من بلد نیستم قهر کنم؛ ولی اگه قهر کنم واقعا میرم و دیگه‌ام برنمیگردم، میرم برای همیشه و پشت سرمم نگاه نمیکنم، چون اون قدری اهمیت و فرصت دادم، اون قدری خوب بودم، اون قدری عیب‌های آدمی که دوستش داشتمو نادیده گرفتم، که از این نظر هیچ عذاب وجدانی ندارم، من میرم ولی مطمئنم اون آدم میمونه با یه تصویر غیر قابل دسترس از آدمی که همه جوره هواشو داشته.