جماران

⬅️ 11 سوال بسیار مهم در واگذاری مدیریت ایران خودرو به بخش خصوصی؟

🔹صنعت خودرو یکی از مهم‌ترین بخش‌های اقتصادی هر کشور است که علاوه بر اشتغال‌زایی گسترده، نقش کلیدی در رشد و توسعه صنعتی ایفا می‌کند. ایران‌خودرو به عنوان یکی از بزرگ‌ترین خودروسازان خاورمیانه، سال‌هاست که به جای سودآوری و پیشرفت با زیان‌های سنگین و بحران‌های مالی دست و پنجه نرم می‌کند. مدیریت دولتی این شرکت نه تنها نتوانسته آن را از این وضعیت نجات دهد، بلکه هر سال بر عمق بحران‌ها افزوده است.

🔹در چنین شرایطی، مسئولان کشور به این نتیجه رسیده اند که واگذاری ایران‌خودرو به بخش خصوصی تنها راه نجات این شرکت است. اما در مقابل، برخی افراد و گروه‌ها با این تغییر مخالفت می‌کنند و به جای ارائه راه‌حل، تنها به حفظ وضعیت موجود اصرار دارند. این مخالفت‌ها در حالی است که بخش خصوصی با تجربه و توانمندی‌های خود می‌تواند ایران‌خودرو را از بحران خارج کند و آن را به سمت سودآوری و پیشرفت هدایت نماید. در ادامه چند پرسش مهم را مورد بررسی قرار داده‌ایم.

1. چرا مسئولان کشور به این نتیجه رسیده که ایران‌خودرو باید به بخش خصوصی واگذار شود؟

🔹مسئولان ارشد کشور پس از سال‌ها مدیریت دولتی در ایران خودرو، گویا به این نتیجه رسیده اند که غول جاده مخصوص باید به بخش خصوصی واگذار شود. بخش دولتی به دلیل ساختار هزینه‌زا و ناکارآمد، نتوانسته این شرکت را به سمت سودآوری هدایت کند. در مقابل، بخش خصوصی با هدف سودآوری و تنوع‌بخشی به تولید، می‌تواند ایران‌خودرو را از وضعیت فعلی نجات دهد.

2.زیان سالانه و زیان انباشته ایران‌خودرو چقدر است و چرا هر سال بیشتر می‌شود؟

🔹ایران‌خودرو در سال 1402 با زیان انباشته تلفیقی 122,839 میلیارد تومانی مواجه شده است. این رقم در مقایسه با سال 1401 که 73,907 میلیارد تومان بود، افزایش چشمگیری داشته است. زیان انباشته غیر تلفیقی ایران‌خودرو در سال 1402 به 110,361 میلیارد تومان رسیده است.

🔹این ارقام نشان‌دهنده عمق بحران مالی در صنعت خودروسازی ایران است. زیان خالص تلفیقی ایران‌خودرو در سال 1402 به 29,048 میلیارد تومان رسیده، در حالی که زیان خالص غیر تلفیقی آن 36,454 میلیارد تومان بوده است. این روند زیان‌دهی سالانه ادامه دارد و نشان می‌دهد که مدیریت دولتی نتوانسته است این شرکت را از بحران مالی خارج کند.

3. چرا شرکت کروز با وجود ۳۰ درصد سهام ایران‌خودرو، ۱۶ سال است ضرر می‌بیند؟

🔹شرکت کروز که ۳۰ درصد سهام ایران‌خودرو را در اختیار دارد، ۱۶ سال است که به دلیل مدیریت دولتی این شرکت، متحمل ضررهای سنگین شده است. در حالی که ۴۰ سال مدیریت دولتی نتوانسته ایران‌خودرو را از زیان‌دهی خارج کند، حالا نوبت بخش خصوصی است تا با مدیریت کارآمد، این شرکت را نجات دهد. آیا ادامه مدیریت دولتی منطقی است؟

