گاهی کوچک‌ترین آدم‌ها، بزرگ‌ترین درس‌ها را می‌دهند.
و گاهی بزرگ‌ترین آدم‌ها، کوچک‌ترین شعور را ندارند.
گاهی در زندگی یاد می‌گیریم که احترام، یک مسیر دوطرفه است، نه یک وظیفه‌ی بی‌چون‌وچرا.
بزرگی به عدد سن نیست، به رفتار و کردار است.
معلمی به اسم و عنوان نیست، به شعور و اخلاق است.
احترام را نمی‌شود از کسی گدایی کرد؛ باید لایقش بود.
نه هر کسی که ریش سفید دارد، بزرگ است، و نه هر کسی که درس می‌دهد، معلم.
انسانیت، صداقت و انصاف، معیار بزرگی‌اند، نه جایگاه و مقام.
پس قبل از اینکه کسی را به‌خاطر سن یا عنوانش محترم بدانیم، ببینیم که آیا رفتارش احترام‌آفرین است؟
احترام دادنی نیست، گرفتنی است—اما نه با زور، بلکه با شخصیت.

برشی از صحبتهای #رضا_علیپور قهرمان سنگنوردی جهان با #علی_ضیا در برنامه #باضیا