه جنگی برای سرکوب اعتراضات آرام مردم استفاده کنند.» همانجا پخش مصاحبه را قطع و با غیض می‌پرسید:« آقای حائری چرا با اطمینان گفتید ما از اسلحه جنگی استفاده می‌کنیم» پاسخش دادم:« چون آبان ۹۸ را دیده بودیم.که دست اراذل اسلحه دادید و بی‌هدف رگبار گرفتند و صدها مثل پویا بختیاری و ابراهیم کتابدار را کشتند» دست‌پاچه پاسخ داد:« آقای حائری می‌دانستید ما پس از آبان دستور دادیم اسلحه‌خانه‌های پایگاه‌های‌ بسیج را پلمپ کنند!؟» و من خونسرد پاسخ دادم:« به فرض صحت به ما که ابلاغ نکرده بودید! گمان ما این بود باز به دست اراذل کلاش جنگی می‌دهید.»

▫️آن روز اولین بار بود که اعتراف رسمی را می‌شنیدم از جنایت در آبان خونین ۹۸ از سوی یک نیروی دست‌اندرکار! الان که اخبار را تحلیل می‌کنم و می‌بینم اینها حتی از تجمع کهنه‌سربازان جنگ هشت‌ساله و خانواده شهدا برای پایان یافتن حصر رهبران جنبش سبز به دستور کین‌توزانه «آن دیگری»؛ چنان هراسی دارند که مرکز شهر را به حالت حکومت نظامی درآورده و صدها تن را بازداشت می‌کنند، چنین بزدلانی‌که دائم در حال جستجوی جرقه یا شعله‌ای هستند که در جائی درگیرد و سریع بروند به هر قیمتی خاموشش کنند؛ پس‌ با اعتراضات مردم جان به لب رسیده در دهدشت و بازداشت‌شدگان یا با دانشجویان چگونه رفتار می‌کنند!؟ جز این است که گردان‌های اراذل و اسلحه‌خانه‌هایی با درهای باز را به کار می‌گیرند!؟

▫️بار دیگر از سر صدق تأکید می‌کنم، زندان و اعدام و سرکوب اگر در این کشور مؤثر بود و مردم این سرزمین زیر بار حرف زور می‌رفتند، الان ما به جای زندان شما در زندان یکی از نوادگان محمدعلی‌شاه قاجار در حبس بودیم. اعدام اثر ندارد. سرکوب اثر ندارد. حبس و حصر و انفرادی و دادگاه فرمایشی دیگر اثر ندارد. این درس تاریخ است؛ پیروزی دموکراسی و آزادی‌خواهی بر استبداد حتمی است.

@kaleme

🔴 استبدادی که درستکاری مردم را به فساد می‌کشاند

✍ مرضیه حاجی هاشمی

🗒 با نگاهی جامعه شناختی که بی هیچ ارزش گذاری، واقعیت اجتماعی را واحد تحلیل و ارزیابی خود از جامعه قرار می‌دهد، می‌توان اذعان داشت، یک گذار فرهنگی- اجتماعی از جنبه باورهای دینی در جامعه رخ داده است. عوامل متعددی در این گذار نقش دارند؛ اما با توجه به اینکه جامعه، تحت حاکمیت قوانینی اداره می‌شود که لااقل دینی خوانده می‌شوند، نقش این مدیریت و قوانین مورد توجه بیشتر قرار می‌گیرد.

▫️«کانت» صرف نظر از اینکه از جنبه فردی بر این باور است، اگر کسی «قوانین موضوعه وحیانی» و «قواعد دعا و مناجات» را مقدم بر «خصلت‌های خداپسندانه» بداند و آن را شرط ضروری دین تلقی کند و از این طریق به دنبال کسب رضایت خدا باشد، در حال بت پرستی است و به دین حقیقی پشت کرده است، به لحاظ اجتماعی نیز معتقد است، بندگی خدا یک امر کاملاً آزاد و اخلاقی است و اگر به جای آزادی، انسان‌ها را در یک جامعه به زیر یوغ قوانین موضوعه دینی ببری، «برای انسان آگاه، یوغ سنگین و غیر قابل تحملی خواهد بود».