4.چرا برخی با وجود زیان‌دهی مستمر ایران‌خودرو، همچنان مخالف واگذاری هستند؟

🔹برخی افراد تنها به دنبال حفظ منافع شخصی خود هستند و با هر تغییر مثبتی مخالفت می‌کنند. این افراد با وجود زیان‌دهی مستمر ایران‌خودرو، همچنان به دنبال حفظ وضعیت موجود هستند و از هرگونه اصلاحات جلوگیری می‌کنند. آیا این مخالفت‌ها به نفع کشور است یا تنها به نفع عده‌ای خاص؟

5.آیا بخش خصوصی می‌تواند رانت را کاهش دهد؟

🔹بخش خصوصی برخلاف بخش دولتی، رانت ندارد. رانت از دل ساختارهای دولتی بیرون می‌آید و بخش خصوصی با هدف سودآوری و رقابت، به دنبال بهبود عملکرد و کاهش هزینه‌ها است. آیا واگذاری ایران‌خودرو به بخش خصوصی می‌تواند به کاهش رانت‌خواری کمک کند؟

6. آیا ناترازی مالی، ایران‌خودرو را به ورشکستگی می‌کشاند؟

🔹ناترازی مالی در ایران‌خودرو به حدی رسیده است که ادامه این روند می‌تواند به ورشکستگی کامل این شرکت منجر شود. این وضعیت مشابه بحران‌های ناترازی در بخش‌هایی مانند آب و برق است که منجر به قطع خدمات به مشترکان شد. اگر این روند در ایران‌خودرو ادامه یابد، تعطیلی این شرکت اجتناب‌ناپذیر خواهد بود. آیا وقت آن نرسیده که برای نجات ایران‌خودرو اقدام کنیم؟

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1657206

🕌 @jamarannews

‍ 🔴جبهه اصلاحات ايران دربيانيه اى اعلام كرد:

🔺تداوم حصر ميرحسين موسوى، مهدى كروبى و زهرا رهنورد همچنان زخمى بر پيكره عدالت و قانون است / هيچ حكومتى با حذف منتقدان و مخالفان خود پایدار نخواهد ماند

🔺جبهه اصلاحات ايران در آستانه ٢٥ بهمن و ورود به پانزدهمين سال حصر خانگى ميرحسين موسوى، مهدى كروبى و زهرا رهنورد با صدور بيانيه اى به تبيين خسارات ادامه يافتن اين حصر غیرقانونی پرداخته و خواستار پايان دادن به اين رويه ناعادلانه شده است. در عين حال جبهه اصلاحات ايران در اين بيانيه، زندانی کردن منتقدان حكومت را به زيان منافع ملى و آزادى زندانيان سياسى و مدنى منتقد را نيز گامی اساسی در مسیر بازسازی اعتماد عمومی دانسته است.

🔹متن كامل بيانيه جبهه اصلاحات ايران در باره حصر ١٤ ساله محصوران و زندانيان منتقد حكومت به شرح زير است:

به نام خدا
🔹خداوندى دادگر که زمین و آسمان‌ها را بر پایه عدالت آفرید و راه راست را برای انسان‌ها به‌سوی همبستگی و مهرورزی گشود.

