🔸دریغ از ذرّه ای احترام به کسوت و سابقه ی خاک خورده ها؟!
سرِ کلاسِ درسِ تربیت بدنی در مرکز استان بودم. یکی یکی معرفی شدیم. مدرس خطاب به حقیر گفت: " آقا سید! (اسدالله جمشیدی) را می شناسید؟ گفتم بله. گفت ایشان برای ورزش آبدانان زحمت زیادی می کشد، قدرش را بدانید....
گفتم حقیقتاً ما تا حالا که قدردانش نبوده ایم، مگر خدا خودش اَجرش را در نظر بگیرد. فقط او نبود که قدرش را نگرفتیم! در یک کلام خلاصه کنم که کسانی غیر فوتبالی و ورزشی جای پیشکسوتانِ واقعیِ فوتبال را قُرق کردند و بر پیشکسوتان واقعی فوتبالِ این دیار، چه بی احترامی ها و چه بی مهریها که نرفت! وجود منفعت طلبی های شخصی و گروهی عده ای باعث شد که چهره های اصیلِ فوتبالی از یادها فراموش شوند، تا جایی که اغلبِ پیشکسوتانِ واقعی در گوشه ی خانه های خود از ناملایمات در حال دق کردن هستند! حال چنانچه زمانی از طرف اداره ی ورزش و جوانان شهرستان و یا استان، مناسبت یا جلسه ای گرفته شود، و از پیشکسوتی از متولدینِ دهه های بیست، سی، چهل، پنجاه، دعوتی به عمل آید که سابقه نداشته دعوتی بعمل آمده باشد! کسی یا کسانی شرکت کنند، خیانتِ محض محسوب شده و قاتلِ دق کرده ها و تشدید کننده ی افسردگی باقی مانده ی جامعه ی پیشکسوت فوتبال این شهرستان هستند. چرا که سالهاست از طرف ائتلافی منتسب، با زیرِ سنِ پیشکسوت! با همراهی عده ای قدرنشناس و بی تفاوتی تنی چند از کادر اداره، به ساحتِ مقدسِ پیشکسوتان بی اعتنایی و بی حرمتی شده و به آنها حتی تعارفی زبانی صورت نگرفته و به آنها اجازه ی ورود به زمین فوتبال داده نشده، تا در کنارِ همسالان و هم خاطره هایشان، به خاطرِ سلامتی و سرگرمی، تجدید خاطره ای داشته باشند. و بدتر آنکه اخیراً به بهانه ی شرکت در مسابقات استانی، داشتنِ رنجِ سنی و دادنِ مجوزِ مالکیت باشگاه شخصی به اشخاصِ غیر متعهد و بی تخصص، سخت گیری و بی اعتنایی به عده ای از پیشکسوتان از حد گذشته و اکثریت قریب به اتفاق پیشکسوتان واقعی که به هیچ باند و دستجاتی وابسته نبوده و نیستند، و بارها چوبِ یک رنگی و صداقت خود خورده، و به حُکم خویشتنداری ذاتی خود، با وجودِ سالها تحریم و محرومیت و به حساب نیامدن، سکوت پیشه کرده اند، در سنِ میانسالی خانه نشین شده و هر روز عده ای از آنها را از فواید ورزش همگانی که موجب سلامتی و نشاط می شود، بی بهره می نمایند. نمی خواهم بیشتر از این اطاله ی کلام کرده باشم. فعلاً می شکیبیم!.... و این کلامِ مختصر، تذکریست به بانیانِ اوضاعی که ذکرش رفت. آنهایی که جلساتی به اسمِ پیشکسوتان می گیرند، اما اثری از حضور پیشکسوتان واقعی در جلسه شان نیست و اشخاصِ غیر ورزشی و پیشکسوتان غیر واقعی در صندلی های جلویی جلساتشان حضور چشمگیرتری دارند! همه ی پیشکسوتان فوتبال شهرستان آبدانان محدود شده اند در دو تیم سیزده نفره! آخرش هم وقتی در فضای مجازی، ذرّه ای از بیلانِ کارِ متولیانِ حوزه ی ورزش و جوانان را در امر پیشبردِ ورزش شهرستان می بینی، عده ای به حکمِ قدرشناسی مجبور می شویم که بینایی معمولی و چشمِ عقده را به روی ناکارآمدیِ مجموعه ی دست اندر کارِ ورزش ببندیم و با چشمِ بصیرت و " برزخی " خود، لایک هایی خالصانه آن هم به احترام جوانان که گفته اند: " از جوان نباید قطع امید کرد!" نثارِ جوانیِ آنها و مصرع زیبای بهار! " به ورزش تنِ خود به نیرو کنیم! " نماییم! امیدوارم زمانی برسد که همه ی ورزشکاران آبدانانی، در تمام رده های سنی، جایگاه واقعی خود را هر چه زودتر به دست آورند. دورانِ مای پیشکسوتان چه خوب و چه بد، آخرش به سر آمد و ما نتوانستیم قدر یکدیگر را داشته باشیم، اما شما اشتبای ما را تکرار نکیند و قدرِ یکدیگر را داشته باشید!
