نعمت‌های این جهانی، چون روشنایی برق بی‌دوام و ثبات است، و با این همه، مانند آبِ شور که هرچند بیش خورده شود، تشنگی غالب‌تر گردد و چون خمره پرشهد مسموم است که چشیدن آن، کام را خوش آید، لیکن عاقبت به هلاک کشد؛

و چون خواب نیکوی دیده آید، بی‌شک در اثنای آن، دل بگشاید، اما پس از بیداری، حاصل جز تحسّر و تأسف نباشد و آدمی را در کسب آن، چون کرم پیله دان که هرچند بیش تنَد، بند سخت‌تر گردد و خلاص متعذرتر شود...

📚 کلیله و دمنه
👤 #ابوالمعالی_نصرالله_منشی
🏷 #حکایت

☘ @eshghoaramsh