🔹ایران عزیز، امروز بیش از هر زمان دیگری به انسجام، همبستگی و وفاق ملی نیازمند است. در شرایطی که کشور با انواع بحرانها و ابرچالش‌های داخلی و خارجی روبه‌روست، تداوم حصر خانگی سه تن از شخصیت‌های برجسته، آقایان مهندس میرحسین موسوی و حجة‌الاسلام والمسلمین مهدی کروبی و خانم دکتر زهرا رهنورد، همچنان به‌عنوان زخمی بر پیکره عدالت و قانون باقی مانده است. این حصر که از بهمن‌ماه ۱۳۸۹ تاکنون، ۱۴ سال است ادامه دارد، نه‌تنها مغایر با اصول قانون اساسی است، بلکه به زیان منافع و وحدت ملى بوده و هست.
🔹جبهه اصلاحات ایران‌ همچنین بر این باور است که زندانی کردن منتقدان و فعالان سیاسی و مدنی، روزنامه‌نگاران، وکلا و اندیشمندان، نمودی از بی‌عدالتی و انحراف از اصول مردم‌سالاری است. این اقدامات نه‌تنها پایه‌های اعتماد عمومی را متزلزل می‌کند، بلکه با تشدید شکاف‌های سیاسی و اجتماعی، به زیان منافع ملی تمام می‌شود. ما معتقدیم که هیچ حکومتی با حذف منتقدان و مخالفان خود و ایجاد محدودیت برای آنان پایدار نخواهد ماند و کشور به انسجام و پیشرفت نخواهد رسید.
با روی کار آمدن دولت جدید به ریاست دکتر مسعود پزشکیان، که تأکید فراوانی بر بازگشت به عدالت، قانون‌مداری و رفع شکاف‌های سیاسی دارد، اکنون بهترین فرصت برای پایان دادن به رویه‌ ناعادلانه گذشته، از جمله رفع حصر خانگی و آزادی زندانیان سیاسی فراهم شده است. جبهه اصلاحات ایران معتقد است که آزادی زندانیان سیاسی و مدنى و ایجاد فضای گفت‌وگو و تفاهم، گامی اساسی در مسیر بازسازی اعتماد عمومی و تقویت وفاق ملی است.
ما باور داریم که تداوم حصر و زندانی کردن منتقدان، نه‌تنها کمکی به رفع چالش‌های پیش‌روی کشور نمی‌کند، بلکه با استمرار تنش‌ها و اختلافات، مانعی جدی در مسیر تحقق همبستگی ملی، تعامل سازنده و کاهش شکاف میان حکومت و ملت خواهد بود.
دولت دکتر پزشکیان، با توجه به رویکرد عدالت‌محور خود، می‌تواند با تلاش برای پایان دادن به این بی‌عدالتی‌ها و آزادی زندانیان سیاسی، در مسیر تقویت وحدت ملی، نقطه عطفی تاریخی رقم بزند.

🟢به امید ایرانی آزاد، عادلانه و متحد
جبهه اصلاحات ایران
٨ بهمن ١٤٠٣

🕌 @jamarannews

⛔️ نقدی بر روایت مخدوش بی بی سی از «مهدویت و جمهوری اسلامی»

✍️ پایگاه خبری جماران، سجاد انتظاری: سایت خبری بی بی سی فارسی اخیرا در مطلبی مدعی شده که «زمامداران جمهوری اسلامی ایران بارها تکرار کرده‌اند که می‌خواهند این حکومت را «به دست صاحب اصلی‌اش که مهدی موعود است» برسانند یا زمینه‌ساز «حکومت جهانی مهدی موعود» هستند. از این رو بررسی سخنان مسئولان و مراجع تقلید شیعه مانند روح‌الله خمینی نشان می‌دهد که آنها نیز با حساسیت توأم با اشتیاق، به این اخبار و گفته‌ها واکنش نشان داده‌اند و گوش‌هایشان برای شنیدن درباره امام دوازدهم تیز و درهایشان به روی کسانی که مدعی ارتباط با عوالم غیب‌اند، باز بوده است.

🔻در بررسی خاطرات اکبر هاشمی رفسنجانی ملاحظه می‌شود که به فاصله چند روز از دوم تا هشتم بهمن‌ماه 1362 دو نقل قول متفاوت درباره درخواست ملاقات با آیت‌الله خمینی برای دادن پیام امام دوازدهم شیعیان نقل شده است.