➖---➖---➖---➖
«در گذر زمان»
@dar_gozare_zaman_94
@ayatarefinia
سرِ کلاسِ درسِ تربیت بدنی در مرکز استان بودم. یکی یکی معرفی شدیم. مدرس خطاب به حقیر گفت: " آقا سید! (اسدالله جمشیدی) را می شناسید؟ گفتم بله. گفت ایشان برای ورزش آبدانان زحمت زیادی می کشد، قدرش را بدانید....
گفتم حقیقتاً ما تا حالا که قدردانش نبوده ایم، مگر خدا خودش اَجرش را در نظر بگیرد. فقط او نبود که قدرش را نگرفتیم! در یک کلام خلاصه کنم که کسانی غیر فوتبالی و ورزشی جای پیشکسوتانِ واقعیِ فوتبال را قُرق کردند و بر پیشکسوتان واقعی فوتبالِ این دیار، چه بی احترامی ها و چه بی مهریها که نرفت! وجود منفعت طلبی های شخصی و گروهی عده ای باعث شد که چهره های اصیلِ فوتبالی از یادها فراموش شوند، تا جایی که اغلبِ پیشکسوتانِ واقعی در گوشه ی خانه های خود از ناملایمات در حال دق کردن هستند! حال چنانچه زمانی از طرف اداره ی ورزش و جوانان شهرستان و یا استان، مناسبت یا جلسه ای گرفته شود، و از پیشکسوتی از متولدینِ دهه های بیست، سی، چهل، پنجاه، دعوتی به عمل آید که سابقه نداشته دعوتی بعمل آمده باشد! کسی یا کسانی شرکت کنند، خیانتِ محض محسوب شده و قاتلِ دق کرده ها و تشدید کننده ی افسردگی باقی مانده ی جامعه ی پیشکسوت فوتبال این شهرستان هستند. چرا که سالهاست از طرف ائتلافی منتسب، با زیرِ سنِ پیشکسوت! با همراهی عده ای قدرنشناس و بی تفاوتی تنی چند از کادر اداره، به ساحتِ مقدسِ پیشکسوتان بی اعتنایی و بی حرمتی شده و به آنها حتی تعارفی زبانی صورت نگرفته و به آنها اجازه ی ورود به زمین فوتبال داده نشده، تا در کنارِ همسالان و هم خاطره هایشان، به خاطرِ سلامتی و سرگرمی، تجدید خاطره ای داشته باشند. و بدتر آنکه اخیراً به بهانه ی شرکت در مسابقات استانی، داشتنِ رنجِ سنی و دادنِ مجوزِ مالکیت باشگاه شخصی به اشخاصِ غیر متعهد و بی تخصص، سخت گیری و بی اعتنایی به عده ای از پیشکسوتان از حد گذشته و اکثریت قریب به اتفاق پیشکسوتان واقعی که به هیچ باند و دستجاتی وابسته نبوده و نیستند، و بارها چوبِ یک رنگی و صداقت خود خورده، و به حُکم خویشتنداری ذاتی خود، با وجودِ سالها تحریم و محرومیت و به حساب نیامدن، سکوت پیشه کرده اند، در سنِ میانسالی خانه نشین شده و هر روز عده ای از آنها را از فواید ورزش همگانی که موجب سلامتی و نشاط می شود، بی بهره می نمایند. نمی خواهم بیشتر از این اطاله ی کلام کرده باشم. فعلاً می شکیبیم!.... و این کلامِ مختصر، تذکریست به بانیانِ اوضاعی که ذکرش رفت. آنهایی که جلساتی به اسمِ پیشکسوتان می گیرند، اما اثری از حضور پیشکسوتان واقعی در جلسه شان نیست و اشخاصِ غیر ورزشی و پیشکسوتان غیر واقعی در صندلی های جلویی جلساتشان حضور چشمگیرتری دارند! همه ی پیشکسوتان فوتبال شهرستان آبدانان محدود شده اند در دو تیم سیزده نفره! آخرش هم وقتی در فضای مجازی، ذرّه ای از بیلانِ کارِ متولیانِ حوزه ی ورزش و جوانان را در امر پیشبردِ ورزش شهرستان می بینی، عده ای به حکمِ قدرشناسی مجبور می شویم که بینایی معمولی و چشمِ عقده را به روی ناکارآمدیِ مجموعه ی دست اندر کارِ ورزش ببندیم و با چشمِ بصیرت و " برزخی " خود، لایک هایی خالصانه آن هم به احترام جوانان که گفته اند: " از جوان نباید قطع امید کرد!" نثارِ جوانیِ آنها و مصرع زیبای بهار! " به ورزش تنِ خود به نیرو کنیم! " نماییم! امیدوارم زمانی برسد که همه ی ورزشکاران آبدانانی، در تمام رده های سنی، جایگاه واقعی خود را هر چه زودتر به دست آورند. دورانِ مای پیشکسوتان چه خوب و چه بد، آخرش به سر آمد و ما نتوانستیم قدر یکدیگر را داشته باشیم، اما شما اشتبای ما را تکرار نکیند و قدرِ یکدیگر را داشته باشید!
➖---➖---➖---➖
«در گذر زمان»
@dar_gozare_zaman_94
@ayatarefinia