▫️کانت در مورد طرد شدن دین، چنین نتیجه‌گیری می‌کند: روحانیت در چنین نظام بت‌پرستی (به جای خداپرستی) در حالی که به جای اصول اخلاقی، تنها دستورها و احکام موضوعه، قواعد ایمانی و تشریفات دینی را در جامعه جایگزین نموده، «تقریباً تمام اخلاق و دیانت را به کلی طرد کرده است» و به زعم او حتی ایمان دینداران نیز «همواره یک ایمان بت‌پرستی است که از طریق تشریفات دینی بر عوام حکومت می‌کند».

▫️وی حتی این وضعیت طرد دین و  دینداری جامعه را به ساختار استبدادی نیز مرتبط می‌سازد و اذعان می‌کند، در این وضعیت حتی اگر در نام هم مردم سالاری، حاکم باشد؛ ولی خود زاینده ساختار استبدادی است؛ زیرا «هرجا مقررات اعتقادی در میان قوانین ساختاری، جایی برای خود باز کند، یک روحانی حاکم می‌شود که معتقد است، می‌تواند، عقل و در نهایت خود کتاب مقدس را حذف کند؛ زیرا او به عنوان تنها مرجع حافظ دین و مفسر اراده خداوند، معتقد است، می‌تواند، احکام اعتقادی را به صورت انحصاری هدایت کند و با برخورداری از قدرت روحانیت از مشورت مردم بی‌نیاز است»، استبدادی که «با عادت به ریاکاری، صداقت و درستکاری مردم را به فساد می‌کشاند».

*کانال نویسنده
@kaleme

🔴 فردا دوباره به زندان می‌روم

✍️ مهدی محمودیان

▫️نزدیک به یک سال در کنار خانواده، دوستان و مردم بودم؛ فرصتی برای گفت‌وگو، نوشتن، تلاش و ایستادن کنار کسانی که در این سرزمین رنج می‌کشند. اما حالا دوباره باید به همان دیوارهای بلند، درهای بسته و روزهایی که از پس هم می‌گذرند، بازگردم؛ درست  همانجایی که بیش از یک سوم جوانیم را در آن گذرانده‌ام.

▫️زندانی شدن، برای من و بسیاری دیگر، نه یک اتفاق شخصی، که نتیجه‌ی ایستادگی در برابر هر شکلی از استبداد است. چه استبداد دینی که این سال‌ها تجربه کرده‌ایم، و چه استبداد شاهانه که گذشتگانمان تجربه کردند و علیه آن شوریدند.

▫️ما به دموکراسی باور داریم؛ به اینکه هیچ قدرتی نباید از پاسخگویی فرار کند و هیچ اراده‌ای بالاتر از اراده‌ی مردم نباشد.
اگر فکر می‌کنند زندان می‌تواند اندیشه و باورمان را متوقف کند، اگر گمان می‌کنند دیوارها می‌توانند حقیقت را در خود حبس کنند، سخت در اشتباه‌اند. من می‌روم، اما اندیشه و مسیری که انتخاب کرده‌ام، در درون و بیرون از این دیوارها ادامه خواهد داشت. هیچ دیواری نمی‌تواند مطالبه‌ی آزادی و کرامت انسانی را متوقف کند. به امید روزی که این دیوارها فروبریزد.

@kaleme

🔴 حصر چهارده‌ساله، نمادی از مقاومت ناموجه بخشی از حاکمیت در برابر حل مسائل کشور است

گزیده‌ای از بیانیه حزب اتحاد ملت ایران اسلامی شعبه اصفهان در خصوص رخدادهای ۲۵ بهمن‌ماه
‌

▫️امروز، در حالی چهاردهمین سال از حصر رهبران جنبش سبز، سرکار خانم دکتر زهرا رهنورد و آقایان میرحسین موسوی و حجت‌الاسلام والمسلمین کروبی را پشت سر می‌گذاریم که وجدان جمعی قشر وسیعی از مردم نسبت به این موضوع آزرده است. این نارضایتی به زبان‌های مختلف، از طریق رأی، قهر، شعار و نوشته بیان شده و متاسفانه هیچ‌گاه وعده‌های مقامات اجرایی کشور در این زمینه محقق نشده است.

▫️می‌توان‌گفت حصر چهارده‌ساله، نمادی از مقاومت ناموجه بخشی از حاکمیت در برابر حل مسائل کشور، عدم اولویت‌دهی به رضایت عمومی و منافع ملی، و نقض حاکمیت قانون است. به اعتقاد ما همان‌گونه که در بیانیه حزب اتحاد ملت ایران اسلامی نیز از ریاست محترم جمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی درخواست شد، این حصر غیر قانونی باید پایان یابد.