🔻در خاطره روز دوم بهمن‌ماه 1362 آمده است که «شخصی‌ به نام‌ «تقوی‌» از تبریز آمد. مدعی‌ بود شخصی‌ که‌ با امام‌ زمان‌ رابطه ‌دارد، پیامی‌ از آن‌ حضرت‌، برای‌ امام‌ دارد و به‌ او فرموده‌اند تا از طریق‌ من‌ و آقای‌ خامنه‌ای‌ خود را به‌ امام‌ برساند. اگر درست‌ باشد، برای‌ ما افتخار بزرگی‌ است‌... با آقای‌ خامنه‌ای‌ تلفنی‌ صحبت‌ کردم‌ و وقتی‌ معین‌ کردیم.»

🔻در خاطرات ششم بهمن‌ماه سال 1362 آقای رفسنجانی هم آمده است «مهندس‌ زاری‌ و همسرش‌ صبور اردوبادی‌ آمدند. همسرش‌ مدعی‌ است‌ که‌ امام‌ زمان‌ را زیارت‌ می‌کند و منشی‌ امام‌ زمان‌ شده‌ است‌ و پیامی‌ برای‌ امام‌ خمینی‌ دارد؛ گفته‌ بودند از طریق‌ ما ملاقات‌ بگیرد. ظاهرا دچار خیال‌ و واهمه‌ است‌؛ خودش‌ معتقد و مؤمن‌ است‌. شوهرش ‌هم‌ به‌ او ایمان‌ دارد. قرار شد به‌ امام‌ بگوییم‌. اگر صحت‌ داشته‌ باشد، خیلی‌ مهم‌ است».

🔻🔻آقای هاشمی رفسنجانی دو روز بعد، در هشتم بهمن‌ماه به دیدار «بنیانگذار» جمهوری اسلامی ایران می‌رود و از آن دیدار چنین نقل می‌کند که «در بین‌ جلسه ‌خدمت‌ امام‌ رفتم‌. برای‌ خانم‌ صبور اردوبادی‌ ـ مدعی‌ داشتن‌ پیام‌ امام‌ زمان‌ برای‌ امام (خمینی)‌ ـ وقت‌ گرفتم‌. فکر نمی‌کردم‌، امام‌ وقت‌ بدهند؛ بر خلاف‌ انتظار، وقت‌ دادند.»

❌ روایت مغرضانه بی بی سی از این ماجرا همین جا تمام می‌شود و در راستای شبهه‌افکنی علیه امام خمینی(س) و انقلاب اسلامی، ادامه این مسأله را ذکر نمی‌کند. ولی با یک سرچ ساده روایت‌های کامل‌تری از این موضوع به دست می‌آید که مؤید شیطنت بی بی سی فارسی در روایت ناقص این ماجرا است.

🔸آیت‌الله محمدرضا توسلی، عضو دفتر امام خمینی(س)، در نطق ناتمام خود در جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۸۶، ماجرا را این طور تعریف می‌کند: «آن سه نفری که آمدند و می‌خواستند بگویند که ما خدمت امام زمان(عج) می‌رسیم، یک کتاب خطی هم آوردند و بردند و خدمت امام(س) رسیدند و گفتند که ما خدمت امام زمان(عج) می‌رسیم، امام فرمود که من سه تا سؤال دارم؟ اول این‌ها را از آقا سؤال کنید و برای من بیاورید من با شما صحبت می‌کنم. اول اینکه ربط حادث به قدیم برای من لاینحل مانده است. دوم آن چیزی که من به آن خیلی علاقه دارم چه هست؟ و سوم اینکه یک چیزی هم گم کرده‌ام که آن چه است؟»

🔸وی افزود: «بنا شد که بروند و خبر بیاورند، دو روز آمدند و سر سه راه به مرحوم حاج احمد آقا فرمودند که «برو ببین که چه می‌گویند». من متوجه نشدم که چه چیزی به مرحوم احمد آقا گفتند که وقتی برگشت امام فرمود که «دنبال این شیادی‌ها نروید» برنامه امام این بود. نمی‌خواستند مردم را با این حرفها سرگرم کنند و حرف امام این بود».

