به این فکر میکردم که عشقی که در قبالش انتظار عشق و دوست داشته شدن باشه مثل قرارداد میمونه و خیلی غیرواقعیه. دوست داشتن واقعی یعنی تو در قبال اون عشقی که میورزی انتظاری نداشته باشی و اون عشق رو فقط و فقط چون درونت پر از احساسات و عشقه بورزی. من عشق میورزم چون دوس دارم عشق بورزم. نه اینکه انتظار داشته باشم یه چیزی بدم و در مقابل یه چیزی دریافت کنم. آیا شما حق داری دوست داشته باشی همون عشقی که میدی رو دریافت کنی؟ بله. آیا شما حق داری توقعی داشته باشی؟ خیر. آیا حق داری چون عشق متقابل دریافت نمیکنی سعی کنی از دوست داشتن شخصی دست بکشی؟ بله. اما عشقی که قراردادی باشه چیزی به جز سعی در پر کردن یک خلاء نیست.