عجیب است که دولت بدون مطالعه‌ی دلایل این موفقیت و شناخت از گلوگاه‌های پیش‌روی این هنر-صنعت، دفعتا ساختاری را با مدل‌های واپس‌گرایانه راه‌اندازی نماید. البته در گذشته نیز در ساحت فرهنگی کشور، نهادهای مشابهی راه‌اندازی شده که امروز کارنامه‌ی آنها پیش‌رویمان قرار دارد و محقق نشدن اهدافشان قابل سنجیدن و بررسی است... بدیهی است تکرار این مسیر آزموده شده امری غلط است. و می‌توان پیش‌بینی کرد حتی به اجبار ایجاد چارچوب‌ها و دیوان سالاری‌ها و یا هزینه‌کرد بودجه‌های هنگفت نیز در مدل‌های اشتباه، نمی‌توان به نتایج درست دست یافت.