🔻اما حجت‌الاسلام و المسلمین مسیح بروجردی، نوه امام خمینی(س)، روایت کاملی از این ماجرا را مستقیم از خود حضرت امام شنیده و این طور تعریف می‌کند: «درباره دو نفری که ادعا کرده بودند از جانب امام زمان(عج) هستند و نزد حضرت امام رفته بودند، من قبلا شنیده بودم ولی چون خود امام به مناسبت صحبت درباره گم شدن دیوان شعرشان شروع کردند به تعریف واقعه، من هم گوش کردم تا از زبان خود ایشان بشنوم.

🔻آقا فرمودند: «دو نفر رفته بودند نزد آقای هاشمی و آقای خامنه‌ای و ادعا کرده بودند که از طرف حضرت هستند و آنها سؤالاتی کرده بودند و احتمال داده بودند که صحیح باشد. آنها گفتند که نزد شما بیایند. من که می‌دانستم آنها دروغ می‌گویند، قبول نکردم(آقا در ضمن نقل قضیه چندین بار تأکید می‌کردند که می‌دانستم الکی است). آقایان گفتند: حالا شما ببینید و یک امتحانی بکنید»./ جماران

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1657202

🕌 @jamarannews

⚠️ از فکر کردن دست کشیده ایم، از اقتصاد تا سیاست!

🖊 ناصر ذاکری، کارشناس ارشد اقتصاد و پژوهشگر توسعه

🔸سال‌ها پیش مجموعه‌ای عروسکی با نام «ماجراهای کار و اندیشه» از شبکه یک تلویزیون پخش می‌شد. پیام این مجموعه برای مخاطبان نوجوانش این بود که همراهی دو عامل کار و اندیشه برای موفقیت در برنامه‌ها ضروری است. اینک با گذشت نزدیک به چهار دهه از آن روزها، با خود می‌اندیشم ای کاش غیر از نوجوانان آن دوره، مسؤولان و مدیران عالی‌رتبه کشور نیز این مجموعه را تماشا کرده و از آن درسی می‌آموختند. زیرا با بررسی بعضی اقدامات و تصمیمات این عالی‌مقامان چنین می‌توان برداشت کرد که مفهوم بدیهی همراهی کار و اندیشه هنوز برای آنان به‌درستی جا نیفتاده‌ است.

🔸وضعیتی را در نظر بگیرید که سه نفر در خیابان در حال هل دادن یک خودرو هستند و با زحمت زیاد خودرو را حرکت می‌دهند. آن‌ها می‌پندارند اگر چند نفر از رهگذران هم کمک کنند، کار راحت خواهد شد؛ در حالی‌که ابتدا باید وضعیت ترمز دستی و دنده خودرو را کنترل کنند، و شاید اصلا نیازی به نیروی کمکی نباشد. مشابه این وضعیت در مورد پرونده رسانه ملی اتفاق افتاده‌ است.

🔻مشابه همین وضعیت را در بسیاری از حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می‌توان مشاهده کرد. مسأله پوشش شهروندان و نارضایتی مسؤولان از وضع موجود که بی‌تردید متأثر از شیوه‌های نادرست و نسنجیده گذشته‌ است، نیز نمونه دیگری از بی‌اعتنایی متولیان امر به ضرورت همراهی کار و اندیشه است. وقتی درپی چندین دهه کار فرهنگی و تبلیغی گسترده، هنوز به زعم برخی سخنوران مشکل وجود دارد و حتی گسترده‌تر شده‌ است، طبعا باید همانان به بازنگری در کارنامه گذشته و کشف خطاها و اصلاح رویه‌ها بیندیشند، اما همین رویکرد حذف اندیشه و اعلام بی‌نیازی به آن، قانونگذاران را به این نتیجه می‌رساند که باید جریمه‌های مالی سنگین برای شهروندانی که به خواسته‌های آنان اعتنایی ندارند، تحمیل کنند، و لابد اگر بازهم افاقه نکرد، جریمه‌ها را دوبرابر و سه برابر کنند!