▫️حزب اتحاد ملت ایران اسلامی شعبه اصفهان، ضمن ابراز تأسف عمیق از تداوم حصر غیرقانونی و خلاف مروت و انصاف رهبران جنبش سبز، و با استناد به اصل ۲۷ قانون اساسی، نسبت به بازداشت آقای رحیم قمیشی و  جمعی از دلسوزان وطن و نیروهای سیاسی و اجتماعی که به صورت مسالمت‌آمیز خواستار پایان دادن به حصر بوده‌اند، ابراز نگرانی می‌کند.

▫️هم‌چنین از جناب آقای دکتر پزشکیان، به‌عنوان رئیس‌جمهور و رئیس شورای عالی امنیت ملی و مسئول اجرا و نظارت بر اجرای قانون اساسی درخواست میکنیم با رفع زخم جانکاه حصر از تن و ذهن جامعه، گامی به‌سوی کاهش دلخوری به‌حق مردم و تحقق وفاق ملی بردارند. این اقدام نه‌تنها اعاده‌ی حقی تضییع‌شده است، بلکه تحقق بخشی از شعارهای انتخاباتی ایشان نیز خواهد بود. 

@kaleme

🔴 تماس سوم

✍ محمد قمیشی

پدرم که تماس گرفت این‌بار گفت به بند عمومی‌تری منتقل شده، چند نفری کنارش هستند، قرآنی دارد و چند کتاب دیگر، گفت دو سالی‌است که ماه رمضان ها هم وقت نمیکنم ختم قرآن کنم اما اینجا وقتی شده تا قرآن و کتابی بخوانم و…

گفت اینجا رعایت سنم و جانبازی و آزادگی من را می‌کنند و هوایم را دارند. لحظه‌ای توقف کرد، گفت و نکته مهم. گفت اینجا می‌گویند اگر خانواده ننویسند و نگویند و ساکت بمانند برایت بهتر است و کار هایت بهتر انجام می‌شوند، گفت من از شرایط بیرون چیزی نمی‌دانم اما می‌گویند ننویسند بهتر است.

گفتیم کجایی؟ اوینی؟ خندید و گفت یک چیز هایی را نمی‌شود گفت ولی جایم خوب است الحمدلله. به بازجویی که صدای آرامش می‌آمد گفت خوب چی بگم؟ دارند می‌پرسند دیگر و خندید. حالا فهمیدیم که صدای نوشته‌های ما تا آنطرف میز در آن ناکجا آبادی که دوباره پدرم در اسارت آنها هست هم می‌رود.

چشم آقای بازپرس، چشم آقای بازجو هیچ چیز نمی‌نویسیم تا پدرم وضعش خراب تر نشود. نمی‌نویسیم که حالا هشت روز است در مملکت خود مفقود است. نمی‌نویسیم که باید به کدام قانون متوسل شویم تا از کم ترین حقوق انسانی خود بهره‌مند باشیم. با هیچ کس هم مصاحبه‌ای نمی‌کنیم تا بگویم رحیم یادگاری های جبهه و اسارتش هنوز در بدنش نهفته‌اند، مراقبشان باشید.

چشم آقای بازپرس، چشم آقای بازجو، پدرم چهار سال در اردوگاه های عراق از  نوشتن نامه به خانواده و رساندن خبر زنده بودنش محروم بود، این هم بر روی آن، چشم هیچ نمی‌نویسیم که رحیم کجاست؟ چرا در زندانی مخفیست؟ چرا حق گرفتن وکیل ندارد؟ چرا شماره پرونده هم ندارد؟ نمی‌نویسیم. مفقودین عادت به ننوشتن طولانی دارند. آقای بازجو، آقای بازپرس، آقای قاضی، چشم. هیچ چیز نمی‌نویسیم،هیچ چیز. چون اینجا ایرانِ آزاد و آباد ماست. امروز میخواهید ننویسیم، چشم. فردا میخواهید حرف نزنیم، چشم. روز دیگر میخواهید چشم‌هایمان را ببندیم، چشم. روز آخر می‌خواهید نفس نکشیم، چشم. اینجا ایران آزاد و آباد ماست. منتها گاهی شرایط جوری می‌شود که باید بگوییم چشم.

با افتخار
فرزند رحیم قمیشی
@kaleme