نوروز جشنی فراگیر با منشا سومری
امروزه بسياري از اعياد مانند عيد سال نو و
مراسمهايی كه در ميان توركان و ساير اقوام منطقه و آسیا ديده میشود يادگاری از سومريان پروتو تورك (تورکان باستان) میباشد که تا امروز به یادگار مانده است.
به عقيده دكتر مهرداد بهار اسطوره شناس که برعکس پدرش ملک الشعرای بهاری فردی منصف میباشد، معتقد است عید سال عیدی آریایی نیست. به گفته وی خدای شهيد شونده سومري يا «دوموزی» در پايان هر سال كشته شده و سر سال نو دوباره متولد میشود.
توركان قديم تولد او را جشن میگرفتند چون با تولد او گياهان و دانهها میروييدند. جالب اينجاست كه امروزه اقوامی اين عيد را صرفا بخاطر اسمش که متاسفانه بنا به عدم تعصب تورکان غیرتورکی شده، از آن خود دانسته و عيد توركان را تقليدی از عيد خويش میدانند!.
از دیگر سو، عيد سال نو در آزربايجان با نام پادشاهی اسطورهای پيوند خورده است. چنين نقل میشود: چون پادشاه به آزربايجان رسيد براي وی تخت مرصعی در جانب شرق نهادند و وی تاج بر سر نهاد همين كه آفتاب طلوع كرد اولين شعاع نور كه بر انتهای تاج افتاد مردم جشن گرفته و آنروز را يئنگیگون يا نوروز نام نهادند. از ديگر سو بررسیهای باستانشناسی در ميان تمدنهای اينكا و آزتك آمريكا نشان میدهد كه اعلام سال نو در ميان آنها نيز كاملاً روش نجومی داشته است. بدين ترتيب كه آنها در معابدشان سوراخهايی تعبيه كرده و در روز و ساعتی كه شعاع نور مستقيم وارد اين سوراخ شده و از آنجا به نقطه مشخصی در كف معبد میتابيده سال نو اعلام میگرديد. ارتباط سومریان با تورکان امروزین محرز میباشد و قریب به سیصد کلمه مشترک در تورکی امروزین و سومری قدیم به یادگار مانده است.
براساس افسانههای تورکان باستان، نوروز همان روز ارکه نه قون میباشد که تورکها با آتش زدن کوهی آهنین توانستند از حصار ان درامده وارد دوران جدیدی از زندگانی پرافتخار خود گردند.
دکتر «توحید ملک زاده» -
💙❤️💚
❤️
💚
#HƏRBİCİ
@canim_azarbaycanim