🔻در حوزه سیاست خارجی نیز مشابه این وضعیت را به‌خوبی می‌توان مشاهده کرد. در دوران دولت نهم که یکباره درآمدهای نفتی کشور افزایش یافت، این دولت که داعیه مدیریت جهان را در سر داشت با گشاده‌دستی به صرف هزینه پرداخت. یکی از مسؤولان آن دوران گفته‌ است که رئیس دولت نهم با یک قرارداد دو، سه صفحه‌ای کارشناسی‌نشده به کشورهای آفریقایی وام غیرقابل برگشت داد! احداث فرودگاه برای کشور «سنت وینست»، احداث ساختمان مجلس کشور جیبوتی و ده‌ها پروژه دیگر که مثلا با هدف افزایش قدرت نفوذ ایران در سیاست جهانی انجام می‌شد، همه و همه از نوع همان تلاش‌های کار بدون همراهی با اندیشه است که صد البته نتیجه مثبتی به بار نیاورد.

🔻در همان دوران رئیس دولت که معجزه هزاره سوم هم نامیده می‌شد، چنین می‌پنداشت که با تقبل هزینه‌های جاری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی می‌تواند در فرایند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری این نهاد مداخله کند!

🔻در آن دوران دولت وقت با کنار گذاشتن اندیشه، خود را از یک نگاه انتقادی مشفقانه محروم کرده‌ بود، نگاهی که پرسشگرانه مطرح می‌کرد چگونه است که آمریکا سالانه درحدود 40 میلیارد دلار کمک ظاهرا بلاعوض به برخی کشورها می‌کند، و چندین برابر این مبلغ را به‌عنوان سود کسب کرده، و سیاست این کشورها را هدایت می‌کند، اما شما با ساختن فرودگاه در «سنت وینست»، یا ساختن ورزشگاه در فلان شهر جز توهین و تهدید برداشت دیگری ندارید؟!

🔻نکته گفتنی دیگر از آن ایام این است که حامیان و همراهان دولت نهم و دهم، همواره این دولت را دولتی جوان، پرکار و شاداب و دولت‌های دیگر را دولت پیران خسته و کم‌تحرک معرفی می‌کردند. متاسفانه این تصور اشتباه وجود دارد که گویی شاخص و معیار موفقیت یک مدیر عالی‌رتبه این است که آنچنان در انبوه کارها گم شود و آنقدر چک امضا کند که به قول یکی از همان مدیران دچار «سهو قلم» شده و چکی را به اشتباه امضا کرده و تحویل ذی‌نفع خاص بدهد.

👈 این‌که در ادبیات دینی و آموزه‌های پیشوایانمان یک ساعت تفکر، معادل هفتاد سال عبادت ارزش‌گذاری می‌شود، خود بهترین شاهد این مدعا است که باور به همراهی کار و اندیشه و محروم نکردن کار از همراهی یار ارزشمندش، علاوه‌ بر اینکه تجربه گرانبار بشری است، ریشه در تعالیم انبیا و پیام‌آوران وحی نیز دارد.

👈ای‌کاش مدیران و مقامات متنفذ و سخنوران برجسته و نام‌آور کشورمان همه محکوم شوند که یک بار با دقت مجموعه عروسکی «ماجراهای کار و اندیشه» را با دقت ببینند و این درس ساده و بدیهی اما فراموش‌ شده را مرور کنند، تا از این به بعد کمتر شاهد هدر رفت منابع مالی کشور و از دست دادن فرصت‌های سازندگی باشیم و تحرکاتمان در عرصه سیاست خارجی منجر به دشمن‌تراشی نشود.

https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1652532

🕌 @jamarannews