هیأت متوسلین به چهارده معصوم(ع)

بت و بتخانه همه ذکر خدا می‌گویند
سخن از اقرأ و از غار حرا می‌گویند
حمد حق، مدح رسول دو سرا می‌گویند
خلق عالم همه تبریک به ما می‌گویند

عمری زدیم از دل صدا باب الحوائج را
خواندیم بعد از ربنا باب الحوائــــج را
روزی ما کــــرده خدا باب الــحوائج را
از ما نگیرد کاش یا باب الحوائــــج را

وَ قَالَ عليه‌السلام اِتَّقُوا مَعَاصِيَ اَللَّهِ فِي اَلْخَلَوَاتِ فَإِنَّ اَلشَّاهِدَ هُوَ اَلْحَاكِمُ
و درود خدا بر او، فرمود: از نافرمانى خدا در خلوت‌ها بپرهيزيد، زيرا همان كه گواه است، داورى كند

وَ قَالَ عليه‌السلام نَفَسُ اَلْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: انسان با نفسى كه مى‌كشد، قدمى به سوى مرگ مى‌رود

وَ قَالَ عليه‌السلام لاَ تَظُنَّنَّ بِكَلِمَةٍ خَرَجَتْ مِنْ أَحَدٍ سُوءاً وَ أَنْتَ تَجِدُ لَهَا فِي اَلْخَيْرِ مُحْتَمَلاً
و درود خدا بر او، فرمود: شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى‌توان داشت

حُبُّ عَلّیِ بنِ ابی‌طالبٍ یأکُلُ اُلذّنوبَ کما تَأکُلُ النارُ الحَطَبَ.
محبت و دوستی علی بن ابی‌طالب (آنچنان) گناهان را نابود می‌کند همانند آتش که (با حرص و وَلَع) هیزم را می‌خورد و نابود می‌نماید.

عَلِی مَعَ الحَقِّ وَ الحَقُّ مَعَ عَلِی وَ لَنْ یفْتَرِقَا حَتّی یرِدَا عَلَی الحَوْضِ یوْمِ القِیامَةِ وَ قَالَ : عَلِی مَعَ القُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ مَعَ عَلِی لَنْ یفْتَرِقَا حَتَّی یرِدَا عَلَی الحَوْضِ ❤️‍🔥
علی با حق و حق با علی است و از هم جدا نمی‌شوند تا در کنار حوض کوثر در قیامت بر من وارد شوند و آن حضرت می‌فرماید: علی با قرآن و قرآن با علی است و از هم جدا نمی‌شوند تا در کنار حوض کوثر بر من وارد شوند ❤️

وَ قَالَ عليه‌السلام كُلُّ وِعَاءٍ يَضِيقُ بِمَا جُعِلَ فِيهِ إِلاَّ وِعَاءَ اَلْعِلْمِ فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ بِهِ
و درود خدا بر او، فرمود: هر ظرفى با ريختن چيزى در آن پر مى‌شود جز ظرف دانش كه هر چه در آن جاى دهى، وسعتش بيشتر مى‌شود

وَ قَالَ عليه‌السلام اُزْجُرِ اَلْمُسِيءَ بِثَوَابِ اَلْمُحْسِنِ
و درود خدا بر او، فرمود: بدكار را با پاداش دادن به نيكوكار آزار ده

وَ قَالَ عليه‌السلام أَشَدُّ اَلذُّنُوبِ مَا اِسْتَخَفَّ بِهِ صَاحِبُهُ
و درود خدا بر او، فرمود: سخت‌ترين گناهان، گناهى است كه گناهكار آن را سبك شمارد

وَ قَالَ عليه‌السلام إِذَا لَمْ يَكُنْ مَا تُرِيدُ فَلاَ تُبَلْ مَا كُنْتَ
و درود خدا بر او، فرمود: اگر به آنچه كه مى‌خواستى نرسيدى، از آنچه هستى نگران مباش

اَلشَّاکِرُ اَسْعَدُ بِالشُّکْرِ مِنْهُ بِالنِّعْمَهِ الَّتِی اَوْجَبَتِ الشُّکْرَ لِاَنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ وَ الشُّکْرَ نِعَمٌ وَ عُقْبی
شخص شکرگزار به سبب شکر، سعادتمند‌تر است تا به سبب نعمتی که باعث شکر شده است؛ زیرا نعمت کالای دنیاست و شکرگزاری، نعمت دنیا و آخرت است

وَ قَالَ عليه‌السلام يَا اِبْنَ آدَمَ لاَ تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ اَلَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ اَلَّذِي قَدْ أَتَاكَ فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِكَ يَأْتِ اَللَّهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ
و درود خدا بر او، فرمود: اى فرزند آدم! اندوه روز نيامده را بر امروزت ميفزا، زيرا اگر روز نرسيده، از عمر تو باشد خدا روزى تو را خواهد رساند

وَ قَالَ عليه‌السلام لاَ يَتْرُكُ اَلنَّاسُ شَيْئاً مِنْ أَمْرِ دِينِهِمْ لاِسْتِصْلاَحِ دُنْيَاهُمْ إِلاَّ فَتَحَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ
و درود خدا بر او، فرمود: مردم براى اصلاح دنيا چيزى از دين را ترك نمى‌گويند، جز آن كه خدا آنان را به چيزى زيانبارتر دچار خواهد ساخت

وَ قَالَ عليه‌السلام مَنْ أَوْمَأَ إِلَى مُتَفَاوِتٍ خَذَلَتْهُ اَلْحِيَلُ
و درود خدا بر او، فرمود: كسى كه به كارهاى گوناگون پردازد، خوار شده، پيروز نمى‌گردد

وَ سُئِلَ عليه‌السلام أَيُّهُمَا أَفْضَلُ اَلْعَدْلُ أَوِ اَلْجُودُ فَقَالَ عليه‌السلام اَلْعَدْلُ يَضَعُ اَلْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا وَ اَلْجُودُ يُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا وَ اَلْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ وَ اَلْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا
و درود خدا بر او، فرمود: (از امام پرسيدند عدل يا بخشش، كدام يك برتر است، فرمود:) عدالت: هر چيزى را در جاى خود مى‌نهد، در حالى كه بخشش آن را از جاى خود خارج مى‌سازد. عدالت تدبير عمومى مردم است، در حالى كه بخشش گروه خاصّى را شامل است، پس عدالت شريف‌تر و برتر است

ماه رجب، ماه خداست و ماه شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امتم.

وَ قَالَ عليه‌السلام إِنَّ كَلاَمَ اَلْحُكَمَاءِ إِذَا كَانَ صَوَاباً كَانَ دَوَاءً وَ إِذَا كَانَ خَطَأً كَانَ دَاءً
و درود خدا بر او، فرمود: گفتار حكيمان اگر درست باشد درمان، و اگر نادرست، درد جان است