محاصره و درگیری مسلحانه در ایذه، “ابول کورکور” از معترضین سال ۱۴۰۱ در محاصره نیروهای امنیتی به زندگی خود پایان داد
به گزارش حال وش/ به نقل از خبرگزاری هرانا، روز شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳، نیروهای امنیتی محل زندگی مخفیانه “ابول کورکور”، از معترضان اعتراضات ۱۴۰۱، را در محله کشتارگاه، خیابان شهید اسفندیار اورکی ایذه، محاصره کرده و بدون توقف به سمت خانه او تیراندازی کردند.
کورکور که بیش از دو سال زندگی مخفیانه داشت، در حالی که تحت محاصره بود، یک ویدیوی زنده در اینستاگرام منتشر کرد. بر اساس این ویدئو، او در لحظات پایانی، در حالی که نیروهای امنیتی به سمت خانه شلیک می‌کردند، چندین بار فریاد زد: «تسلیم می‌شویم»، اما تیراندازی متوقف نشد.
در این ویدئوی زنده، کورکور با گفتن جمله «چاره‌ای ندارم، ایران خداحافظ» گلوله‌ای به سر خود شلیک کرد و جان باخت.
طبق گزارش هرانا، سه نفر دیگر به نام‌های رضا عبدالله‌زاده (معروف به ادول)، سهراب احمدی، از اقوام کمر طهماسبی، معترض کشته‌شده در ۳۱ مرداد ۱۴۰۲، و حسین مهری همراه کورکور در خانه بودند.
بر اساس گفته یک منبع آگاه هرانا، این سه نفر قصد تسلیم شدن داشتند، اما نیروهای امنیتی بدون هشدار به آن‌ها شلیک کردند و سپس با پرتاب نارنجک، خانه را منفجر کردند. تاکنون هیچ اطلاعات دقیقی درباره سرنوشت این افراد در دست نیست و مشخص نیست که آن‌ها زنده‌اند، مجروح شده‌اند یا جان باخته‌اند.
پس از این حادثه، شهر ایذه به شدت امنیتی شده و نیروهای امنیتی در مناطق مختلف مستقر شده‌اند.
کانال‌های نزدیک به نهادهای امنیتی از به‌کارگیری گاز اشک‌آور و بازداشت سه نفر از همراهان کورکور خبر داده‌اند. خبرگزاری فارس نیز کشته شدن اسفندیار اورکی را تأیید کرد و اعلام کرد که احتمالاً افراد بازداشت‌شده زخمی هستند.
این حادثه در حالی رخ داده است که ایذه در دو سال اخیر، از کانون‌های اعتراضات مردمی بوده و سرکوب شدید امنیتی را تجربه کرده است.
فواد چوبین، از اعضای خانواده‌های دادخواه ایذه، در صفحه ایکس خود اعلام کرد که ابول کورکور پس از شدت گرفتن تیراندازی، با گفتن جمله «چاره‌ای ندارم، ایران خداحافظ»، به زندگی خود پایان داد.
کورکور که بیش از دو سال زندگی مخفیانه داشت، هم‌زمان با یورش نیروهای امنیتی به خانه‌اش، این لحظات را به‌صورت زنده در اینستاگرام منتشر کرد. در این ویدئو، او بارها فریاد زد: «تسلیم می‌شویم»، اما تیراندازی متوقف نشد.
تماس با ما: @HAAL_VSH
@HAALVSH
به گزارش حال وش/ به نقل از خبرگزاری هرانا، روز شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳، نیروهای امنیتی محل زندگی مخفیانه “ابول کورکور”، از معترضان اعتراضات ۱۴۰۱، را در محله کشتارگاه، خیابان شهید اسفندیار اورکی ایذه، محاصره کرده و بدون توقف به سمت خانه او تیراندازی کردند.
کورکور که بیش از دو سال زندگی مخفیانه داشت، در حالی که تحت محاصره بود، یک ویدیوی زنده در اینستاگرام منتشر کرد. بر اساس این ویدئو، او در لحظات پایانی، در حالی که نیروهای امنیتی به سمت خانه شلیک می‌کردند، چندین بار فریاد زد: «تسلیم می‌شویم»، اما تیراندازی متوقف نشد.
در این ویدئوی زنده، کورکور با گفتن جمله «چاره‌ای ندارم، ایران خداحافظ» گلوله‌ای به سر خود شلیک کرد و جان باخت.
طبق گزارش هرانا، سه نفر دیگر به نام‌های رضا عبدالله‌زاده (معروف به ادول)، سهراب احمدی، از اقوام کمر طهماسبی، معترض کشته‌شده در ۳۱ مرداد ۱۴۰۲، و حسین مهری همراه کورکور در خانه بودند.
بر اساس گفته یک منبع آگاه هرانا، این سه نفر قصد تسلیم شدن داشتند، اما نیروهای امنیتی بدون هشدار به آن‌ها شلیک کردند و سپس با پرتاب نارنجک، خانه را منفجر کردند. تاکنون هیچ اطلاعات دقیقی درباره سرنوشت این افراد در دست نیست و مشخص نیست که آن‌ها زنده‌اند، مجروح شده‌اند یا جان باخته‌اند.
پس از این حادثه، شهر ایذه به شدت امنیتی شده و نیروهای امنیتی در مناطق مختلف مستقر شده‌اند.
کانال‌های نزدیک به نهادهای امنیتی از به‌کارگیری گاز اشک‌آور و بازداشت سه نفر از همراهان کورکور خبر داده‌اند. خبرگزاری فارس نیز کشته شدن اسفندیار اورکی را تأیید کرد و اعلام کرد که احتمالاً افراد بازداشت‌شده زخمی هستند.
این حادثه در حالی رخ داده است که ایذه در دو سال اخیر، از کانون‌های اعتراضات مردمی بوده و سرکوب شدید امنیتی را تجربه کرده است.
فواد چوبین، از اعضای خانواده‌های دادخواه ایذه، در صفحه ایکس خود اعلام کرد که ابول کورکور پس از شدت گرفتن تیراندازی، با گفتن جمله «چاره‌ای ندارم، ایران خداحافظ»، به زندگی خود پایان داد.
کورکور که بیش از دو سال زندگی مخفیانه داشت، هم‌زمان با یورش نیروهای امنیتی به خانه‌اش، این لحظات را به‌صورت زنده در اینستاگرام منتشر کرد. در این ویدئو، او بارها فریاد زد: «تسلیم می‌شویم»، اما تیراندازی متوقف نشد.
تماس با ما: @HAAL_VSH
@HAALVSH