Forward from: نشریه دانشجو
«ترک عادت موجب مرض است!»
چند ماه قبل بود که پس از روی کار آمدن دولت چهاردهم و به تبع آن تغییر کرسی‌نشینان وزارت علوم و بهداشت یکی از اولین اقدامات صورت‌گرفته در حوزۀ دانشگاه اصلاح شیوه‌نامۀ ضددانشجویی انضباطی بود. سیاهه‌ای که از بحث‌برانگیزترین بخش‌های آن مادۀ ۳۲ یا همان کنترل فضای مجازی بود. به موجب این ماده، مسئولین دانشگاه این حق را برای خود قائل بودند که تمامی فعالیت‌های مجازی و اظهارنظرهای دانشجویان را رصد کنند و در صورت مغایرت آن با ارزش‌های شخصی خود دانشجو را وارد گذرگاه وحشت تهدید و احضار و کمیته انضباطی کنند.
امّا پس از تغییر شیوه‌نامۀ مذکور و با استناد بر اصل ۱۵ که می‌گوید: «تهیۀ مخفیانۀ هرگونه فیلم، صوت و تصویر نظیر تجسس در وسایل و صفحات مجازی شخصی متعلق به دانشجو و ... نمی‌تواند مستند تصمیم شورا قرار بگیرد و احکام صادره مبتنی بر این موارد فاقد وجاهت قانونی هستند.» و همچنین حذف تبصرۀ ۶ مادۀ ۳۲ که کلیۀ شبکه‌ها، نرم‌افزارها و سکوهای مجازی که قابلیت دسترسی عام دارند را فضای عمومی می‌خواند، انتظار می‌رفت دانشگاه نیز بر اساس قانون عمل کند و بساط این کنجکاوی‌های مزاحمت‌آمیز در فضای شخصی دانشجو پایان یابد امّا امروز و پس از گذشت چند ماه که خبری از این رصدها نبود، مطابق پیام‌های دریافتی از دانشجویان دریافتیم که بار دیگر فیل مسئولان دانشگاه یاد هندوستان کرده و سرگرمی‌ای جز رصد فضای شخصی دانشجویان نیافته و چند نفری را احضار کردند.
گویا بهانه‌هایی چون «اشتهار به فلان فعالیت» و استناد به گزارشاتی با مبدأ نامعلوم برای سنگ‌اندازی در مسیر دانشجو زیادی وقت‌گیر بوده و افراد ذی‌ربط تصمیم دارند دوباره به روند سابق بازگردند.
بار دیگر لازم به ذکر است که مطابق شیوه‌نامۀ انضباطی دانشجویان مصوّب وزارتین علوم و بهداشت در شهریور ۱۴۰۳ این اعمال خلاف قانون بوده و تماماً فاقد وجاهت قانونی است.
🆔 @DaneshjuSUT
🆔 @AnjomanSUT
چند ماه قبل بود که پس از روی کار آمدن دولت چهاردهم و به تبع آن تغییر کرسی‌نشینان وزارت علوم و بهداشت یکی از اولین اقدامات صورت‌گرفته در حوزۀ دانشگاه اصلاح شیوه‌نامۀ ضددانشجویی انضباطی بود. سیاهه‌ای که از بحث‌برانگیزترین بخش‌های آن مادۀ ۳۲ یا همان کنترل فضای مجازی بود. به موجب این ماده، مسئولین دانشگاه این حق را برای خود قائل بودند که تمامی فعالیت‌های مجازی و اظهارنظرهای دانشجویان را رصد کنند و در صورت مغایرت آن با ارزش‌های شخصی خود دانشجو را وارد گذرگاه وحشت تهدید و احضار و کمیته انضباطی کنند.
امّا پس از تغییر شیوه‌نامۀ مذکور و با استناد بر اصل ۱۵ که می‌گوید: «تهیۀ مخفیانۀ هرگونه فیلم، صوت و تصویر نظیر تجسس در وسایل و صفحات مجازی شخصی متعلق به دانشجو و ... نمی‌تواند مستند تصمیم شورا قرار بگیرد و احکام صادره مبتنی بر این موارد فاقد وجاهت قانونی هستند.» و همچنین حذف تبصرۀ ۶ مادۀ ۳۲ که کلیۀ شبکه‌ها، نرم‌افزارها و سکوهای مجازی که قابلیت دسترسی عام دارند را فضای عمومی می‌خواند، انتظار می‌رفت دانشگاه نیز بر اساس قانون عمل کند و بساط این کنجکاوی‌های مزاحمت‌آمیز در فضای شخصی دانشجو پایان یابد امّا امروز و پس از گذشت چند ماه که خبری از این رصدها نبود، مطابق پیام‌های دریافتی از دانشجویان دریافتیم که بار دیگر فیل مسئولان دانشگاه یاد هندوستان کرده و سرگرمی‌ای جز رصد فضای شخصی دانشجویان نیافته و چند نفری را احضار کردند.
گویا بهانه‌هایی چون «اشتهار به فلان فعالیت» و استناد به گزارشاتی با مبدأ نامعلوم برای سنگ‌اندازی در مسیر دانشجو زیادی وقت‌گیر بوده و افراد ذی‌ربط تصمیم دارند دوباره به روند سابق بازگردند.
بار دیگر لازم به ذکر است که مطابق شیوه‌نامۀ انضباطی دانشجویان مصوّب وزارتین علوم و بهداشت در شهریور ۱۴۰۳ این اعمال خلاف قانون بوده و تماماً فاقد وجاهت قانونی است.
🆔 @DaneshjuSUT
🆔 @AnjomanSUT