به همه‌ی کارهای خود روح دهید :

به دست دادنِ خود روح دهید. وقتی با کسی دست می‌دهید با همه‌ی وجودِ خود دست بدهید. سعی کنید با فشار دستتان بگویید : "از آشنایی با شما خوشحالم" یک دست دادن زورکی و بی‌رمق از دست ندادن بدتر است.

به خنده‌هایتان روح دهید. با چشم‌هایتان بخندید. هیچ‌کس خنده‌های تصنعی، خشک و مصلحتی را دوست ندارد. وقتی می‌خندید، به راستی بخندید.

به متشکرم‌های خود روح دهید. یکی متشکرمِ ماشینی و از سر عادت، تقریبا فقط یک صدا است. هیچ مفهومی ندارد. بی‌ثمر است.

هروقت به حرف‌های خود شور و حال می‌دهید،خودتان هم به‌طور ناخودآگاه از این شور و شوق بهره‌مند می‌شوید. این مسئله را همین الان امتحان کنید.

.